به گزارش ایرنا، مرتضی قلندری از جوانی با ورزش مانوس بود اما هیچگاه برای ثبت فعالیت‌هایش کوششی نکرد و همه تلاش خود را در گوشه باشگاهی که همه روزه قدم به آن می‌گذاشت پنهان می‌کرد.
همزمان با رسیدن به سن ۵۰ سالگی، این ورزشکار بهشهری با تشویق و ترغیب خانواده و دوستان، علنی کردن فعالیت ورزشی خود را آغاز کرد و در گام اول با شنای بدون وقفه ۱۲ ساعته در دریای خزر به طول ۲۱ کیلومتر نگاه‌ها را متوجه خود کرد.
قلندری در شرایطی این رکورد را به ثبت ملی رساند که به گفته خودش «آن‌روز دریا به شدت طوفانی بود. مسوولین ثبت رکورد کشور با مشاهده وضعیت دریا از من خواستند، ثبت این رکورد را متوقف کنم اما جمعیت زیادی به دعوت من آمده بودند تا کارم را تماشا کنند و از نظر اخلاقی لغو این مراسم صحیح نبود».
وی ادامه داد: در ساعات اولیه رکوردگیری، مسوولان ثبت رکورد کشور که با امواج متلاطم دریا روبه رو شدند، تصمیم گرفتند، رکوردگیری را به روز دیگری موکول کنند اما پس از اصرار فراوان، از تصمیم خود پشیمان شدند.
وی آن روز به اصرار مسوولین ثبت رکورد کشور و تهدید آن ها مبنی بر متوقف کردن عملیات رکوردگیری از آب خارج شد اما به گفته خودش «هنوز انرژی زیادی داشتم. می‌توانستم معادل همان مسافت باز هم شنا کنم.»
قلندری گفت: از لحاظ بدنی آمادگی داشتم تا چند ساعت دیگر هم به شنای خود ادامه دهم اما مسوول ثبت رکورد با این توجیه که در شب امکان رکوردگیری وجود ندارد، مرا مجاب کردند دیگر به شنا ادامه ندهم.
رکورد قلندری در شنای بی وقفه ثبت شد اما به گفته خودش این کار نیمه کاره رها شده بود و او به دنبال فرصتی دیگر برای اثبات شایستگی‌هایش می‌گشت.
قلندری گفت: برای ثبت دومین رکوردم، حدود یک سال تمرین کردم و سن ۵۳ سالگی تصمیم گرفتم رکورد شنای استقامت ایران را بشکنم.
وی بیان کرد: پس از تصمیم به انجام این کار، برخی دوستان مرا از انجام آن منع کردند و معتقد بودند ثبت این رکورد به سلامتی من آسیب خواهد زد اما من می‌خواستم به هدفم برسم.
صبح یک جمعه در شهریور ماه سال ۱۳۹۶ مرتضی قلندری وارد یک استخر در بهشهر شد و ۳۳ ساعت و پنج دقیقه بعد در حالی که حدود ۷۰ کیلومتر را شنا کرده بود، با بدنی بسیار خسته از آب خارج شد.
این ورزشکار بهشهری گفت: وقتی از استخر خارج شدم هنوز توانایی شناکردن داشتم اما به اصرار پزشک حاضر در سالن به ثبت رکوردم پایان دادم.
قلندری ادامه داد: هیچ کدام از عوامل برگزاری به جز دوربینی که باید رکوردم را ثبت می‌کرد به طور کامل در استخر حضور نداشتند و برای استراحت و خوردن غذا هم که شده بود، از محل رکوردگیری خارج شدند اما من بدون وقفه و حتی بدون اینکه پایم به دیوار استخر برخورد کند ۳۳ ساعت در آب شنا کردم.
پس از قلندری، چند نفر دیگر تلاش کردند رکورد این ورزشکار بهشهری را بشکنند اما به جز یک شناگر جوان خوزستانی که ۲۷ ساعت و ۵۸ دقیقه در آب ماند و حدود ۵۶ کیلومتر شنا کرد، فرد دیگری حتی به محدوده این رکود هم نزدیک نشد.
قلندری پس از آب رکورد در استخر توانایی خود را در ماده دیگری امتحان کرد و این بار به سراغ ورزش ملی ایران رفت.
وی سپس به سراغ میل باستانی رفت و در اولین گام در مدت زمان ۷۰ دقیقه ۶ هزار و ۳۰۰ بار میل باستانی را به حرکت درآورد.
قلندری در سال‌های بعد هم این رکورد را به روش‌های دیگر امتحان کرد. یک بار در زمان ۱۵ دقیقه هزار و ۵۳۶ بار و در مرتبه دیگر در مدت زمان ۲ ساعت حدود ۱۱ هزار بار میل باستانی را به حرکت درآورد تا به تنهایی و بدون رقیب، عنوان دار این ماده در ایران باشد.
در آستانه رسیدن به ۶۰ سالگی، مرتضی قلندری تصمیم گرفت رکود میل باستانی خود را در کتاب ثبت رکوردهای جهان جاودانه کند.
او برای این کار تمرینات نفس گیر زیادی را پشت سر گذاشت تا در نهایت با حضور نمایندگان گینس در برج میلاد تهران با ثبت پنج هزار و ۷۲۸ حرکت میل، رکورد جهانی این ماده را به نام خود ثبت کرد و به عنوان اولین مازندرانی وارد فهرست عنوان‌داران رکوردهای جهان شد.
قلندری گفت: انرژی بسیار بیشتری برای افزایش رکوردم داشتم اما نمایندگان گینس تاکید داشتند که این رکورد باید در یک ساعت ثبت شود.