یعقوب یزدان‌پناه روز جمعه در گفت‌وگو با ایرنا اظهار کرد: امروز اولین دوره مسابقات تیراندازی با تفنگ و تپانچه بادی ۱۰ متر گرامیداشت حماسه آفرینی "زنان لرده" همزمان با چهارمین مرحله لیگ انفرادی استان بوشهر برگزار شد.
وی افزود: در این دور از مسابقات که به میزبانی برازجان مرکز شهرستان دشتستان انجام شد، ۴۰ تیرانداز هم استانی حضور داشتند.
دبیر هیات تیراندازی شهرستان دشتستان تصریح کرد: در پایان این دور از مسابقات در رشته تفنگ، انیس غریبی از باشگاه خلیج بوشهر، میلاد جعفری از هیات تیراندازی بوشهر و مرضیه بیمکی از باشگاه خلیج بوشهر به ترتیب رتبه اول تا سوم را کسب کردند.
یزدان‌پناه ادامه داد: در رشته تپانچه، نوشین پی خسته از هیات تیراندازی دشتستان، محمد رضا احمدی از هیات تیراندازی دشتستان و امین احمدی از هیات تیراندازی کنگان اول تا سوم شدند.
وی یادآور شد: سرداور این دور از مسابقات بر عهده فاطمه پی خسته بوده است.
«لرده» نام روستایی در منطقه گیسکان در شمال شرقی شهر برازجان در شهرستان دشتستان است که شجاعت و رشادت در خون مردمانش است و مردان و زنان این سرزمین حماسه آفرین هستند.
در آبان‌ماه سال ۱۲۹۷ هجری شمسی پس از عقب‌نشینی مجاهدان دشتستانی از نبرد سربست چغادک، انگلیسی‌ها برای دستگیری غضنفرالسلطنه حاکم دشتستان به سمت این منطقه حرکت کردند.
غضنفرالسلطنه با ترفندی از دست انگلیسی‌ها گریخت و با سایر مجاهدین به سمت مناطق کوهستانی گیسکان و لرده رفتند تا پس از تجدید قوا به نبرد با متجاوزین بپردازند.
وقتی که غضنفرالسلطنه برازجانی به سمت لرده آمد، اهالی این روستا به او پناه دادند و برای حفظ میهن خود مقابل انگلیسی‌ها ایستادند و طبق نقل قول‌ها و نوشته‌ها، آن زمان ۶ زن و پنج مرد در لرده بودند که به یاری غضنفرالسلطنه پرداختند و انگلیسی‌ها را تار و مار کردند.
زمانی که انگلیسی‌ها به منطقه لرده رسیدند، زنان با کل کشیدن باعث شده بودند که هراس در دل انگلیسی‌ها بیفتد. سر و صدایی که زنان به پا کردند باعث شده بود که انگلیسی‌ها فکر کنند با سپاه بزرگی در حال جنگ هستند.
پس از شهادت محمود خان برادر غضنفرالسلطنه، به او پیشنهاد می‌دهند که ۷۰ هزار لیره بگیر و از جنگ علیه انگلیس دست بکش، اما او جواب می‌دهد که اگر ۷۰ میلیون لیره هم بدهید من برای دفاع از وطن و ناموسم می‌جنگم در روز دوم ساکنان لرده اسلحه‌هایی که از کشته‌های انگلیسی به دستشان رسیده بود را برداشتند و به سمت انگلیسی‌ها شلیک کردند. زنان لرده هم خودشان به سمت انگلیسی‌ها شلیک می‌کردند و هم اسلحه به دست همسرانشان می‌رساندند.
متجاوزان نمی‌دانستند که با ۱۱ نفر طرف هستند و فکر می‌کردند لشکری مقابلشان است. بنا به نوشته‌های تاریخی، سربازان انگلیسی با جا گذاشتن ۳۰۰ کشته و ده‌ها مجروح پا به فرار گذاشتند.
فرمانده انگلیسی پس‌ازاین اتفاق، برای اینکه شکست خفت بارشان را پوشش دهد علت را گم کردن راه عنوان کرده بود؛ در حالی که این طور نبوده و دلاورمردان و شیرزنان دشتستانی و لرده‌ای با حماسه‌ای که آفریدند تلفات قابل توجهی را متوجه قوای اشغالگر انگلیسی کردند.