به گزارش ایرنا، روزنامه فرانسوی لوموند روز دوشنبه با ارایه گزارشی از احمد الناوق روزنامه‌نگار فلسطینی مستقر در لندن، می‌نویسد: این مرد جوان با ایجاد سایت «ما عدد نیستیم» کمک می‌کند تا جوانان غزه در زمینه مشکلات روزانه خود در این درگاه سخن بگویند.
لوموند با ارایه تصویری از خشم این روزنامه‌نگار ۲۹ ساله فلسطینی که در هنگام مصاحبه با عصانیت به سیگار خود پُک می‌زند، می‌افزاید: او باوجود اندوهی که بیان آن دشوار است، می‌خواهد روایت غمبار خود و به تبع آن فلسطینی‌های مجروح یا کشته شده در جنگ بین اسرائیل و حماس را بازگو کند.
این روزنامه‌نگار که برای افزایش بازخورد سایت خود، صفحه‌ای در شبکه‌های اجتماعی فیس‌بوک و اینستاگرام راه‌اندازی کرده و یک یهودی نیز در سرزمین‌های اشغالی مطالب او را به زبان عبری بازنشر می‌کند، تاکید دارد که ما باید با افکار عمومی غرب در مورد این قربانیان، این پنج هزار کودک فلسطینی که کشته شده‌اند سخن بگوییم. آنها باید بدانند.
▲احمد الناوق روزنامه‌نگار فلسطینی که ۲۱ عضو خانواده‌اش را در حملات رژیم صهیونیستی در غزه از دست داد
الناوق همچنین از سحرگاه ۲۲ اکتبری می‌گوید که ۲۱ تن از اعضای خانواده او در بمباران خانه‌ای که او در آنجا به دنیا آمده و همانجا بزرگ شده بود، کشته شدند. جایی در مرکز غزه که می‌بایست منطقه‌ای امن می‌بود؛ چراکه ارتش اسرائیل از مردم این باریکه خواسته بود که شمال این منطقه را ترک کنند.
گزارشگر روزنامه لوموند می‌افزاید: اندوه این روزنامه‌نگار به گونه‌ای است که به گفته خودش همچنان در مرحله انکار است. او با صدایی آرام و نگاهی غایب، می‌گوید: هنوز نمی‌توانم درست درک کنم یا [به آنچه گذشته] فکر کنم. پدر، سه خواهر، ۲ برادر، یک پسر عمو و ۱۴ خواهرزاده و برادرزاده‌اش که همگی فرزند بودند، کشته شدند.
او با یادآوری این نکته که همگی آنها غیرنظامی بودند، می‌افزاید: آنها نه شبه نظامی بودند و نه هیچ ارتباطی با حماس داشتند. پدرم پیرمردی ۷۵ ساله و دیابتی بود و یکی از برادرانم برای یک سازمان بشردوستانه کار می‌کرد. سه خواهرم نیز مهندس یا معلم بودند و پسر عمویم دکترا داشت و در دانشگاه تدریس می‌کرد.
لوموند در این گزارش تکان‌دهنده از جنایات رژیم صهیونیستی در غزه، با میان تیتر «تکه‌های بدن کودکان زیر آوار»، به گفته‌های این روزنامه‌نگار فلسطینی رجوع می‌کند که به دلیل شرایط حاکم بر کشته‌ها، می‌گوید که نتوانسته است اعضای کشته شده خانواده‌اش را همراهی کند، ببوسد یا خداحافظی کرده و حتی تشییع جنازه‌ای برای آنها برگزار کند.