به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از «فیز»، گردوغبار به عنوان مقدار اندکی از خاک که با هوا جابجا می‌شود، حاوی «امضاهای» بیولوژیک و شیمیایی است که به عنوان اثر انگشت برای یک موقعیت مکانی خاص عمل می‌کند.
کارشناسان علوم پزشکی قانونی در استرالیا با هدایت دانشگاه «فلیندرز» مفید بودن تازه‌ترین فناوری در این زمینه را مورد تاکید قرار داده و شماری از سایت‌های میدانی را در استرالیای جنوبی برای پروفایل های منحصر به فرد شیمیایی و بیولوژیک آنها مورد آزمایش قرار داده اند.
این دانشمندان در یک مطالعه جدید که در نشریه «علوم پزشکی قانونی بین‌المللی: ژنتیک» منتشر شده است، می‌گویند: این کار مدرکی نیرومند است که اثبات می‌کند، می توان گرد و خاک را به عنوان یک «مدیوم» در جمع‌آوری اطلاعات پزشکی قانونی گنجاند تا در آینده بتوان از آن به عنوان یک ابزار استاندارد استفاده کرد.
تحقیقات این محققان امکان پذیر بودن آزمایش حتی کوچکترین رد و اثری از گرد و خاک تا حد سه میلی‌گرم به عنوان شواهد و مدارک بالقوه‌ای از مکان یا منشاء مواد نشان داده است.
دکتر «نیکول فوستر» محقق علوم پزشکی قانونی دانشگاه فلیندرز می گوید: گرد و خاک در همه جا پیدا می شود و بر روی لباس باقی می ماند. ما با علم به این موضوع یک آزمایش میدانی انجام دادیم و اقلامی را در مکان های مختلف در استرالیای جنوبی قرار دادیم تا گرد و خاک جمع کنند و سپس ببینیم آیا این امضاهای شیمیایی و بیولوژیک (باکتری و قارچ) بین مکان های مختلف دارای تمایز هستند.
وی افزود: دریافتیم که گرد و خاک به دست آمده از هر کدام از اقلام حاوی پروفایل های شیمیایی و بیولوژیکی منحصربه فرد برای هر مکانی بود. این ثابت می کند که می توان از گرد و خاک به عنوان مدیومی در اطلاعات پزشکی قانونی استفاده کرد اما پیش از وارد کردن ابزار در پرونده های پزشکی قانونی لازم است که کارهای بیشتری انجام شود.
هر چند هنوز راه زیادی در این حوزه می توان طی کرد اما محققان نتیجه گیری کرده اند که تحلیل های شیمیایی و بیولوژیک از نمونه‌های گرد و خاک کاربردهای بالقوه‌ای در علوم پزشکی قانونی نشان می دهد.