به گزارش خبرنگار ایرنا، مهران زینلیان، روز سه‌شنبه در نشست با بخشداران، دهیاران، شهرداران و مسوولان شهرستان فلاورجان افزود: این پروژه اگرچه طبق برنامه اولیه ابلاغی تهران قرار بود هفت ساله باشد، اما با پیگیری مسوولان استان و تلاش بسیار مجریان، تاکنون ۵۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.
وی اضافه کرد: رسیدن آب دریا به استان سبب غنای آبی مجموعه‌های صنعتی مانند مجتمع فولاد مبارکه و ذوب‌آهن اصفهان می‌شود و این امر سبب آزادسای سایر منابع آبی مانند پساب که توسط این صنایع مورد استفاده قرار می‌گیرد، خواهد شد.
معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری اصفهان با اشاره به بهره‌گیری اصولی از منابع آبی خاطرنشان کرد: مواردی مانند اصلاح الگوی کشت نیز باید بطور جدی در این استان پیگیری شود.
زینلیان اظهار داشت: استفاده از پساب و آب‌های خاکستری و بازچرخانی آب نیز از جمله موارد با اهمیت است که شهرداران باید با نگاه بلندمدت برای آن برنامه ریزی کنند تا میزان استفاده از این منابع در مناطق گوناگون افزایش یابد.
وی تصریح کرد: خریداری چاه‌های آب مجوزدار از سوی شهرداری‌ها برای آبیاری فضای سبز از نکات مهم دیگری است که مسوولان شهری باید به آن توجه داشته باشند.
به گزارش ایرنا، عملیات اجرایی مرحله نخست پروژه انتقال آب از دریای عمان به استان اصفهان مهر سال ۱۴۰۱ آغاز شد و در دولت سیزدهم هم‌اینک در ۲۴ نقطه با حضور ۱۴ پیمانکار در حال تکمیل است.
عملیات اجرایی مرحله دوم پروژه انتقال آب از دریای عمان به استان اصفهان، هفتم مهر امسال با حضور رییس جمهور آغاز شد.
۷۰ میلیون مترمکعب در مرحله نخست و در مرحله بعد ۴۰۰ میلیون مترمکعب آب از طریق اجرای این پروژه به اصفهان انتقال داده می‌شود.
طول مسیر انتقال آب از دریای عمان به اصفهان ۹۸۰ کیلومتر است و تاکنون آزادسازی ۵۲۰ کیلومتر از مسیر آن انجام و ۴۲۰ کیلومتر حفاری و ۲۱۴ کیلومتر آن نیز لوله‌گذاری شده است.
انتقال آب از دریای عمان، بخشی از پروژه احیای رودخانه زاینده‌رود است که با اجرای مرحله نخست آن، برداشت آب از زاینده‌رود توسط صنایع قطع خواهد شد و در مرحله دوم علاوه بر صنایع، مازاد آب در بخش آشامیدنی، کشاورزی و حقابه محیط زیست به مصرف خواهد رسید.
اجرای این پروژه فقط با هدف تامین آب برای صنایع موجود در استان خواهد بود و طرح توسعه واحدهای صنعتیِ آب در دستور کار نیست.
به گزارش ایرنا، خشکسالی از اصلی‌ترین مشکلات استان اصفهان است بطوری که رودخانه زاینده‌رود به طول بیش از ۴۰۰ کیلومتر در دهه‌های اخیر بدلیل برداشت غیرقانونی در بالادست، انتقال آب به حوضه دیگر، تراکم جمعیت و تا حدودی کاهش نسبی بارندگی‌ها، به یک رودخانه با جریان دوره‌ای، تبدیل و در پایین دست در فصول گرم بویژه تابستان با خشکی مواجه شده است.