مجتبی شاه‌نظری روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: ایجاد زیرساخت‌های لازم برای ورود ماشین‌آلات و مکانیزه‌کردن فرآیند کشت برنج، کاهش هزینه‌های تولید و ارتقا صرفه اقتصادی برای بهره‌برداران و امکان اعمال مدیریت مستقل در کشت اعم از کود دهی از جمله مزایای این طرح است.
وی از دیگر مزیت های طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری را سمپاشی و کاهش مشکلات اجتماعی، افزایش راندمان آبیاری، سهولت دسترسی به مزارع برای انتقال نهاده‌ها، کارگران، محصول و جلوگیری از تغییرکاربری غیرمجاز اراضی دانست.
وی با بیان اینکه طرح تجهیز و نوسازی اراضی کشاورزی از سال ۱۳۷۴ در گیلان آغاز شده است، اضافه کرد: هدف‌گذاری سازمان جهاد کشاورزی بر اجرای این طرح در ۱۰ هزار هکتار از اراضی شالیکاری در هر سال است که در صورت تامین منابع اعتباری لازم قابل اجرا است.
شاه‌نظری با اشاره به مشکلات موجود در اجرای این طرح اظهار کرد: کاهش استقبال کشاورزان روستاهای مجاور منطقه آزاد تجاری از این طرح، تامین آب مورد نیاز در خشکسالی‌های اخیر برای مرحله نهایی طرح (آبتخت) و خرده مالکی اراضی از مهمترین مشکلات اجرای این طرح در استان است.
آبتخت: مرحله ای از کشت است که کشاورز بعد از انجام اقدامات فنی و تسطیح اولیه زمین یک مرحله دیگر باید شالیزار با رهاسازی آب زیاد و بوسیله تراکتور تسطیح نهایی شود تا برای اراضی برای نشاء کاری آماده شود.
وی خاطرنشان کرد: هزینه اجرای این طرح براساس قیمت درج شده برای اقلام فهرست بهای سازمان برنامه و بودجه کشور محاسبه می‌شود که ۸۵ درصد از هزینه اجرای طرح بر عهده دولت است و ۱۵ درصد آن نیز باید از سوی بهره‌برداران پرداخت شود.
مدیر امور آب و خاک سازمان جهاد کشاورزی گیلان خاطر نشان کرد: اجرای طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری بعد از تقاضای دسته‌جمعی کشاورزان، نامه شورا و دهیاری به جهاد کشاورزی در دستور کار قرار می‌گیرد ضمن اینکه درخواست دریافت تسهیلات (برای پرداخت سهم شالیکار) باید همراه با تقاضا ذکر شود.
گیلان دارای ۳۱۴ هزار هکتار اراضی کشاورزی است و ۳۱۷هزار نفر از مردم استان در بخش کشاورزی مشغول به فعالیت هستند. برنج، چای، زیتون، پیله ابریشم، بادام زمینی، زیتون، فندق و مرکبات عمده‌ترین محصولات کشاورزی گیلان است. این استان همچنین یکی از تولیدکنندگان مهم طیور در کشور است.
این خطه بزرگترین تولیدکننده ارقام بومی و با کیفیت برنج در کشور به شمار می آید که با ۲۳۸ هزار هکتار اراضی شالیزاری، رتبه نخست کشور را از لحاظ سطح زیرکشت و رتبه دوم تولید برنج را به خود اختصاص داده است.
شهرستان‌های رشت و صومعه‌سرا بیشترین سهم را از مساحت اراضی شالیکاری گیلان در اختیار دارند.