به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از شورای عالی انقلاب فرهنگی، حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه در نشست علمی «مبانی نظریه‌پردازی و انتشار دانش در علوم انسانی و تاریخ پزشکی» با اشاره به حکمت و حکمرانی طب سنتی ایرانی اظهار داشت: گوهر طب سنتی، طب شناختی پیشگیری و درمان است که بر عناصر اربعه، اخلاط اربعه، امزجه اربعه و داروها استوار است.
وی با تأکید بر شیوه‌های نو در حکمرانی ادامه داد: حکمرانی در طب سنتی متشکل از سیاست‌گذاری، تنظیم‌گری و تصدی‌گری در طب سنتی است. منظور از حکمرانی طب سنتی فرآیند سیاست‌گذاری، تنظیم‌گری و تصدی‌گری طب شناختی و طب پیشگیری و طب درمانی با مشارکت حداکثری متخصصان است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: در حکومت‌داری طب سنتی فقط حاکمان نظر می‌دهند و این حاکمان عمدتا شناختی از طب سنتی ندارند، گاه ممکن است بگویند که تاریخ مصرف طب سنتی تمام شده است، بنابراین طب سنتی باید با مشارکت حداکثری متخصصان طب سنتی در سیاست‌گذاری،تنظیم‌گری و تصدی‌گری اداره شود و این نوع حکمرانی موفق است. توصیه سیاسی بنده این است که حکومت‌داری طب سنتی به حکمرانی طب سنتی تبدیل شود.
خسروپناه توضیح داد: البته این رویکرد به این معنا نیست که در حکمرانی طب سنتی از متخصصان طب مدرن استفاده نشود یا دو وزارتخانه طب مدرن و طب سنتی شکل گیرد؛ بلکه بدون گفتگو و تعامل این دو پارادایم طب؛ طب سنتی رشد نمی‌کند. بنابراین اگر به مدل حکومت داری طب سنتی بسنده کنیم رشد به کندی خواهد بود، اما اگر حکمرانی صورت گیرد طب سنتی هم موفق‌تر خواهد بود.
وی با اشاره به پیشرفت طب سنتی ایرانی در سال‌های اخیر گفت: خوشبختانه دانشکده‌هایی در طب سنتی شکل گرفته و مقالات ارزشمند با روش‌شناسی موفق نوشته شده که نتایج خوبی داشته است اما این مسیر نیاز به رشد دارد و نباید به این اندازه بسنده شود.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با تأکید بر ارتباط حکمت و حکمرانی طب سنتی ایرانی عنوان کرد: حکمت از جنس علم و عمل و واژه‌ای اسلامی است، این واژه در هیچ جای دنیا نبوده است و معادل‌های که مطرح می‌شود معادل حکمت نیستند. حکمت علم نافع مبتنی بر خرد ناب است که به عمل صالح منتهی می‌شود. هر علمی این ویژگی را داشته باشد حکمت می‌شود. خرد ناب به لبّ تعبیر می‌شود و مجموعه عقل نظری، عقل عملی، عقل معاش و عقل معاد، خرد ناب را شکل می‌دهد.
خسروپناه افزود: فلسفه عملی و نظری تأثیر به‌سزایی بر طب سنتی ایرانی داشتند و اندیشمندانی نظیر فارابی تا علامه طباطبایی مرتبا به بخش‌های حکمت نظری و عملی بالندگی دادند.
وی خواستار کاربست یافتن حکمت اسلامی در سیر تطور حکمرانی طب سنتی ایرانی شد.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با تاکید بر نظریه پردازی از سوی اندیشمندان کشور بیان کرد: اگر با روش‌شناسی صدرایی به طب سنتی ورود کنیم حتما شاهد تکامل طب سنتی ایرانی خواهیم بود.