به گزارش خبرنگار ایرنا، سال ۱۳۳۲ دانشجویان دانشگاه تهران در اعتراض به سفر "نیکسون" معاون وقت رییس جمهور آمریکا به تهران و همچنین از سرگیری روابط راهبردی ایران و انگلیس، دست به یک راهپیمایی اعتراضی زدند که مورد هجوم بیرحمانه نیروهای امنیتی رژیم پهلوی قرار گرفته و سه نفر از آنان به نام های "مصطفی بزرگ نیا"، "احمد قندچی" و "مهدی شریعت رضوی" به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.
به نقل تاریخ ماموران مسلح با پوتین و تجهیزات نظامی وارد کلاس های درس دانشجویان و اساتید شده و آنان را مورد هدف گلوله قرار می دادند.
این حادثه خونین که مصادف با ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ بو د بعنوان روز دانشجو نامگذاری شد.
فداکاری و فرهیختگی دانشجویان باعث شد که همه ساله روز ۱۶ آذرماه با شور و شکوه برگزار و اهالی دانش، دانایی، دانشگاه و دانشجو مورد تکریم و تجلیل قرار گرفته و از مجاهدت و مردانگی این سرمایه های ملی قدردانی می شود.
نامگذاری این روز و تعلق آن به جریان دانشجویی و اصحاب آگاهی تدبیر بسیار زیبایی است که نقش و نجابت این صنف سخاوتمند را در تاریخ گذشته، حال و آینده کشور جاودانه کرده است.
دانشجویان قشری قدرتمند و جامعه ای جهان بین هستند که با اعجاز علم و آیینه عقل، تاریکی های تاریخ را متزین و مسیر موفقیت جامعه را منور و مطمئن می کنند.
آنان با چراغ و چابکی و فانوس فرهیختگی مجهولات ملک جان را مستتر و بیرق معلومات را بر بام برازندگی به اهتزاز در می آورند.
این جوانان جسور و طالبان تکامل فرزند زمانه خویش اند و بر حسب ضرورت و اهمیت جنگ تحمیلی، دیروز میز و مدرسه را وانهاده و حافظ سنگر و سرزمین شدند و امروز نیز سرباز جبهه جامعه و جهاد تبیین اند.
این سپاهیان لشکر بصیرت و حافظان میدان فضیلت سوار بر مرکب مراد و در لوای تن پوش سرخ جهاد سرود سبز ( چو ایران نباشد تن من مباد) سر داده و همواره تابع تکلیف اند و مولود اجابت و شاهد علم و دانندگی را در آغوش می گیرند و لو در چین.
این زادگان زهد و شاهدان شجاعت با تکیه بر سریر صداقت و اشراف بر فتنه های فجیع زمانه خویش پاسدار مرزهای عرضی و عقیدتی و جاذبه های جغرافیای ایران عزیز و تبیین گر واقعیتهای مسلم تاریخ انقلاب اسلامی هستند.
جنبش دانشجویی یعنی پیام آور عشق و امید، پیک رسای صبح سپید، معیار راه رهایی، دشمن جهل و جدایی، نماد عقل، آزادی و اکسیر رشد و آبادی است.
او به یمن اندوخته های علمی خود هیچگاه اسیر احساس نشده و در دام نادانی و ندامت گرفتار نمی شود.
دانشجو اهل اعتراض است و طالب پاسخگویی شفاف حکومتگران، آزادی را پاس داشته، استقلال را حفاظت می کند، آشوب را محکوم و امنیت جامعه را به یک عالم نمی فروشد.
دانشجو؛ منتقد است و معاند ستیز، عدالت محور است و عداوت گریز منطق گرا بوده و مصلحت انگیز.
او دشمن شناس و دوست ستا و حافظه ی تاریخی اش چون خورشید در آسمان آزادگی می درخشد و زمانه را از آلودگی رخوت و ریا پاک می کند، چون او اهل ایمان است و جویای اتقان.
آری؛ دانشجوی دانا و دور اندیش عذاب عناد و آتش عداوت را بخوبی تشخیص داده و پژواک پلشتی معاندان را هم به نیکی می بیند.
مطالبه گری، حق طلبی و آزادیخواهی جزء ذات و رسالت غیر قابل انکار دانشگاه و دانشجو است که امیدواریم در سایه عقلانیت و قانونگرایی همیشه شاهد این پویایی در محیط های دانشگاهی و جنبش دانشجویی کشور خود باشیم.
دانشجویان، این شاگردان شاکر و دانایان دور اندیش، قاتلان دیروز همکلاسی هایشان را بدرستی می شناسند و لذا گاف تجلیل امروز آمریکا و انگلیس از دانشگاه و دانشجو را تقاصی تلخ و فریبی فاجعه بار تلقی می کنند و آنر ا نمی پذیرند.