به گزارش روز پنجشبنه ایرنا از رویترز، در این دو حمله، عصام عبدالله، روزنامه نگار ۳۷ ساله رویترز کشته شد و کریستینا عسی، عکاس خبرگزاری فرانسه (AFP) ۲۸ ساله، در کمی بیش از یک کیلومتری مرز سرزمین های اشغالی در نزدیکی روستای لبنانی آلما الچاب به شدت مجروح شد.
رویترز با بیش از ۳۰ مقام دولتی و امنیتی، کارشناسان نظامی، بازرسان پزشکی قانونی، وکلا، پزشکان و شاهدان صحبت کرد تا گزارش مفصلی از این حادثه را گردآوری کند.
این خبرگزاری ساعت ها فیلم ویدئویی هشت رسانه در آن زمان و صدها عکس از قبل و بعد از حمله، از جمله تصاویر ماهواره ای با وضوح بالا را بررسی کرد.
رویترز به عنوان بخشی از تحقیقات خود، همچنین شواهدی را از محل جمع آوری و به دست آورد که شامل ترکش های روی زمین و جاسازی شده در خودروی رویترز، سه جلیقه ضدگلوله، یک دوربین، سه پایه و یک قطعه فلز بزرگ است.
یک تیم رویترز و خبرنگاران خبرگزاری فرانسه و الجزیره در تپه‌های جنوب لبنان فعالیت می‌کنند و به سمت مرز سرزمین های اشغالی و رژیم صهیونیستی نگاه می‌کنند که کمی بیش از یک کیلومتر دورتر است.
۵:۱۱ بعد از ظهر
عصام عبدالله، خبرنگار رویترز، تصویری ارسال می‌کند که نشان می‌دهد تیم‌ها در نزدیکی یک خانه کشاورزی به سمت جنوب مستقر شده‌اند.
ساعت ۵:۱۶ بعد از ظهر
تیم رویترز پخش یک فید (ترکیب ۲ تصویر در یکدیگر) ویدیویی زنده را آغاز می کند که به سمت جنوب می رود، زیرا دود از موقعیت های مختلف پشت تپه ها بلند می شود.
۶:۰۱ بعد از ظهر
پس از بیش از ۴۵ دقیقه فیلمبرداری، دوربین به سمت راست حرکت می کند و روی یک پاسگاه و تانک اسرائیلی تمرکز می کند که به سمت لبنان شلیک می کند.
۶:۰۲ بعد از ظهر
کمتر از ۹۰ ثانیه بعد، اولین گلوله از تانک شلیک شده از یک تپه دیگر به تیم رسانه ای اصابت کرد و عبدالله را کشت. شلیک دوم ۳۷ ثانیه بعد شروع می شود و ماشین الجزیره را به آتش می کشد.
روزنامه پرشمارگان لو فیگارو نیز با ارایه گزارشی اعلام کرد که تحقیقات خبرگزاری فرانسه و رویترز در مورد انفجار منجر به کشته شدن یک روزنامه نگار و زخمی شدن ۶ تن دیگر در جنوب لبنان در تاریخ ۱۳ اکتبر، به گلوله تانک اسرائیلی ختم شده است.
سازمان تحقیقات علمی کاربردی هلند (TNO)، یک موسسه تحقیقاتی مستقل که مهمات و تسلیحات را برای مشتریانی مانند وزارت دفاع هلند آزمایش و تجزیه و تحلیل می کند، این مواد را برای رویترز در آزمایشگاه های خود در لاهه بررسی کرد.
یافته‌های کلیدی این سازمان این بود که قطعه فلزی بزرگ، باله دم تانک ۱۲۰ میلی‌متری بود که توسط یک تفنگ تانک صاف که در فاصله ۱.۳۴ کیلومتری خبرنگاران در آن سوی مرز لبنان قرار داشت شلیک می‌شد.
رویترز یافته‌های خود را مبنی بر شلیک گلوله‌های تانک از داخل سرزمین های اشغالی به نیروهای جنگی رژیم صهیونیستی (IDF) ارائه کرد و سؤالات دقیق دیگری از جمله اینکه آیا نیروهای اسرائیلی می‌دانستند که به خبرنگاران شلیک می‌کنند یا خیر، مطرح کرد.
سرهنگ دوم ریچارد هچت، سخنگوی بین‌المللی ارتش اسرائیل، گفت: ما خبرنگاران را هدف قرار نمی‌دهیم اما وی توضیح بیشتری ارائه نکرد.
این گروه هفت نفره از خبرنگاران خبرگزاری فرانسه، الجزیره و رویترز همگی جلیقه مخصوص رسانه ها و کلاه ایمنی به تن داشتند که روی اکثر آنها با حروف سفید PRESS نوشته شده بود.
در آن روز روزنامه‌نگارانی از حداقل هفت رسانه دیگر در آلما الچاب و اطراف آن حضور داشتند.
الساندرا گالونی، سردبیر رویترز گفت: شواهدی که ما اکنون داریم و امروز منتشر کرده‌ایم، نشان می‌دهد که کاربر تانک اسرائیلی همکار ما عصام عبدالله را کشته است.
وی گفت: ما قتل عصام را محکوم می کنیم. ما از [رژیم] اسرائیل می خواهیم توضیح دهد که چگونه ممکن است این اتفاق بیفتد و مسئولان مرگ او و زخمی شدن کریستینا عسی از خبرگزاری فرانسه، همکاران ما تایر السودانی و ماهر نازه و سه روزنامه نگار دیگر را مورد بازخواست قرار دهد، عصام روزنامه نگاری باهوش و پرشور بود که در رویترز بسیار دوستش داشتند.
غیر قابل توضیح و غیر قابل قبول
خبرگزاری فرانسه گفت: شواهد جمع آوری شده توسط رویترز تحلیل خود را از این حادثه تایید می کند.
فیل چتویند، مدیر اخبار جهانی خبرگزاری فرانسه گفت: این کاملا ضروری است که اسرائیل توضیح روشنی برای آنچه اتفاق افتاده است ارائه دهد.
وی افزود: هدف قرار دادن گروهی از روزنامه نگارانی که به وضوح به عنوان رسانه شناسایی شده بودند، غیرقابل توضیح و غیرقابل قبول است.
احتشام هیبت‌الله، مدیر ارتباطات بین‌المللی الجزیره گفت: تحقیقات رویترز در مورد حمله ۱۳ اکتبر (۲۱ مهر) بر الگوی نگران‌کننده اسرائیل در هدف قرار دادن عمدی خبرنگاران در تلاش برای ساکت کردن رسانه ها تاکید می‌کند.
قوانین بشردوستانه بین‌المللی حملات به روزنامه‌نگاران را ممنوع می‌کند زیرا کسانی که در رسانه‌های خبری هستند، دامنه کامل حمایت از غیرنظامیان را دارند و نمی‌توان آنها را اهداف نظامی در نظر گرفت.
در روزهای پس از حمله، ارتش رژیم صهیونیستی اعلام کرد که در حال بررسی اتفاقات رخ داده است، اما هیچ یافته ای را علنی نکرده است.
کارولین ادگرتون، کارشناس حقوق کیفری بین‌المللی که روی پرونده‌های جنایات جنگی در بالکان کار کرده است، می‌گوید: فیلمبرداری از مواضع تانک‌های اسرائیلی در مرز ممکن است تهدیدی برای ارتش اسرائیل در نظر گرفته شود، چون این اطلاعات برای نیروها در لبنان ارزش دارد.
اما او در پاسخ کتبی به سؤالات رویترز گفت: شلیک دو گلوله پشت سر هم به سوی گروهی از روزنامه‌نگاران مشخص شده «نقض آشکار قوانین بشردوستانه بین‌المللی است و همچنین ممکن است جنایت جنگی حمله به غیرنظامیان باشد».
هدف قرار دادن مستقیم غیرنظامیان یا اشیاء غیرنظامی بر اساس قوانین درگیری مسلحانه، مانند کنوانسیون ۱۹۴۹ ژنو، که توسط همه کشورهای عضو سازمان ملل تصویب شده است، به شدت ممنوع است. نه رژیم صهیونیستی و نه لبنان، دیوان کیفری بین‌المللی را امضا نکرده‌اند، زیرا ۱۲۴ کشور عضو آن صلاحیت قضایی آن را در تعقیب جنایات جنگی، جنایات علیه بشریت و نسل‌کشی می‌پذیرند.
این حمله اولین حمله از دو حمله مرگبار در فاصله ۶ هفته به خبرنگاران در لبنان بود که درگیری‌های بین ارتش اسرائیل و حزب الله را در امتداد مرز پس از حمله ۷ اکتبر (۱۵ مهر) توسط حماس پوشش می‌دادند.
دو خبرنگار از تلویزیون لبنانی المیادین در حمله روز ۲۱ نوامبر (۳۰ آبان) هنگام فیلمبرداری در نزدیکی مرز با رژیم صهیونیستی کشته شدند. المیادین ارتش رژیم صهیونیستی را مسئول کشته شدن آنها دانست.
رژیم صهیونیستی در بیانیه‌ای اعلام کرد که حضور در آن منطقه کار خطرناکی است زیرا منطقه جنگی است.
از زمان شروع جنگ غزه، نیروهای رژیم صهیونیستی و حزب‌الله تقریباً هر روز در سراسر مرز (معروف به خط آبی سازمان ملل) به تبادل آتش پرداخته‌اند، زیرا این خط مرزی برای نشان دادن نقطه خروج نیروهای رژیم صهیونیستی از جنوب لبنان در سال ۲۰۰۰ مشخص شده بود.
در ۱۳ اکتبر (۲۱ مهر)، گزارش‌هایی مبنی بر تلاش جنگجویان مسلح برای نفوذ به اسرائیل از لبنان و گلوله باران متعاقب آن برون مرزی، خبرنگاران حداقل ۱۰ سازمان خبری لبنانی و خارجی - از جمله رادیو ایتالیایی رای، روزنامه آلمانی دی ولت و آسوشیتدپرس را به سمت منطقه ای در آلما الچاب و اطراف آن کشاند.
زیاد مکاری، وزیر اطلاعات لبنان درباره این واقعه گفت: من معتقدم که کشتن روزنامه نگاران برای کشتن حقیقت در استراتژی نظامی اسرائیل است.
او گفت در پی تحقیقات رویترز، دولت لبنان در حال بررسی ارائه پرونده ای در مورد تخلفات اسرائیل از جمله قتل عبدالله در یک دادگاه بین المللی است اما مشخص نکرد که کدام دادگاه اما تشخیص داد که دیوان کیفری بین‌المللی یک گزینه نیست زیرا لبنان یکی از امضاکنندگان توافق های آن نبود.
مکاری گفت: کشتن روزنامه نگاران در غزه و لبنان دلیلی بر این است که اسرائیل به شکل عمدی کارکنان رسانه ها را هدف قرار داده است.
یک روز پس از حمله، نیروهای امنیتی لبنان گفتند: یک ارزیابی فنی در محل انجام دادند که اسرائیل را درگیر آن کرد.
ارتش و اطلاعات نظامی لبنان به درخواست‌ها برای مشاهده ارزیابی فنی پاسخ ندادند.
رویترز در بیانیه‌ای گفت: عصام زمانی که مورد اصابت گلوله تانک قرار گرفت در منطقه جنگی نبود، او و همکارانش در کنار خبرنگاران سایر خبرگزاری‌ها، در منطقه‌ای دور از درگیری فعالیت می کردند.
تیم رویترز به گروه های مسلح در آن بخش از لبنان شامل ارتش لبنان، حزب الله و نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد، یا ارتش رژیم صهیونیستی درباره حضور خود هشدار نداد و هیچ یک از طرفین نیز چنین اطلاعاتی را درخواست نکردند.
در بیانیه رویترز آمده است: این یک روش استاندارد نیست که به احزاب مسلح در مورد مکان دقیق خبرنگاران خود اطلاع دهیم. با این حال، ارتش لبنان از خبرنگاران خواسته بود که برای کار در جنوب لبنان مجوز بگیرند و به همین دلیل اسامی خبرنگاران ما که در منطقه عمومی فعالیت می‌کردند به آنها اطلاع داده شد.