به گزارش ایرنا؛ به منظور ارج نهادن به اهمیت خاک، جلوگیری از تخریب و بهرهبرداری بهینه از آن، منطقه حفاظت شده لشگردَر به مناسبت روز جهانی خاک، میزبان ۱۷۰ نفر از دانشآموزان به اتفاق معلمان و مربیان مدارس این شهر بود تا آموزشهای لازم را از حفظ و صیانت از این ثروت خدادادی فرا گیرند.
منطقه حفاظت شده لشگردَر به جهت برخوردار بودن از شرایط لازم ابتدا در سال ۱۳۶۳ به عنوان منطقه شکار ممنوع و سپس به جهت بهبود شرایط اکولوژیکی و به ویژه زیستی در اسفندماه سال ۱۳۶۹ با تلاش مجموعه پرسنل اداره کل حفاظت محیط زیست همدان با تصویب شورای عالی حفاظت محیط زیست عنوان «منطقه حفاظت شده» را از آن خود کرد.
تعداد ۱۶ روستا در اطراف منطقه وجود دارد که شامل «ازناو»، «سلطان آباد»، «قلعه جوزان»، «پیر خداوردی»، «چشمه قاضی»، «جوزان»، «جوراب»، «ازناوله»، «احمدیه»، «میشن»، «کمازون»، «زنگنه سفلی و علیا»، «احمد روغنی» و «کساوند» است که روستاهای یاد شده در محدوده مرزی منطقه حفاظت شده لشگردر قرار گرفته و سه روستای «جوزان»، «پیرخداوردی» و «قلعه جوزان» در داخل محدوده منطقه حفاظت شده قرار دارند.
به گفته رییس اداره حفاظت محیط زیست ملایر، منطقه حفاظت شده لشگردر دارای تنوع گیاهی و جانوری بالایی است به طوریکه ۲۲۶ گونه گیاهی، ۷۵ گونه پرنده و ۱۸ گونه پستاندار در آن زندگی میکنند.
«عباس نجاری» روز شنبه در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: با توجه به وسعت و اهمیت لشگردَر، این منطقه بهترین فضا برای آموزش دانشآموزان در خصوص اهمیت خاک و حفظ این ثروت ملی و خدادادی برای نسلهای آینده بود که در اردوی یکروزه آموزشهای لازم به مناسبت روز جهانی خاک، به دانشآموزان مقطع متوسطه اول داده شد.
وی با اشاره به اهمیت و اثرگذاری این بازدید و ملموس بودن اهمیت خاک برای دانشآموزان بیان کرد: بازدیدکنندگان ضمن طی مسیری از این منطقه، در طول مسیر نسبت به جمعآوری زبالهها اقدام کردند.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست ملایر ادامه داد: در این اردوی آموزشی و تفریحی از اهمیت خاک، مدیریت پسماند، اهمیت گونههای گیاهی و جانوری، نقش مهم محیطبانان و وضعیت منطقه برای دانشآموزان و معلمان توضیحاتی ارایه شد.
نجاری یادآور شد: در طول سال در سطح مدارس ملایر طرح «یک ساعت با محیطبان» اجرا میشود تا با حضور کارشناسان محیط زیست در مدارس، هر چه بیشتر بتوانیم اهمیت محیط زیست را برای دانشآموزان بازگو کنیم.
وی همچنین درباره منطقه حفاظت شده لشگردَر و گونههای گیاهی و جانوری این منطقه، اظهار داشت: پوشش گیاهی در ارتفاعات ضعیفتر از دامنهها است و در اطراف چشمهها و جویبارها، گیاهان علوفهای غالب هستند، در حالیکه در ارتفاعات گیاهان درختچهای به ویژه گونه «گون» و «کلاه میرحسن» فراوان دیده میشود و در دامنهها نیز گونههای متعددی از «گندمیان»، «تیره نعناعیان»، «انجیر» و «بادام کوهی» نیز مشاهده شده است.
در مجموع، «کلاه میرحسن»، «گون»، «گل گندم»، «بروموس»، «علف بادبزنی»، «نخود وحشی»، «پیچک صحرایی»، «خاکشیر»، «میخک»، «کنگر»، «علف چای»، «زنیق وحشی»، «کاکوتی»، «اسپند»، «چوبک یا گلکه»، «شکر تیغال»، «آلوچه وحشی»، «زالزالک وحشی»، «رز و بید وحشی»، «انجیر کوهی»، «بادام کوهی»، «یونجه وحشی» و «لاله واژگون» از عمدهترین گیاهان منطقه لشگردر هستند.
وی گفت: از گیاهان دارویی منطقه میتوان به «کنگر»، «کاسنی»، «ریواس»، «کاکوتی»، «شیرین بیان»، «بارهنگ» و «پونه» اشاره کرد که گیاهان علفی و بوتهای پوشش گیاهی غالب منطقه را تشکیل میدهند.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست ملایر از درختچههای مهم این منطقه به گونههای «زالزالک»، «انجیر»، «بنه»، «سماق»، «زرشک» و «بادام کوهی» اشاره و بیان کرد: منطقه لشگردر ملایر شامل درههای متعدد است که دره اول و دوم، و صخره شیر و پلنگ رویشگاه درختانی چون انجیر و بادام وحشی است، دره «ریواس» واقع در قسمت شمالی منطقه، درههای «سماق»، «معدن» و «غار» بین ارتفاعات آهنگران با داشتن درختان سماق از دیگر درههای منطقه هستند.
نجاری عمدهترین وحوش موجود در منطقه لشگردَر را «کل و بز»، «قوچ و میش» دانست و گفت: با توجه به وجود پوشش گیاهی مناسب و نیز منابع آب کافی علاوه بر ۱۸ گونه پستانداران یادشده گوشتخورانی نظیر «گرگ»، «روباه»، «شغال» و «کفتار» نیز در منطقه پراکندهاند و «تشی»، «گورکن» و «خرگوش» نیز از گونههای جانوری موجود در این منطقه است.
وی افزود: در منطقه لشگردَر تعداد زیادی از پرندگان با ۷۵ گونه مختلف به صورت فصلی و بومی وجود دارد که از مهمترین آنها میتوان به «عقاب طلایی»، «دلیجه»، «کبک نوک سرخ»، «تیهو»، «جغد»، «کمرکولی»، «سسک»، «فاخته»، «زرد بره»، «دارکوب»، «پری شاهرخ» اشاره کرد.
به گزارش ایرنا؛ شهرستان ملایر دارای ۲ منطقه حفاظت شده «لشگردَر» به مساحت ۱۶ هزار هکتار و «گلپرآباد» به مساحت حدود هشت هزار هکتار و سه منطقه شکار ممنوع است.