تهران- ایرنا- این روزها همزمان با هیاهو و حواشی ناشی از بازگشت یا بازداشت تتلو ، خبری بگوش رسید که حوزه موسیقی بعد از سالها، دارای سند ملی و نیز شورای ملی موسیقی می شود.

این اتفاق که بر اساس تکالیف نقشه مهندسی فرهنگی کشور به عهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و چند نهاد همکار گذاشته شده است، گویا بعد از ۷ سال از تصویب الزام تهیه آن، هفته گذشته در شورای معین شورای انقلاب فرهنگی مصوب شده و برای بررسی و تصویب نهایی در دستور کار جلسه اصلی شورای عالی انقلاب فرهنگی قرار گرفته است.
اینکه حوزه بسیار مهم و فراگیر موسیقی دارای سندی ملی و نیز شورای ملی برای سیاستگزاری و تقسیم کار و از روزمرگی و سلیقه محوری خارج شود، کاری بسیار ارزشمند در دوران وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی است. اما سوالات اساسی با توجه به مباحث و نقل قول های پراکنده از محتوای سند و ترکیب اعضای شورای موسیقی مطرح می شود که عمده آنها را بیان می دارم و امیدوارم مسولان امر به ویژه اعضای محترم شورای عالی انقلاب فرهنگی به آن در فرآیند تصویب نهایی توجه ویژه را مبذول فرمایند:

۱- در اخبار آمده است که شورای ملی موسیقی به ریاست معاونت محترم هنری وزیر ارشاد و با حضور چند مدیرکلهای محترم دستگاههای همکار پیش بینی شده است. اولین سوال این است که وقتی برای هنر متاخری مثل سینما که عمر آن به بیش از ۱۵۰ سال نمی رسد در عالیترین سطح یعنی شورای عالی سینما به ریاست ریس‌جمهوری یا معاون ایشان، بودجه و منابع قابل توجه پیش بینی و مصوب شده است، براساس چه شاخص ها و اولویت هایی برای هنر موسیقی که بسیار فراگیرتر بوده و عمری به قدمت تاریخ و گره خورده با هویت ایرانی اسلامی دارد (ضمن احترام به شخصیت حقیقی افراد عضو شورا)، در سطحی بسیار پایین تر نسبت به سینما در شورای ملی موسیقی دیده شده است؟ آیا شورا در این سطح واقعا می تواند حلّال مشکلات و معضلات بسیار بزرگ بخش موسیقی کشور باشد؟

۲- جایگاه دیدگاهها و نظرات مردم در دولت مردمی به چه نحو گردآوری و در تدوین سند اعمال شده است؟ آیا اصلا مردم و حتی متخصصان عرصه موسیقی از متن سند و مفاد آن قبل از تصویب مطلع هستند؟

۳- نقش و جایگاه هنرمندان و عوامل بخش خصوصی موسیقی در فرآیند تدوین و نیز شورا در کجا و چگونه دیده شده است؟ کدام اصناف در فرآیند تدوین و ترکیب شورا قرار دارند؟ لطفا اسامی اصناف و اشخاص مشارکت کننده در تدوین سند را بیان فرمایند.

۴- آیا در سند موسیقی، مهمترین بخش مردمی آن یعنی هنر فراگیر و مردمی پاپ اساسا توجه شده است و نحوه حمایت و جایگاه آن در سند و شورا کجاست؟

۵- ظرفیت زیاد همکاری های بین المللی و ظرفیت های بین المللی سازی هنر موسیقی، در سند و شورا چگونه تبیین و تدوین شده است؟

۶- آیا اصلا به عبارت زنجیره ارزش، بازار، صنعت و اقتصاد هنر موسیقی توجه شده است؟ در کدام قسمت سند و چگونه بیان شده است؟

۷- میزان و نحوه تامین منابع مالی تحقق سند ملی موسیقی چگونه است؟ آیا در لایحه بودجه و نیز برنامه هفتم اصولا جایگاهی دارد؟

۸- آیا رویکردها در اطلاع رسانی و تبلیغ اخبار هنر موسیقی همچنان در رسانه های عمومی مثل رسانه ملی محدودگرا خواهد بود یا در سند ملی مورد بازنگری قرار گرفته است؟

میلاد ماهان‌راد فعال حوزه موسیقی

اینها برخی چالش ها و سوالات محوری است که از تهیه کنندگان محترم سند ملی موسیقی و بزرگان موثر در تصویب نهایی آن انتظار می رود اهتمام و نگاه ویژه داشته باشند و این مسائل را مورد بررسی بیشتر قرار دهند.