به گزارش روز سه شنبه ایرنا از روزنامه صهیونیستی «تایمز اسرائیل»، «یائیر لاپید» رهبر ائتلاف مخالفان در کنست از اظهارات «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر این رژیم علیه روند سازش انتقاد کرد.
وی گفت: (رژیم) اسرائیل در جنگ است و ما هر روز از عزاداری (یک نظامی) به عزاداری (نظامی) دیگری می رویم.
نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی افزود: میزان بدبینی و خودخواهی نتانیاهو غیرقابل تصور است. در شرایطی که ما در جنگ هستیم، یک کارزار سیاسی شرارت آمیز راه انداخته که تنها هدف آن سلب مسئولیت از وی (به خاطر شکست از مقاومت فلسطین) و متهم کردن دیگران است.
لاپید، اظهارات نتانیاهو علیه روند سازش را نفرتپراکنی دانست و خواستار کناره گیری نتانیاهو از قدرت شد.
وی گفت: اسرائیلی ها شایسته رهبری بهتر (از نتانیاهو) هستند.
به گزارش ایرنا، اظهارات نخستوزیر رژیم اسرائیل علیه روند سازش و تایید مرگ این روند، توسط مقام تشکیلات خودگردان فلسطین، درستی معادله مقاومت را تایید کرد.
براساس یک گزارش افشا شده از نشست غیرعلنی کمیته دفاعی کنست، نتانیاهو گفته که قرارداد اسلو در مقایسه با عملیات طوفان الاقصی، صهیونیست های بیشتری را قربانی کرده است.
اگرچه، اظهارات نتانیاهو توسط «دانی دانون»، هم حزبی وی در کنست رد شد و وی به خاطر این اظهارنظر از نتانیاهو انتقاد کرد اما این اظهارات، درست بودن معادله «مقاومت در مقابل اشغالگری» را تایید کرد.
با وجودی که در گذشته، فقط محور مقاومت به رهبری ایران، طرح های سازش مطرح شده توسط آمریکا را تنفس مصنوعی برای ادامه حیات رژیم اشغالگر معرفی کرده بود اکنون تشکیلات خودگردان فلسطین در رام الله نیز به درست بودن این معادله اعتراف می کند.
مجله «دیلی ماوریک» در آفریقای جنوبی به نقل از «حنان جرار» سفیر فلسطین در این کشور نوشت: راه حل «دودولتی» مرده است.
وی درباره نقش نتانیاهو در مرگ روند سازش گفت: نتانیاهو در طول ۱۶ سال حضور در کابینه اسرائیل، هر فرصتی برای تشکیل یک دولت پایدار فلسطینی را به صورت نظاممند از بین برد.
این مقام تشکیلات خودگردان فلسطین درباره دلیل روی آوردن این تشکیلات به روند سازش را، حمایت نکردن جامعه بین الملل از راه حل های دیگر، اعلام کرد.
به گزارش ایرنا، مذاکرات سازش بهطور مخفیانه در اسلو، پایتخت نروژ انجام شد و در ۲۰ اوت ۱۹۹۳ به پایان رسید. این پیمان بهطور رسمی در ۱۳ سپتامبر ۱۹۹۳ (۲۲ شهریور ۱۳۷۲ ) در واشنگتن با حضور یاسر عرفات، اسحاق رابین و بیل کلینتون به امضا رسید. این پیمان تشکیل حکومت خودگردان فلسطین را به عنوان یک نهاد اداری موقت برای اداره امور بخشی از سرزمین های اشغالی به رسمیت شناخت.
در توافقنامه اسلو با شعار «صلح در برابر زمین»، بر ضرورت مذاکره برای ایجاد یک دولت مستقل فلسطینی تاکید شد، اما رژیم اشغالگر، حقوق فلسطینیان را در تمام موارد از جمله شهرکسازی، کنترل قدس، مسجد الاقصی، امنیت ساکنان، تعیین مرزها، سرنوشت پناهندگان و آوارگان، تقسیم آب و ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی، کاملاً نادیده گرفت.
مقاومت فلسطین در مقابل اقدام عرفات برای مشروعیت بخشی به رژیم صهیونیستی، همواره بر اشغالگر بودن این رژیم و لزوم انحلال آن تاکید کرد.
کارشناسان مسائل سیاسی، عملیات طوفان الاقصی در هفت اکتبر(۱۵ مهرماه) را آخرین میخ بر تابوت روند سازش می دانند.