به گزارش روز چهارشنبه ایرنا به نقل از خبرگزاری رویترز، شی جین پینگ رئیس جمهوری چین در سفر دو روزه خود به ویتنام دهها پیمان همکاری با این کشور امضا کرد و دو طرف توافق کردند خطوط ارتباطی بیشتری برای رسیدگی به هرگونه شرایط اضطراری در آب‌های مورد مناقشه ایجاد کنند. پکن و هانوی در زمینه های اقتصادی همکاری می‌کنند اما بر سر مرزهای دریای چین جنوبی اختلاف دارند.
این دوکشور در بیانیه ۱۶ صفحه‌ای مشترک خود متعهد شدند که همکاری‌ها را در زمینه تقویت روابط صنایع دفاعی و تبادل اطلاعات گسترش دهند.
شی جین پینگ برای گسترش روابط این دو کشور بسیار تلاش کرده است، به خصوص پس از اینکه ویتنام در ماه سپتامبر(شهریور-مهر) روابط دیپلماتیک خود با آمریکا را افزایش داد.
سفر شی جین پینگ به ویتنام، که محل استقرار تعداد زیادی از شرکت‌های چینی است، چهارمین سفر خارجی او در سال جاری میلادی بود. وی پیش از این به روسیه، آفریقای جنوبی و آمریکا سفر کرده بود.
فهرستی از سوی مقامات ویتنام نشان داد که قراردادهای امضا شده شامل سرمایه گذاری احتمالی بر خطوط ریلی و زمینه های امنیتی است، همچنین سه قرارداد در زمینه مخابرات و "همکاری داده‌های دیجیتال" وجود دارد.
جزئیات این قراردادها فاش نشده است، اما کارشناسان و دیپلمات‌ها گفته اند که پیمان نامه‌های اقتصاد دیجیتال می‌توانند راه را برای حمایت چین از ساخت شبکه ۵G در ویتنام و سرمایه گذاری در زیرساخت های دریایی این کشور هموار کند.
هانگ نگوین متخصص مسائل زنجیره تامین از دانشگاه RMIT ویتنام گفت که این قراردادها منافع هر دو طرف را در بر میگیرد زیرا چین اخیراً یک مرکز داده زیر دریای جزیره جنوبی خود «هاینان» ساخته است و ویتنام می‌خواهد زیرساخت های خود را توسعه دهد.
وی افزود که بخش‌های مهم سرمایه گذاری دوطرف ممکن است در زمینه هایی مانند زیرساخت های مخابراتی، پایگاه‌های ردیابی زمینی-ماهواره ای و مراکز داده باشد.
اما برخی موارد مهم در این فهرست طولانی مطرح نشده بودند.
برای مثال، از هیچ پیمان نامه‌ای درباره خاک‌های کمیاب رونمایی نشد. اگرچه شی جین پینگ در مقاله‌ای در یک روزنامه ویتنام خواستار همکاری گسترده‌تر در زمینه مواد معدنی حیاتی شده بود. با این حال، در این بیانیه مشترک دوطرف توافق کردند که راه‌هایی برای همکاری در زمینه مواد معدنی حیاتی بیابند.
تخمین زده می شود که ویتنام پس از چین دومین ذخایر بزرگ خاک کمیاب در جهان را داشته باشد.
چین عرضه مواد معدنی حیاتی برای تولید وسایل نقلیه الکتریکی و توربین‌های بادی را در دست دارد و معمولاً نمی‌خواهد فناوری خود را به اشتراک بگذارد.
ویتنام قوانین سختگیرانه‌ای در مورد صادرات سنگ معدن خاکی کمیاب دارد و می‌خواهد آنها را بومی کند، اما فناوری لازم برای انجام این کار را ندارد.
در این بیانیه آمده است که دو طرف در زمینه تقویت تجارت و سرمایه گذاری و ایجاد حوزه‌ای متمرکز بر کشاورزی، زیرساخت، انرژی، اقتصاد دیجیتال و توسعه سبز موافقت کردند.