مهران فلاح روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بیان داشت: با هماهنگی های انجام شده با اداره کل میراث فرهنگی و صنایع دستی یکی از مجرب ترین استاد کاران مرمت بناهای تاریخی برای این مهم در نظر گرفته شد.
وی با بیان اینکه با اشاره به قدمت ۳۰۰ ساله این پُل و اهمیت تاریخی این بنا، افزود: با نظارت کارشناسان فنی میراث فرهنگی این حفره ایجاد شده در سازه پل مرمت خواهد شد.
فلاح اظهار داشت: بدون تردید در زمان مرمت این بنا شخصا در انجا حضور خواهم یافت تا با دقت هر چه تمامتر این مرمت انجام شود.
۱۱ آذر ماه جاری خبرگزاری جمهوری اسلامی ایرنا برای اولین بار گزارش این تخریب را با عنوان "توهم گنج یابی تیر خلاص بر پیکر پل تاریخی محمد حسن خان" منتشر کرد
در سیلاب هفت آذر ماه جاری که پل تاریخی محمد حسن خان نمای بسیار زیبایی گرفته بود تا آنجا که حجم آبی که در زیر پل عبور کرده بود در نیم قرن اخیر بی سابقه جلوه کرد تعداد زیادی از شهروندان برای دریافت عکس و فیلم خود را به محدوده این بنای تاریخی رساندند تا تصاویر ماندگاری را در تاریخ ثبت کنند.
شهروندان که از قسمت های مختلف پل فیلم و عکس می گرفتند به یک باره شاهد صحنه شوک آوری شدند که بخشی از سازه پل کنده شده و گودالی را حفر شده بود.
پل محمد حسن خان که از گذشته های دور شهر بابل را به جنوب این شهرستان در بخش بندپی شرقی، بندپی غربی و گتاب متصل می کرد و در یک مقطعی از تاریخ عبور احشام از روی این پل انجام می شد، میراث فرهنگی با قرار دادن نماد از تندیس کوچ دامداران بر روی این پل فضای خاصی را ایجاد کرده که احتمال فروپاشی این بنای تاریخی و پایان خاطره بازی روستانشینان جنوب بابل با این بنا هر روز برنگرانی آنها می افزاید.
تاریخ نویسان هزینه ساخت این پل را که تا سال ۱۳۴۳ تنها راه ارتباطی بابل به بندپی، آمل، تهران و روستاهای جنوب و جنوب غربی شهرستان بود، ۱۲ هزار تومان ذکر کرده اند. پل محمدحسن خان با ۱۴۰ متر طول و ۶ متر عرض، دارای ۶ چشمه یا طاق اصلی و ۲ چشمه فرعی است و ارتفاع آن از بستر رودخانه ۱۱ متر است.
این پل به سبک پل های دوران صفوی و در اواخر دوران افشاریه ساخته شده است و از ویژگی های مهم آن استفاده از سفیده تخم مرغ و ساروج در ساختش است. پل تاریخی محمد حسن خان قاجار یک بار در زمان پهلوی اول ترمیم شد و در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۶ با شمارهٔ ثبت ۱۴۱۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شد. این پل ۳۰۰ ساله حدود نیم قرن پیش با ثبت نامش در فهرست آثار ملی به شماره ۱۴۱۴ به سن بازنشستگی رسیده بود، ولی به علت نبود پل جایگزین مناسب زیر بار ترافیک باقی ماند. عبور و مرور ماشین بر روی پل محمدحسن خان پس از بهره برداری از پل سومی با همین نام در جوار آن در سال گذشته ممنوع شد.