علی رحمانی روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با بیان اینکه پیشنهاد احداث ۲ ناحیه نوآوری در استان قزوین مطرح شده است، تصریح کرد: در حال حاضر ۲ ناحیه نوآور شامل باراجین در شهر قزوین که در برگیرنده محدوده اراضی باراجین، پارک علم و فناوری، دانشگاه بین الملل، چشمه نور، بیمارستان و نمایشگاه بین المللی است در کنار ناحیه نوآور شهر آبیک با محدوده اراضی پردیس علم و فناوری، دانشگاهها و منطقه صنعتی کاسپین پیشنهاد شده است.
وی اضافه کرد: ناحیه نوآوری با توسعه و ترکیب مجموعهای از داراییهای زیربنایی، نهادی، علمی، فناوری، آموزشی و اجتماعی به همراه ارایه خدمات با ارزش افزوده میتواند به نتایج توسعه اقتصادی و رفاه پایدار جامعه کمک کند.
رحمانی تصریح کرد: تراکم بالای اماکن، حمل و نقل عمومی مناسب، حضور استارتآپها، شرکتهای دانشبنیان و فناور، تلفیق محیط کار و زندگی در کنار یکدیگر از جمله ویژگیهای نواحی نوآوری است و یک ناحیه نوآور باید در منطقهای باشد که امکان دسترسی به فارغ التحصیلان دانشگاهی را تسهیل کند.
معاون اقتصادی استاندار قزوین با بیان اینکه نواحی نوآوری باید امکان تجمیع سرمایههای خرد و کلان را داشته باشد،ادامه داد: با این امکان فاصله ارایه ایده تا تولید محصول نهایی کاهش پیدا کرده و نوآوری به شکل سریع تری به منصه ظهور میرسد.
به گفته این مسوول، ناحیه نوآور باید در میان بافت دارای سکونت همراه با فرهنگ شهری مانند اداری، تجاری، مسکونی، تفریحی، فرهنگی قرار گیرد و محیط نوآوری نیز باید مشوق حضور و فعالیت بازیگران مختلف اکوسیستم نوآوری به خصوص استعدادها و استارتآپها باشد.
رحمانی به بازیگران ناحیه نوآوری اشاره کرد و یادآور شد: نهاد مدیریت ناحیه نوآوری، استعدادها، کارآفرینان و استارتآپها، مووسساتی مثل بیمارستانها، شرکتهای بزرگ صنعتی و دانشگاهها از بازیگران محیط نوآوری محسوب میشوند و به عبارت دیگر پرورشدهندگان نوآوری هستند.
معاون هماهنگی امور اقتصادی و توسعه منطقهای استاندار قزوین خاطرنشان کرد: نواحی نوآوری کارکردهای مختلفی دارد که از جمله آن میتوان به ارتقای اقتصاد شهری، جذب استعدادها و کارآفرینان، تحریک و تسهیل نوآوری باز، ریسکزدایی و تسهیل راه اندازی کسب و کارهای نوآورانه، بینالمللیسازی بازیگران، مکانسازی با هدف توسعه نوآوری و تامین مالی استارتآپها و کسب و کارهای نوپا اشاره کرد.
رحمانی یادآور شد: ناحیه نوآوری سه دسته دارایی دارد، دسته اول شامل داراییهای شبکه ای مانند جلسات هماندیشی و رویدادهای فناورانه است، دسته دوم شامل دارایی های اقتصادی از جمله عناصر مولد مانند شرکت ها، دانشگاه ها و دسته سوم نیز شامل دارایی های فیزیکی و زیرساختها از جمله اماکن عمومی و خصوصی مانند فضاهای کار اشتراکی، امکانات آزمایشگاهی مشترک، فضاهای ساخت و فضاهای تولیدی خواهد بود.