به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، جایگاه ناصر طهماسب در صنعت دوبله کشور از آن جهت، دست‌نیافتنی و برجسته است که وی، سهم بزرگی در تسریع دوران گذار دوبله سنتی به استانداردهای بین‌المللی این حوزه داشت. طهماسب در دوره‌ای ظهور کرد که شناخت عمیقی از هنر دوبله وجود نداشت. همه چیز به شکلی سنتی جلو می‌رفت و تصور غالب از دوبله، صرفا، صحبت کردن به جای یک شخصیت بود.
با آمدن طهماسب، غائله از دو منظر تغییر یافت: نخست آن‌که، طهماسب صدایی زیبا داشت که سبب شد تا از آن پس، تنها کسانی که صداهایی زیبا، انتزاعی و متفاوت از دیگران داشتند، به کار دوبله مشغول شوند و دوم، ابداعاتی بود که طهماسب در هنر دوبله ایران باب کرد که خیلی زود به ساحت کلی این هنر اشاعه داده شد.
جنس ابتکارهای طهماسب، به‌نوعی در فرامتن دوبله، به کامل شدن آن شخصیت در فیلم کمک می‌کرد. طهماسب قبل از شروع دوبله، یک‌بار فیلم را کامل می‌دید و در جریان اتمسفر روایی داستان و نقش آن شخصیتی که می‌خواست به جای وی حرف برند، در کلیت داستان قرار می‌گرفت. سپس بر مبنای چنین روحیاتی، تلاش می‌کرد تا با تیپ‌سازی، هویتی فرامتن به آن شخصیت داده و آن را برای مخاطب، ملموس‌تر کند.
با آمدن طهماسب، غائله از دو منظر تغییر یافت: نخست آن‌که، طهماسب صدایی زیبا داشت که سبب شد تا از آن پس، تنها کسانی که صداهایی زیبا داشتند، به کار دوبله مشغول شوند و دوم، ابداعاتی بود که طهماسب در هنر دوبله ایران باب کرد که خیلی زود به ساحت کلی این هنر اشاعه داده شد
این قبیل ابتکارهای فردی سبب شد تا دوبله مقدماتی که در ایران انجام می‌شد، خیلی زود به شکل حرفه‌ای و تخصصی خود نزدیک‌تر شود. با اشاعه این مدل ابتکارها در میان دیگر دوبلورها، صنعت دوبله در ایران، خیلی زود دوران گذار خود را طی کرد و به فرآیندی حرفه‌ای رسید.
یکی دیگر از مظاهر تخصصی دوبله در کشور، افزایش دوستداران این صنعت و تحت اآموزش قرار گرفتن آنها توسط اساتیدی چون طهماسب بود. به‌یک‌باره بر جمعیت فعالان دوبله در کشور افزوده شد و این اتفاق سبب شد تا سلیقه‌ها و صداهای متفاوت‌تری به این صنعت ورود کرده و تنوع خوبی در این عرصه دیده شود.
مجموعه این عوامل درنتیجه خلاقیت‌هایی بود که طهماسب در صدر نسلی که طلایی‌ترین نسل دوبله بودند، رقم خورد. اتفاقی که البته پس از انقلاب نیز تداوم یافت و موجب شد تا دوبله در ایران، طی دوره‌ای کوتاه، مسیر حرفه‌ای و مطابق با استانداردهای رایج جهانی را طی کرده و هم‌پای رشد هنرهایی چون سینما، موسیقی، نقاشی و . . . رشد کرده و دستاوردهای خوبی را برای این شاخه از هنر ایران به همراه بیاورد.
با این عملکرد، طهماسب موفق شد تا در سال‌های ابتدایی فعالیت حرفه‌ای خود، جریان دوبله در ایران را از آن شکل سنتی خارج کرده و به آن، هویتی عمیق ببخشد که هم‌پای صنعت دوبله در کشورهای دارای صنعت سینما رشد کرده و این مهم ، بسیار زودتر از روند تولیدات سینمایی داخلی و ارائه آن به بازارهای جهانی صورت گرفت.
طهماسب در شرایطی جهان فانی را بدرود گفت که عملکرد درخشانی طی ۶ دهه فعالیت حرفه‌ای از خود به جای گذاشته است. از مجموعه کارهای ایشان که همواره کلاس درس خوبی برای مشتاقان به این رشته است، بگیرید تا تربیت شاگردانی که در هر برهه تاریخی، توانستند به اساتید این حوزه تبدیل شوند. رویکردی که تا آخرین سال‌های حیات طهماسب نیز ادامه داشت و این خود می‌تواند بهترین دستاورد برای هنرمندی باشد که اگر بهترین دوبلور تاریخ کشور نباشد، قطعا یکی از معدود دوبلورهای ماندگار، مولف و صاحب‌سبک در تاریخ این شاخه محسوب می‌شود.