به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، این روزنامه به چالش مکرون در حفظ میراث خود با دور نگه داشتن سیاستمداران راست افراطی همچون مارین لوپن اشاره و گزارش خود را با این آینده‌نگری آغاز کرد که: «بهار ۲۰۲۷ است و مکرون و لوپن در کنار هم به سمت پله‌های سنگی کاخ الیزه می‌روند. فرش قرمزی به مناسبت تشریفات تحویل قدرت در حیاط الیزه پهن شده است.
لوپن به عنوان رهبر راست افراطی و پوپولیست و رقیب شکست خورده مکرون در یک دهه گذشته- به‌تازگی در انتخابات برای جایگزینی او پیروز شده است؛ زلزله سیاسی برای یکی از تأثیرگذارترین اعضای اتحادیه اروپا و دومین اقتصاد بزرگ این اتحادیه. لوپن حین نواختن یک گروه موسیقی نظامی، خندان مکرون را با خودروی سدان مشکی رنگ تا انتهای فرش قرمز همراهی می‌کند و با او دست می‌دهند. مکرون سوار ماشین می‌شود و لوپن را به‌عنوان رئیس‌جمهوری جدید فرانسه در آنجا رها می‌کند.»
به نوشته فایننشال تایمز، این تصور از آینده، دیگر برای بسیاری در فرانسه دور از ذهن به نظر نمی رسد.
لوپن و حزب متبوعش موسوم به «تجمع ملی» (RN) سال گذشته از وقتی که تعداد بی‌سابقه‌ای از کرسی‌های پارلمان را به دست آوردند، مشروعیت تازه‌ای یافتند و از زمان ورود آنها به جریان اصلی نهادی، در نظرسنجی‌ها بیشتر مطرح شده اند.
در مقابل، مکرون از زمان انتخاب مجدد به‌عنوان رئیس‌جمهوری در یک و سال‌ونیم گذشته برای ترسیم مسیری روشن با چالش مواجه است و اکثریت پارلمانی خود را از دست داده و این امر توانایی او را برای تحقق جاه‌طلبی‌های اصلاحاتی‌اش محدود کرده است.
هر چند هنوز سه سال به پایان دوره دوم ریاست‌جمهوری مکرون باقی مانده است، اما در دولت او فوریت درباره بسیاری از اهداف هنوز تحقق نیافته احساس می‌شود: دستیابی به اشتغال کامل، کاربرپذیر بودن تجارت با فرانسه و بهبود خدمات عمومی پرهزینه و اغلب ناکارآمد.
دولت بر این باور است که اگر نتواند توانایی خود را برای یافتن راه‌حل موثری برای رفع مشکلات شهروندان از جمله هزینه زندگی، دسترسی به آموزش و بهداشت با کیفیت، یا مقابله با جرم و جنایت پیدا کند، در این صورت ممکن است با اعتراض‌هایی مواجه شود که لوپن را به قدرت برساند و میراث مکرون را نابود کند.
فرانسوا پاتریات سناتور کارکشته فرانسوی که روابط نزدیکی با مکرون دارد تصدیق کرده که تحویل کلید کاخ الیزه به لوپن «کابوسی» برای رئیس‌جمهوری فرانسه است.
فایننشال تایمز با این‌حال در ادامه گزارش خود آورده است: مطمئنا هنوز هم در داخل و هم در سطح بین‌المللی چیزهای زیادی هست که می‌تواند تغییر کند و بر جانشینی مکرون تأثیر بگذارد و یا حتی نامزدهای دیگری ظهور کنند. رای دهندگان فرانسوی ممکن است علیه لوپن تصمیم بگیرند - مانند سه بار قبلی که لوپن برای دستیابی به این کرسی رقابت کرد. این در صورتی است که آنها به توانایی لوپن برای رهبری شک داشته باشند یا از پیامدهای برنامه ملی گرایانه، ضد مهاجرتی و سیاست‌های اقتصادی نامطلوب او برای و اتحادیه اروپا واهمه داشته باشند.
مکرون با این حال در حال مبارزه برای حفظ حکومت است. او دیگر نمی‌تواند دستور کار قانونگذاری خود را تحمیل کند، زیرا ائتلاف میانه‌روی مکرون تقریبا ۴۰ رای کمتر برای اکثریت پارلمان دارد. وضعیت نامطلوب مالی فرانسه به این معنی است که دولت فرصت کمتری دارد تا راهی برای برون رفت از مشکلات همانطور که در طول همه‌گیری و بحران انرژی انجام داد، پیدا کند.
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که حمایت عمومی از مکرون کاهش یافته و قدرت او حتی برای اعمال نفوذ در بین سیاستمداران حامی خودش نیز کاهش یافته است.
فایننشال تایمز در بخشی از گزارش خود آورده است: روسای جمهوری فرانسه اغلب به‌دنبال ساخت میراث خود در صحنه جهانی هستند و مکرون در امور اتحادیه اروپا تأثیرگذار بوده است، اما توانایی او برای ایفای چنین نقشی به‌دلیل تاثیر درگیری‌ها در اوکراین و (رژیم) اسرائیل و اختلال در نظم سیاسی جهانی محدود شده است.
چالش‌های پیش‌روی رئیس‌جمهوری کنونی فرانسه در اتفاقات ماه جاری بر سر اصلاحات در قانون مهاجرت که وی مدت‌ها است درباره آن وعده داده، خلاصه شده است.
از آنجایی که افکار عمومی علیه مهاجرت سخت‌تر شده است، دولت ماه‌ها صرف طرحی کرد که سیاست‌ها را هم از چپ و هم از راست قرض می‌گرفت تا مشکلات سیستم را حل کند؛ رویکردی که مکرون آن را موقتی نامیده است و به وعده سال ۲۰۱۷ وی مبنی بر از بین‌بردن شکاف‌های حزبی قدیمی برای اعمال سیاست‌هایی در راستای منافع عمومی بر می‌گردد.
وینسنت مارتینی استاد سیاست در دانشگاه نیس، هشدار داده که «ما به نقطه‌ای رسیده‌ایم که احزاب مخالف می‌توانند برای سرنگونی دولت متحد شوند، زیرا فکر می‌کنند چیزی برای به دست آوردن دارند.»
وی می گوید: «روش حکومتی مکرون تمام شده است و با خواسته مجلس و کشور مطابقت ندارد.»
این گزارش افزود: با گذشت دو سوم از دوره ریاست جمهوری مکرون، وی هنوز نتوانسته است به تعهدی که در اولین بار در ماه مه ۲۰۱۷ پس از شکست لوپن مطرح کرد، عمل کند. این تعهد شامل برقراری حکومت به‌گونه‌ای بود که جذابیت پوپولیست‌هایی مانند لوپن را خنثی کند.
این جوان ۳۹ ساله تازه کار سیاسی با وعده‌هایی همچون تبدیل فرانسه به یک اقتصاد پویاتر از طریق کارکردن افراد بیشتر و استفاده از ثروت اضافی برای سرمایه گذاری مجدد در خدمات عمومی، به قدرت رسید.
با این حال لوپن در توسل به رأی‌دهندگان فرانسوی به طرز شگفت‌انگیزی انعطاف پذیر بوده است. او از مسائل مربوط به هزینه‌های زندگی و حمایت در مناطق روستایی اعلام آمادگی کرده است. اعتراضات جلیقه زردها در سال ۲۰۱۸ به دلیل طرح دولت برای افزایش مالیات بر سوخت آغاز شد و به او این امکان را داد که مکرون را به عنوان یک تکنوکرات دور از دسترس معرفی کند - انتقادی که همچنان علیه مکرون مطرح می‌کند.
لوپن و جردن باردلا، که ریاست حزب تجمع ملی وی را بر عهده دارد، در نظرسنجی محبوب‌ترین چهره های سیاسی در فرانسه به رتبه‌های سوم و چهارم صعود کرده اند.
نظرسنجی لوموند نشان داد که برای اولین بار در یک دهه اخیر، تعداد بیشتری از مردم اکنون حزب لوپن را به عنوان حزبی می‌بینند که می‌تواند حکومت کند و فقط در اپوزیسیون نباشد و در نظرسنجی در برابر حزب مکرون در آستانه انتخابات ژوئن پارلمان اروپا اختلاف ۱۲ امتیازی کسب کرده است.
کسانی که می‌دانند مکرون در آینده چه برنامه ای در سر دارد، محدود هستند یکی از متحدان دیرینه مکرون وی را «مردد، بی‌حوصله، نامطمئن و در دوره ای از انزوای بزرگ» توصیف کرد که به‌دنبال راهی برای پیشرفت است.