سعید شهند روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: در این عملیات که با همکاری چهار تیم سه نفره از کارشناسان حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی و با همکاری اداره کل حفاظت محیط زیست استان کردستان انجام شد، زیستگاه های پرنده در حال انقراض میش‌مرغ در شهرستان سقز در شمال استان کردستان و بوکان در جنوب آذربایجان‌غربی پایش و سرشماری شد.
وی با اشاره به تاثیرات مثبت اجرای برنامه های حفاظتی میش مرغ در ۲ سال گذشته افزود: مشاهدات و نتایج اولیه این سرشماری نشان از رشد جمعیت این گونه ارزشمند دارد و با توجه به پایان مطالعات تعیین توالی یابی ژنتیکی میش مرغ، نقشه راه اقدامات بعدی در راستای احیای جمعیت این گونه هم اکنون در دسترس سازمان حفاظت محیط زیست است.
مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی ادامه داد: قرابت ژنتیکی میش مرغ با دیگر همنوعان این پرنده که در کشورهای مختلف جهان زیست می کنند، مشخص شده است و وارد کردن تخم میش مرغ، تکثیر در اسارت و رهاسازی در زیستگاه می تواند از جمله اقدامات سازمان در راستای احیای جمعیت این گونه باشد.
وی با بیان اینکه عزم و اراده جدی برای حفاظت از میش مرغ در سطح ملی و استانی وجود دارد، اظهار کرد: اقدامات مختلف سخت افزاری و نرم افزاری در راستای حفاظت و احیای جمعیت این گونه انجام شده است و اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی برنامه عمل ملی حفاظت از میش مرغ را با جدیت در سال آتی نیز با جذب اعتبارات ملی بیشتری دنبال می کند.
به گفته شهند، نتایج حاصل از این سرشماری توسط کارشناسان ۲ استان کردستان وآذربایجان‌غربی جمع‌بندی تعداد این گونه در حال انقراض در زیستگاه های ۲ استان و پس از آنالیز داده‌ها جهت انجام برنامه‌های کاربردی و عملیاتی اطلاع رسانی خواهد شد.
به گزارش ایرنا، پرنده میش‌مرغ، که در زبان محلی «چیرگ» نیز نامیده می‌شود، یکی از بزرگترین پرندگان ایران و از گونه‌های منحصر به فرد و بسیار مهم جانوری در جهان به شمار می‌آید که نسل آن با خطر انقراض روبرو است.
این پرنده نادر(Otis tarda) نام دارد که جزو بزرگترین پرندگان گیاهخوار بوده و با جثة بزرگ و بال‌های کشیده و پرتوان، لقب سنگین‌ترین پرنده قادر به پرواز جهان را دارد.
میش‌مرغ طی سال‌های گذشته به دلیل محدودشدن زیستگاه‌های طبیعی، شکار بی‌رویه و اختلال در مناطق زیست و تخم‌گذاری، در معرض خطر انقراض بوده و به همین دلیل هم‌اکنون در فهرست قرمز اتحادیه جهانی حفاظت (IUCN) در طبقه آسیب‌پذیر (VU) قرار دارد.
تخریب زیستگاه و تبدیل زمین‌های دیم به آبی (مکانیزه شدن کشاورزی) باعث کاهش نسل این گونه کمیاب در دهه‌های اخیر شده به طوری که جمعیت آن در کشور تنها محدود به بخش‌هایی از شهرستان‌های بوکان و مهاباد در آذربایجان‌غربی است.
میش‌مرغ که در جهان به اسم‌های مختلفی شناخته می‌شود برای نخستین بار در سال ۱۷۵۸ میلادی توسط "کارل‌لینه" به نام علمی (Avis tarda) نامگذاری شد و بر اساس بررسی‌های انجام شده بیش از ۶۰ درصد جمعیت این گونه در پرتغال و اسپانیا زیست می‌کند.
این پرنده دارای گردن و پاهای کشیده، بال‌ها و منقاری پهن و برگ‌های رنگارنگ است و طول بدن آن حدود یک متر و بیش از ۱۵ کیلوگرم وزن دارد و روی زمین لانه می‌سازد.
بر اساس بررسی های میدانی کارشناسان حفاظت محیط زیست بوکان از جمعیت این گونه مهم حدود ۳۰ قطعه مشاهده شده است که زنگ خطر تهدید جمعیت را به صدا درآورده است.