پانته‌آ مهدی‌نیا در گفت‌وگو با ایرنا درباره نقشش در نمایش «قصه ترانه‌های ماندگار» گفت: مرضیه یک نقش خیلی متفاوت از نقش‌هایی بود که من در این سال‌ها کار کردم؛ خصوصا با یک پارتنر درجه یک. نورا هاشمی یک پارتنر فوق‌العاده است و از نظر من مهم‌ترین مسئله برای یک بازیگر این است روی صحنه بتواند با پارتنرش ارتباط برقرار کند تا بتواند رسالتش را درست به سرانجام برساند.
وی اظهار کرد: حضور من در این کار مدیون خانم موگویی است. قبلا یک تجربه دیگر با هم داشتیم که باعث دعوت در این نمایش هم شد. من و نورا شخصیت مرضیه و راضیه را واقعا زندگی کردیم و لذت بردیم.
مهدی‌نیا ادامه داد: مخاطب هم این دو کاراکتر را خیلی دوست داشت. شاید هم دلیلش این باشد که ما در پشت صحنه رابطه عمیقی با بقیه بازیگرها داشتیم. در اجرای کاخ سعدآباد هم من همین نقش را بازی می‌کردم که البته دو اپیزود بود ولی در اجرای جدید یکی از اپیزودها حذف شد.
اجرا با فاصله شبیه یک بندی است که پاره می‌شود و ما آن را گره می‌زنیم و این اتفاق خوبی برای بازیگر نیستوی درباره کاراکتر مرضیه عنوان کرد: مرضیه یک زن سرخورده و رانده شده‌ای است که همه تلاشش را می‌کند تا با قلدری بتواند به حقش برسد و در عین حال یک طنازی هم دارد. من برای این نقش به مستندات قدیمی رجوع کردم، چون قصه و کاراکتر مرضیه مربوط به دهه ۳۰ است و دیدم که این کاراکترها اکثرا همه یک لاتی خاصی دارند، چون به هر حال زن‌های تنهایی بودند که مجبور بودند خودشان مسئولیت زندگی‌شان را به دوش بکشند و مرضیه هم از این قاعده مستثنا نبود.
این بازیگر درباره فاصله‌ای که بین اجراهای بازنمایش «قصه ترانه‌های ماندگار» در تالار وحدت به‌وجود آمد، گفت: معمولا ما دوست داریم پشت سر هم اجرا برویم، اما متاسفانه بی‌مهری بعضی از مسئولین و دوستان در تالار وحدت موجب شد که ما نتوانیم درست اجرا داشته باشیم و این ظلمی بود که در حق بازیگران و خانم موگویی در این مجموعه شد. من بابت این مسئله واقعا ناراحت بودم زیرا اجرا به این صورت شبیه یک بندی است که پاره می‌شود و ما آن را گره می‌زنیم و این اتفاق خوبی برای بازیگر نیست.
وی در ادامه درباره تلفیق موسیقی و تئاتر بیان کرد: تلفیق موسیقی با تئاتر در «قصه ترانه‌های ماندگار» بسیار درجه یک بود. اولین تجربه من در این قالب بود که به این شکل حرفه‌ای کنسرت نمایش را تجربه می‌کردم و اولین تجربه من برای اجرا در تالاری به این جذابی و درجه یک بود و واقعا لذت بردم. آقای سالار عقیلی اجرای بسیار درجه یکی داشتند و قبل از ایشان هم کنار آقای حجت اشرف‌زاده خواننده حرفه‌ای بودیم و بسیار لذت بردیم.
مهدی‌نیا همچنین درباره تفاوت اجرا در تالار وحدت با سعدآباد از لحاظ ارتباط مخاطب با اثر گفت: به لحاظ حرفه‌ای اصلا قابل قیاس نیستند. تالار وحدت هم یک سالن ویژه است که کاملا مختص این کار است اما کاخ سعدآباد یک فضای باز است. نمی‌توان گفت کدام بهتر یا بدتر است. اجرا در سعدآباد یک تجربه متفاوت بود و من تا پیش از این، تجربه اجرا در فضای باز را نداشتم و تالار وحدت هم یک تجربه حرفه‌ای و متفاوت دیگر بود.