به گزارش عصر چهارشنبه ایرنا، وین رونی دیروز از هدایت تیم فوتبال بیرمنگام‌سیتی برکنار شد. اتفاقی که نشان داد عرصه مربیگری با حضور در مستطیل سبز و بازی کردن به مراتب تفاوت دارد.
گرچه امثال کارلو آنچلوتی، پپ گواردیولا و یوهان کرایوف از این قاعده مستثنی هستند اما بسیاری از بازیکنان موفق پس از بازنشستگی، در کسوت مربی به دلایل مختلف موفق نبوده و درخشش دوران فوتبالی خود را تکرار نکردند.
با این اوصاف، به بررسی ۱۰ اسطوره‌ای پرداختیم که در قامت سرمربی، موفق به تکرار موفقیت‌های روزهای فوتبالی نشدند.
وین رونی
رونی که دیروز از هدایت بیرمنگان اخراج شد، در مجموع ۱۵ بازی نشستن روی نیمکت این تیم، تنها ۲ بار موفق به پیروزی شد. بیرمنگام که در چمپیونشیپ انگلیس(بالاترین لیگ بعد از لیگ برتر جزیره) حضور دارد، پیش از روی کار آمدن رونی در ماه اکتبر، در رده ششم قرار داشت و در زمان برکناری مرد انگلیسی، در رتبه بیستم دیده می‌شد!
استیون جرارد
اسطوره انگلیسی که زمانی از او به عنوان جانشین یورگن کلوپ روی نیمکت لیورپول یاد می‌شد، از استون ویلا اخراج شد و روی کار آمدن اونای امری که تیم تنبلِ تحت هدایت جرارد را به نیمه بالانشین لیگ برتر جزیره بدل کرد، باعث شد تا ستاره اسبق لیورپول، بیش از پیش احمق جلوه کند!
جرارد هم‌اکنون در الاتفاق عربستان حضور دارد و به‌رغم داشتن ستاره‌هایی همچون جردن هندرسون، جورجینیو واینالدوم و موسی دمبله، از اواسط سپتامبر سال گذشته میلادی تاکنون تنها یک پیروزی در لیگ عربستان کسب کرده است.
دیگو مارادونا
اسطوره فقید تیم ملی آرژانتین که بسیاری او را بهترین بازیکن تاریخ فوتبال می‌دانند، در دوران ۲ ساله حضور روی نیمکت آلبی‌سلسته به هیچ عنوان موفق نشد تا حتی ذره‌ای از درخشش همیشگی‌اش در دوران بازی را تکرار کند.
این تیم با هدایت مارادونا به سختی به جام جهانی ۲۰۱۰ راه یافت و در آفریقای جنوبی، در مرحله یک چهارم برابر آلمان شکست چهار بر صفر و تحقیرآمیزی را متحمل شد.
بسیاری در آرژانتین او را بابت عدم دعوت استبان کامبیاسو و خاویر زانتی به تیم ملی که آن روزها تازه‌نفس و قبراق از فتح سه‌گانه با اینترمیلان بازگشته بودند، مورد انتقاد قرار دادند. قرارداد او با آرژانتین بعد از جام جهانی تمدید نشد.
او ۱۴ ماه بعد هدایت تیم الوصل امارات را برعهده گرفت و در طول یک فصل حضورش روی نیمکت این تیم، آنها را به جایگاهی بهتر از هشتم نرساند.
هریستو استوئیچکوف
برنده توپ طلای سال ۱۹۹۴ که این عنوان را پس از کسب عنوان مشترک بهترین گلزن جام جهانی آمریکا کسب کرده بود، امیدوار بود تا پس از بازنشستگی و برعهده گرفتن سکان هدایت تین ملی بلغارستان در سال ۲۰۰۴، درخشش روزهای فوتبالی خود را تکرار کند. اما ناکامی او در رساندن این تیم به جام جهانی ۲۰۰۶ و یورو ۲۰۰۸، شکستی تلخ برای مرد بلغار بود.
او سپس با سلتاویگو هم دوران فاجعه‌باری را سپری کرد و به همراه این تیم در سال ۲۰۰۷، از لالیگا اسپانیا سقوط کرد!
گری نویل
دوران سرمربیگری نویل که یکی از کارشناسان برجسته فوتبال انگلیس محسوب می‌شود، یک نمونه مطالعاتی تمام‌عیار در بحث شکست و حتی تحقیر است.
مداقع اسبق تیم ملی انگلیس و باشگاه منچستریونایتد، دسامبر ۲۰۱۵ هدایت والنسیای اسپانیا را برعهده گرفت و این در حالی بود که نه به زبان اسپانیایی مسلط بود و نه سابقه مربیگری داشت!
او در ۹ بازی نخست هیچ بردی کسب نکرد و در بازی دهم برابر بارسلونا در کوپادل‌ری(جام حذفی اسپانیا) شکست تحقیرآمیز هفت بر صفر را تجربه کرد. «هیچ مربی از این شکست تلخ جان سالم به‌در نمی‌برد»؛ این جمله‌ای بود که پاکو پولیت، خبرنگار اسپانیایی درباره آن بازی و نویل به زبان آورد.
پنج شکست متوالی در لالیگا کار او را تمام کرد. نویل دیگر جرات بازگشت به نیمکت و محوطه فنی را نداشت و ترجیح داد به شغل کم‌خطر کارشناسی فوتبال ادامه دهد.
آلن شیرر
مدیران نیوکاسل به ستاره اسبق این تیم برای نجات دادن نیوکاسل از سقوط به دسته پایین‌تر و حفظ کلاغ‌ها در لیگ برتر، اعتماد کردند. زمانی که او هدایت این تیم را برعهده گرفت، آنها هشت بازی تا پایان فصل ۲۰۰۸-۲۰۰۹ فاصله داشتند.
مسلما او نتوانست نیوکاسل را نجات دهد و کلاغ‌های سیاه با کسب تنها یک برد، برای نخستین بار از سال ۱۹۹۳ از لیگ برتر سقوط کردند. برترین گلزن تاریخ لیگ برتر جزیره دیگر به عرصه مربیگری برنگشت و ترجیح داد با لباس‌هایی شبیه به ماموران امنیتی، در برنامه فوتبالی تلویزیون انگلیس به نام «Match of the Day» جملات قصار بگوید!
لوتار ماتئوس
ستاره اسبق تیم ملی آلمان که عنوان بیشترین بازی ملی برای ژرمن‌ها را برعهده دارد، پس از بازنشستگی به‌رغم تعویض مکرر تیم، روزهای خوبی را در قامت سرمربی تجربه نکرد و در تیم‌های پارتیزان بلگراد، اتلتیکو پاراننس و ردبول سالزبورگ تقلای زیادی کرد.
او همچنین ۲ دوره هدایت ۲ تیم ملی متفاوت را برعهده داشت اما نه در مجارستان و نه در بلغارستان موفق نبود و نتوانست آنها را به یک تورنمنت بزرگ برساند.
آندره‌آ پیرلو
نماد خونسردی در دوران فوتبالی، برای انتقال این درجه از خونسردی و مدیریت به تیم‌های تحت هدایتش، سخت تقلا کرد. یوونتوس در یک فصل حضور او روی نیمکت، برای نخستین بار در طول ۹ سال، موفق به فتح سری‌آ نشد و فصل ۲۰۲۰- ۲۰۲۱ را در کمال ناباوری در رتبه چهارم به پایان رساند. این ناکامی به اندازه‌ای بود که حتی فتح جام حذفی ایتالیا هم به سختی توانست او را روی نیمکت نگه دارد به ویژه بعد از حذف بانوی پیر از لیگ قهرمانان اروپا.
تجربه بعدی اسطوره لاجوردی‌پوشان، تیم فاتح‌کاراگمرک ترکیه بود و آنجا هم تنها یک فصل دوام آورد. گزارش‌ها حاکی از آن بود که پیرلو بین دو نیمه به بازیکنان تیمش اجازه سیگار کشیدن می‌داد؛ موضوعی که تصویری نه‌چندان سختگیر از قهرمان جام جهانی به تصویر کشید و کاریزمای او به ویژه هنگام ایستادن پشت ضربات ایستگاهی را زیر سوال برد!
هافبک تکرارنشدنی آ.ث میلان هم‌اکنون هدایت تیم سمپدوریا در سری B ایتالیا را برعهده دارد و تاکنون در ۹ بازی تنها یک برد برای این تیم به ارمغان آورده است.
فرانک لمپارد
لمپارد پس از رسیدن به فینال پلی‌آف با تیم دربی‌کانتی، به چلسی کوچ کرد و موفق شد تا آبی‌های جوان لندن را به لیگ قهرمانان سال ۲۰۲۰ برساند. با این حال، ضعف‌ها و فقدان تفکرات قابل توجه تدافعی، در فصل بعد نگرانی‌هایی را ایجاد کرد و این نگرانی تشدید و مرد انگلیسی در ژانویه ۲۰۲۱ اخراج شد. توماس توخل، جانشین آلمانی لمپارد همان تیم را در رده نهم پذیرفت و آنها را به قهرمانی لیگ قهرمانان رساند و ضعف مربیگری ستاره اسبق چلسی را بیش از پیش نمایان کرد.
دوران حضور او در اورتون هم تلخ و شیرین بود. او این تیم را در سال ۲۰۲۲ از سقوط نجات داد اما ژانویه سال بعد پس از تشدید احتمال سقوط تافی‌ها، برکنار شد. او در آوریل ۲۰۲۳ به چلسی بازگشت و در دوران حضور به عنوان سرمربی موقت در ۱۱ بازی تنها یک پیروزی دشت کرد. به نظر می‌رسد لمپارد هیچ قصدی برای درس گرفتن از اشتباهات گذشته را ندارد و شخصیت و چهره مدافع مستحکم روزهای نه‌چندان دور آبی‌های لندن، حالا به «میم‌های» فکاهی فضای مجازی تنزل یافته است.
سِر بابی چارلتون
چارلتون فقید که به زعم بسیاری بزرگ‌ترین بازیکن تاریخ انگلیس محسوب می‌شود، دوران مربیگری کوتاه و البته ناگواری داشت.
او که به همراه تیم ملی کشورش جام جهانی ۱۹۶۶ را تصاحب کرد و ۴۹ گل ملی برای سه شیرها زده بود، در سال ۱۹۷۳ هدایت پرستون نورث اِند را برعهده گرفت اما در نهایت شاهد سقوط تیمش از لیگ دسته «دوم» بود!
او فوتبال را دوباره از سر گرفت و بعد از سه بازی با پیراهن واتفورد در سال ۱۹۷۶، خداحافظی کرد. چارلتون در سال ۱۹۸۶ هدایت منچستریونایتد را برعهده گرفت و تا اواخر دهه ۲۰۱۰ در این تیم ماند.