مرتضیعلی عباسمیرزایی عضو هیئتانتخاب بخش فیلم هفتمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان ایران در گفتوگو با خبرنگار سینمای ایرنا، با تاکید براینکه آینده فیلمسازی با تشویق نوجوانان علاقهمند درخشان میشود، افزود: کیفیت و تنوع آثار در دوره پیشین، توقعم را از آثار این دوره بالاتر برده بود که خود این موضوع، گواه تلاش و استعداد نوجوانان به حرفه فیلمسازی است.
کارگردان فیلم سینمایی انزوا با بیان اینکه بیشتر آثار این دوره از شهر اصفهان بود، اظهار کرد: باتوجه به اینکه در بین آثار ارسالی، تعداد زیادی فیلم با موضوع اصفهان وجود دارد، امیدواریم در دورههای بعدی سایر مناطق کشور نیز بیشتر درگیر این رویداد شوند.
عضو هیئت انتخاب بخش فیلم هفتمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان تصریح کرد: انتظار ساخت یک فیلم تکنیکال از بچههایی با این رده سنی نیست، اما باتوجه به هفت سالگی این رویداد فرهنگی – هنری انتظار میرود تا با فیلمهای با کیفیتتری مواجه شویم.
وی با اشاره به لزوم تشویق نوجوانان برای حضور در عرصه فیلمسازی عنوان کرد: امیدوارم روزی برسد که با آگاهیبخشی و تبلیغات بیشتر این رویداد، تعداد زیادی فیلم از سراسر ایران به دبیرخانه المپیاد فیلمسازی ارسال شود. هرچه تعداد فیلمسازان بیشتر شود و نوجوانان علاقهمند را برای ورود به این حوزه تشویق کنیم، آینده درخشانتری در همه عرصهها خواهیم داشت، چراکه ریشه همه کارهای فرهنگی، سیاسی و اقتصادی هنر است.
عباسمیرزایی در ارتباط با تاثیر توجه به هنر گفت: موفقیت در عرصه فرهنگی و اصلاح پایههای سیاسی و اقتصادی نیازمند تقویت هنر، احترام به هنرمند و تشویق نسل نوجوان برای حضور در جهان هنر است. تنها راه نجات جامعه اقتصادی امروز، هنر است. افراد باید بتوانند آزادانه در بستر هنر نقد کنند، راهکار ارائه دهند، حرفشان را بیان کرده و کاملا آزادانه اثر هنری خود را خلق کنند.
این کارگردان با بیان اینکه باید اجازه دهیم بچهها در فیلمسازی از خلاقیت خود استفاده کنند، اضافه کرد: امیدوارم روزی برسد که فیلمهای المیپاد فیلمسازی منبع اصلی ما باشد زیرا افراد در این سن باید راحتتر و پویاتر باشند. نباید به آنها سوژه بدهیم بلکه باید بگوییم درمورد هرچه دوست دارند و به هر طریقی که دوست دارند، فیلم خود را بسازند، چراکه در فیلمسازی اجبار نداریم، بلکه افراد باید تشویق شده و بدانند که با ساخت فیلم، دیده میشوند و صدای آنان به گوش میرسد.
کارگردان فیلم سینمایی «خون خدا» با اشاره به اینکه سینما، ابزار و رسانهای است تا انسانها به واسطه آن بتوانند صدا و نگاه خود را به مخاطبانشان برسانند، ادامه داد: باتوجه به این تعریف باید به افراد یاد بدهیم که چگونه از این ابزار در مسیر بهتر حرف زدن و بهتر شنیده شدن حرف خود استفاده کنند. برای نمونه اگر یک نفر منش حقطلبی داشته باشد، در سینمای داستانی صرفا به بیان حقیقت نمیرسد، زیرا باید بنا به دلایلی ازجمله زیبایی اثر، کمی اغراق به آن اضافه کند.