به گزارش روز یکشنبه ایرنا از شبکه خبری الجزیره، مسئولان مراکز اخذ رای در بنگلادش، مشارکت بسیار پایین در حد زیر ۲۰ درصد را در انتخابات امروز گزارش کردند.
حزب ملی‌گرای بنگلادش و مخالف دولت که انتخابات را تحریم کرده، از یک اعتصاب ۴۸ ساعته سراسری خبر داده که از روز شنبه آغاز شده و اصلی‌ترین عامل حضور حداقلی در پای صندوق‌های رای محسوب می‌شود.
تارنمای «داکا تریبیون» گزارش داد که در پی درگیری بین هواداران محی الدین باچو نامزد حزب عوامی لیگ و محمد منجور اعلم نامزد مستقل، تیراندازی صورت گرفته است.
این رسانه افزود که طفیل اسلام کمیسر بخش چاتوگرام (چیتاگونگ) گزارش‌های منتشر شده مبنی بر انفجار مواد منفجره در جریان این درگیری را تأیید کرد.
همچنین درگیری های خشونت آمیزی بین فعالان حزب ملی‌گرا و پلیس در منطقه «چاندگائون» در شهر چاتوگرام رخ داده است.
اتحاد ۱۲ حزب کوچک در حمایت از فراخوان تحریم انتخاباتی حزب ملی گرای بنگلادش، در مقابل باشگاه ملی مطبوعات در داکا تظاهرات کردند. آنها شعار دادند: این انتخابات مسخره را متوقف کنید. حقوق دموکراتیک را به ما برگردانید.
گروهی از احزاب چپ نیز در خیابان‌ها علیه انتخابات در حال تظاهرات هستند و استعفای حسینا و برگزاری انتخابات جدید تحت یک دولت موقت بی‌طرف را خواستار شدند.
شیخ حسینا پس از انداختن رای خود در صندوق رای در شهر داکا، حزب ملی گرای بنگلادش را یک سازمان «تروریستی» خوانده است.
او گفت: من تمام تلاشم را می‌کنم تا اطمینان حاصل کنم که دموکراسی در این کشور ادامه یابد. وی سپس از مردم خواست رأی خود را به صندوق بیندازند و باور خود را به روند دموکراتیک نشان دهند.
نگاه منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای به انتخابات بنگلادش
نشریه فارن‌افرز نوشت: آمریکا و اتحادیه اروپا هر دو بنگلادش را برای برگزاری انتخابات عادلانه و آزاد تحت فشار گذاشتند. واشنگتن سیاست چماق و هویج را به کار گرفته است، از احزاب اصلی می‌خواهد با هم گفت‌وگو کنند درحالیکه محدودیت‌های روادید بر کسانی که اعتبار انتخابات را خدشه دار نمودند، اعمال می‌کند. حتی ژاپن به عنوان یک شریک بنگلادش که به طور کلی درباره مسائل سیاسی سکوت می‌کند، به صورت علنی ابراز نگرانی کرده است.
این نشریه افزود: اما فشار بین‌المللی تاثیر نداشته است. انتخابات در حال حاضر یک کار بیهوده است چرا که مخالفان از صحنه انتخابات کناره گیری کردند و گزارش‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه حزب عوامی لیگ در راستای تضمین مشارکت بالا در انتخابات، به توقف مزایای رفاهی برای کسانیکه رای نمی‌دهند، تهدید کرده است.
بسیاری از کشورهای غربی با توجه به صنعت قدرتمند پوشاک بنگلادش برای روابط تجاری با این کشور ارزش قائل هستند و آن را به عنوان یک کشور مهم به لحاظ راهبردی که در قلب منطقه هند- آرام واقع شده، در نظر می‌گیرند. اما آنها نمی‌توانند گام‌های تنبیهی پسا انتخاباتی از جمله تحریم‌های تجاری را نادیده بگیرند. به هر تقدیر، دشمنی دیرینه بین داکا و غرب به ویژه واشنگتن قطعا وضعیت پس از انتخابات را در هاله‌ای از ابهام قرار می‌دهد.
بازگشت حسینا در آسیای جنوبی مثبت‌تر در نظر گرفته می‌شود. وی از حمایت قوی هند بهره می‌برد که مانند حزب عوامی لیگ مخالفان را یک تهدید بی ثبات کننده بالقوه در نظر می‌گیرد که می‌تواند به بازگشت افراط گرایی به بنگلادش منجر شود. هرچند روابط نزدیک حسینا با هند، پاکستان را به یکی از معدود کشورهای آسیای جنوبی تبدیل می‌کند که احتمالا از رفتن وی خوشحال می‌شود.
به نوشته فارن افرز، تلاش حسینا برای ارتباط با بوتان، هند، نپال و سری‌لانکا که همگی به دنبال ابتکارهای جدید با بنگلادش هستند، شدت می‌یابد. رشد اقتصادی قوی تحت حکومت حسینا فرصت‌های جدیدی را برای تجارت در این منطقه ارائه می‌دهد. در نهایت، سیاست او برای ایجاد توازن در روابط با چین و هند با دیگر کشورهای غیر متعهد منطقه همگرایی دارد.
روابط نزدیک حسینا با حزب حاکم «بهاراتیا جاناتا» هند، همراه با حزب زیان دیده ملی‌گرای بنگلادش می تواند احساسات ضد هندی را در میان مردم تشدید کند. سایر کشورهای آسیای جنوبی نیز ممکن است نسبت به دلبستگی حسینا به نارندرا مودی، نخست وزیر هند نگران باشند.
اگر او برای مقابله با چالش‌های اقتصادی پیش رو مانند افزایش تورم و مشکلات بلندمدت ناشی از اتکای بیش از حد به صادرات پوشاک تلاش کند، چشم‌انداز همکاری تجاری و ارتباطی می‌تواند کاهش یابد. با این حال، میزان پذیرش دور چهارم ریاست جمهوری حسینا در آسیای جنوبی نسبت به مناطق دورتر، بیشتر خواهد بود.