اگر دغدغه ارتقاء امید جامعه برای پیشرفت جامعه و بالندگی مردم عزیزمان را داریم و اگر نگران جمهوریت، اسلامیت، آزادی و عدالت در جامعه هستیم، لازم است به منطق راهبردی افزون دهنده امید اجتماعی سیاسی توجه کنیم.
به نظر می رسد توجه منطقی به نظام معنایی مردم سالاری دینی و روایت دستاوردهای نظام جمهوری اسلامی ایران، احترام بیشتر به کرامت مردم، توجه به وجود مسائل متعدد ولی قابل حل و حرکت عملی دولت می تواند به افزایش امید سیاسی اجتماعی و مشارکت بیشتر مردم کمک کند.
جمهوری اسلامی ایران بر منطق نظام دانایی مردم سالاری دینی الگوی امیدبخشی را برای رفاه و امنیت و معنویت مردم عزیز ایران قرار داده است. در «الگوی جمهوری اسلامی» نه تنها مردم‌سالاری و دین دو عنصر جدا از یکدیگر نیستند بلکه مردم‌سالاری برآمده از دین است.
همانطور که رهبر معظم انقلاب اشاره دارند: «افرادی گمان نکنند که امام بزرگوار ما، انتخابات را از فرهنگ غربی گرفت و آن را قاطی کرد با تفکر اسلامی و شریعت اسلامی؛ نه، اگر انتخابات و مردم‌سالاری و تکیه به آراء مردم، جزو دین نمی بود و از شریعت اسلامی استفاده نمی شد، امام هیچ تقیدی نداشت؛ آن آدم صریح و قاطع، مطلب را بیان می کرد. این جزو دین است... باید شریعت اسلامی رعایت بشود و گردش کار در این نظام به وسیله مردم‌سالاری است... کار، دست مردم است؛ این، پایه اصلی حرکت امام بزرگوار است.»
در واقع در این الگو «جمهوریت» از «اسلام» جدا نیست «در این کشور و در این نظام، اسلام با جمهوریت همراه است. جمهوریت ما از اسلام گرفته شده و اسلام ما اجازه نمی‌دهد در این کشور مردم‌سالاری نباشد. ما نخواستیم جمهوریت را از کسی یاد بگیریم؛ اسلام این را به ما تعلیم داد و املاء کرد. این ملت، متمسک به اسلام و معتقد به جمهوریت است. در ذهن این ملت و در این نظام، خدا و مردم در طول هم قرار دارند.»
در الگوی معنایی مردم سالاری دینی، منطق قدرت اجتماعی برآمده از حضور و حرکت مردمی با قدرت سیاسی و اعمال قدرت سیاسی توسط دولت ارتباط دوسویه ای دارد که تبدیل به دولت باظرفیت و جانعه توانمند برای بهزیستی اجتماعی و سیاسی خواهد شد. در نظام معنایی مردم سالاری دینی دیانت عقلانیت جمهوریت عدالت معنویت خدمت رسانی در محور مرکزی کرامت اجتماعی. سیاسی به حضور حداکثری مردم و اقتدار ملی خواهد انجامید.
در منطق امیدبخشی رهبری معظم انقلاب برای جامعه امروز توجه به منطق محاسبات مردم سالاری دینی و اتفاقات تاریخی پرافتخار دیگر راهگشای اعتماد به نفس و امید برای حال و آینده خواهد بود که اهم مولفه های امیدبخش از منظر ایشان عبارت است از:
- منطق محاسبات مردم سالاری دینی: اوّل، اعتماد به خدا و سنن آفرینش؛ دوّم، بی‌اعتمادی به دشمن و شناخت او... اعتماد به مردم و ایمان ها... اعتقاد به خودباوری و اینکه ما می توانیم.»
- عقلانیت در رخدادهای خاص، مبارزات منطقی قبل از انقلاب، گزینش مردم‌سالاری در نظام سیاسی کشور، تدوین قانون اساسی و سیاست های کلی نظام، شعار وحدت اسلامی
- مقاومت هوشمند، مدیریت دفاع مقدس از آغاز تا پایان جنگ، تعامل با دنیا بر اساس عزت، حکمت و مصلحت، شعار اعتماد به نفس، قدرت دفاعی
لذا نگاه به دستاوردها و افتخارات ملی ایرانی اسلامی می تواند افق های جدید امید به آینده را برای نسل جوان ما باز کند.
رهبر انقلاب در بحث هویت‌شناسی و نگاه به مردم ایران برخلاف بسیاری از روشنفکران، نگاه بسیار مناسب و خوشبینانه و مثبتی نسبت به مردم ایران دارند و همیشه از ملت ایران به نیکی و سپاس یاد می‌کنند و مردم را یکی از موتورهای مهم رشد، توسعه و پیشرفت همه جانبه کشور می‌دانند. ایشان بیانی دارند که می‌فرمایند ملت ایران راه خودش را پیدا کرده و حرکت را با منطق و خردگرایی و با توکل به خدا، با قدرت و همچنین با توکل به پیش برده است.
ایشان در عرصه امیدآفرینی در انتخابات به رویکرد فازی مثبت اندیش واقع گرا توجه کافی دارند و معتقدند که بعضی‌ها برای دلسرد کردن مردم، دائم مشکلات کشور را یادآوری می‌کنند؛ در حالی‌که راه‌حل مشکلات، انتخابات است و برای رفع مشکلات باید در انتخابات شرکت کرد و از طرف دیگر اشاره دارند که انتخابات جهاد عمومی، مایه تقویت کشور و آبروی نظام اسلامی است و حضور گسترده و پرشور مردم در پای صندوق‌های رأی، به توفیق الهی مایه برکت و تأثیرات تحول‌آفرین در کشور خواهد شد و انتخابات مصونیت بخش در برابر توطئه‌ها و زمینه‌ساز ایران قوی خواهد بود و این انتخابات و رأی دادن را، وظیفه شرعی، ملی و انقلابی، جشن ملی و احقاق حق آحاد مردم برای دخالت در سرنوشت کشورشان می دانند.
در کنار حق و مسولیت مردم برای حضور حداکثری در انتخابات دولت هم باید زمینه های امیدافزایی سیاسی و اجتماعی را فراهم کند دولت می تواند با خبرخوب و ایجاد حال خوب به امیدافزایی کمک کند البته امید زمان دارد و امید بی زمان اثر کمتری دارد.
دولت قوی و باظرفیت و جامعه توانمند لازم و ملزوم یکدیگرند که هم سیاست مهار متقابل یکدیگر را دارند (جامعه مانع خودسری حکومت و دولت مانع بی نظمی و رانت جویی) و همچنین هم افزا در قدرت اجتماعی و قدرت سیاسی و نظامی و اقتصادی.
ادراک و احساس اثربخشی در جهت امکان حل مسائل اجتماعی -سیاسی افزون دهنده امید جامعه است و القاء مسائل حل نشده و مغالطه تعمیم ناروا هم کاهنده امید جامعه است. جریان مثبت اندیشی و مطالبه مولفه های مهم مبقیه و محدثه انقلاب اسلامی با تاکید بر مردم سالاری دینی، عقلانیت سیاسی مردم مدار، عدالت فراگیر و کارگزاران صالح و عالم مسیر روشنی را برای آینده کشور عزیزمان ایران ترسیم می کند.
البته این امید واقعی به معنای نادیده گرفتن نقاط ضعف و آسیب های مهم در روند تمشیت و استمرار امرکارآمدی دولت نیست و لازم است برای حضور پرشور و شعور مردم در اداره کشور سیاستگذاری مناسب‌تری را انجام دادو هشدارامام راحل و توجه حقیقی مقام معظم رهبری را نسبت به نقش مردم دراداره جامعه و تثبیت و استمرار نظام جمهوری اسلامی را جدی تر از گذشته درنظرگرفت تا به اقتدار ملی رسید.