به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا، سرطان مثانه یکی از بالاترین نرخ‌های ابتلا در جهان را دارد و چهارمین تومور شایع در مردان است. باوجود میزان مرگ و میر نسبتاً پایین، تقریباً نیمی از تومورهای مثانه در مدت پنج سال دوباره رشد می‌کند که نیاز به نظارت مداوم بیمار دارد. مراجعه‌های مکرر به بیمارستان و نیاز به درمان‌های مجدد باعث می‌شود که این نوع سرطان به یکی از گران‌ترین درمان‌ها تبدیل شود.
در حالی که درمان‌های فعلی که شامل تجویز مستقیم دارو به داخل مثانه می‌شوند، نرخ بقای خوبی را نشان می‌دهند، اثربخشی درمانی این داروها کم است. یکی از جایگزین‌های امیدوارکننده استفاده از نانوذراتی است که قادر به انتقال عوامل درمانی به طور مستقیم به تومور هستند. به طور خاص، نانو ربات‌ها می‌توانند برای این کار استفاده شوند، نانوربات‌هایی که خودران هستند.
براساس گزارش تارنمای فیز، به تازگی مقاله‌ای در نشریه نیچر نانوتکنولوژی (Nature Nanotechnology) چاپ شده است که در آن محققان با موفقیت ۹۰ درصدی اندازه تومور سرطان مثانه را در موش‌ها تنها با یک دز استفاده از نانوربات کاهش دادند.
این نانوماشین‌های کوچک از یک کره متخلخل ساخته شده از سیلیس تشکیل شده اند. سطوح آنها دارای اجزای مختلف با عملکردهای خاص است. یکی از این اجزا، آنزیم اوره‌آز است، پروتئینی است که با اوره موجود در ادرار واکنش می‌دهد و با این کار نانوذره را قادر می‌سازد خود را به حرکت درآورد.
یکی دیگر از اجزای مهم ید رادیواکتیو است، رادیوایزوتوپی که معمولا برای درمان موضعی تومورها استفاده می‌شود.
این تحقیق که توسط موسسه مهندسی زیستی کاتالونیا (IBEC) و با همکاری موسسه تحقیقات زیست پزشکی (IRB Barcelona) به سرپرستی دانشگاه خودمختار بارسلون (UAB) در اسپانیا انجام شد، راه را برای درمان‌های خلاقانه سرطان مثانه هموار می‌کند. هدف از این پیشرفت‌ها کاهش طول مدت بستری شدن در بیمارستان و در نتیجه هزینه‌های کمتر و افزایش راحتی برای بیماران است.
ساموئل سانچز از محققان این پروژه توضیح داد: با یک دز واحد، ما کاهش ۹۰ درصدی در حجم تومور را مشاهده کردیم. چنین رویکرد درمانی کارایی را افزایش می‌دهد و طول مدت بستری شدن و هزینه‌های درمان را کم می کند.
مرحله بعدی این پروژه آن است که محققان بررسی کنند آیا این تومورها پس از درمان باردیگر عود می کنند یا خیر؟