«غلامرضا زارع» روز شنبه در گفتوگو با خبرنگار ایرنا افزود: بازدیدکنندگان از این موزه از اقشار مختلف شامل گردشگران خارج از شهرستان، دانشگاهیان، گروههای دانشآموزی و عموم مردم بودند.
وی اضافه کرد: این موزه با نمایش قریب به ۵۴۰ قطعه فسیل مربوط به خانوادههای فیلها، زرافهها، اسبها، کرگدنها، گوشخواران، گاوسانان، گرازها و غیره در این مدت مورد توجه گردشگران قرار گرفته است.
وی کارگاه بازسازی فسیلهای مهرهداران در جوار سالن نمایش را از جذابیتهای خاص این موزه عنوان کرد و افزود: این بخش نیز برای بازدیدکنندگان از اهمیت خاصی برخوردار بوده است.
۱۵ میلیارد ریال برای تجهیز کارگاه هزینه شد
دیرینهشناس محلی و رییس اداره محیط زیست مراغه بیان کرد: طی سال جاری با صرف ۱۵ میلیارد ریال نسبت به تجهیز کارگاه دیرینهشناسی، آمادهسازی قطعات فسیلی و تجهیزات آزمایشگاهی اقدام شد.
به گفته «زارع» امسال همچنین طی چهار ماه حفاری در سایت «آهق – یک» حدود ۵۵۰ قطعه فسیل شامل جمجمه، اندامهای حرکتی و غیره از خانوادههای اسبها، گاوسانان، فیلها، گوشتخواران استخراج شد که به مرکز تحقیقات دیرینهشناسی انتقال یافت.
وی افزود: طی پیگیریهای سالهای گذشته و براساس مصوبههای سفر رییس جمهور دولت سیزدهم به استان نیز اعتبار لازم جهت تکمیل ساختمان اصلی موزه اختصاص یافت که در حال ابلاغ است.
به گفته وی نقشههای موجود مرکز تحقیقات فسیلشناسی کشور در حال اصلاح بوده و فرآیند کار در مرحله تعیین پیمانکار است.
منطقه فسیلی مراغه با برخورداری از شهرت جهانی نه تنها به حفاظت و کاوش بلکه به بهرهبرداری اقتصادی هم نیاز دارد تا سهمی در توسعه روزافزون این شهرستان ایفا کند.
به گزارش ایرنا از این منطقه به عنوان «بهشت دیرینهشناسان جهان» یاد میشود زیرا تراکم بالای فسیلهای مهرهداران هفت تا ۹ میلیون ساله، آن هم در سطوح بالایی منطقه بالاست و فسیلشناسان به واسطه دسترسی آسان به فسیلها، این منطقه را جزو پنج منطقه پراهمیت دارای فسیلهای مهرهداران جهان به شمار میآورند.
این منطقه از نظر ذخیرگاه دیرینهشناسی و مطالعه جغرافیای دیرینه صفحه «اوراسیا» دارای اهمیت ویژهای است تا جایی که با کاوش و استخراج جدید نمونههای موجود در سایت مراغه، میتوان به معرفی بیش از پیش ظرفیتهای جهانی رسید.
منطقهای که به عقیده کارشناسان، بستر مناسبی برای مطالعات دیرینهشناسی در زمینههای شناسایی و معرفی گونههای جدید فسیلهای مهرهداران و ثبت رکوردهای جهانی و مطالعه جغرافیایی دیرینه کشور در «میوسن پسین» است.
همچنین از ظرفیت تعیین جایگاه زمینساختی ایران و ایجاد مرکز تحقیقات و موزه فسیلشناسی جهت نمایش رکوردهای فسیلی کشور داراست و میتوان موزههای صحرایی در جهت گسترش اکوتوریسم در این منطقه ایجاد کرد.
اما در کنار همه این ظرفیتهای علمی و پژوهشی باید از شهرت این منطقه برای جذب حداکثری گردشگران و توسعه اقتصاد محلی نیز بهره برد و این مهم به نوبه خود نیازمند زیرساختهای گردشگری است.
زیرساختهایی که در شرایط فعلی منطقه فسیلی مراغه شاید توجیه اقتصادی نداشته باشد و بر همین اساس نیز تاکنون هیچ سرمایهگذاری پیشگام نشده و هیچ مسئولی نیز طرحی برای آن تدوین نکرده است.