«محمد نصیری» در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا افزود: در الگوی تربیت اسلامی و بر اساس روش‌های تربیتی روز جهان، بهترین فضا برای رشد روحی و روانی و جسمی کودکان حضور در کنار خانواده یا افرادی است که مورد اعتماد کودک هستند.
وی با بیان اینکه مراکز بهزیستی برای نگهداری از کودکانی است که از خانواده زیستی خود محروم می‌شوند، یادآورشد: برای کودکانی که در چنین شرایطی هستند یا والدین نامناسبی دارند، دادگاه مسوئولیت نگهداری از آنان را به بهزیستی واگذار می‌کند.
نصیری با تاکید بر اینکه دیگر فضایی به نام زندگی گروهی نداریم، اظهار داشت: کودک و فرد باید در جایی نگهداری شود که به معنای واقعی در آن زندگی و مراحل رشد را طی کند تا به دوره استقلال برسد.
مدیرکل بهزیستی استان تهران گفت: در سال‌های گذشته تا دهه ۷۰ خورشیدی بر اساس الزامات قانونی، الگوی نگهداری گروهی کودکان در مراکز بهزیستی رایج بود، اما پس از آن شیوه‌نامه نگهداری تغییر کرد و کودکان در مراکز شبه خانواده نگهداری شدند.
وی خاطرنشان‌کرد: در قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مصوب سال ۹۳ نیز در این باره تصریح شده است که می‌توان کودکان را در قالب طرح فرزند خانوادگی به موسسه‌های نگهداری کودکان یا خانواده‌ها سپرد و بهزیستی بر نحوه مراقبت از آنان نظارت داشته باشد.
نصیری ادامه داد: تاکنون مجوز ورود و خروج هر کودک از مراکز بهزیستی با حکم قضایی صادر می شد، ما به این مساله رسیدیم که چه اشکالی دارد این کودکان حتی در مدت کوتاه، به یک خانواده برای نگهداری و مراقبت سپرده شوند.
مدیرکل بهزیستی استان تهران گفت: با طرح این ایده، موضوع را تبدیل به اصلاح آیین نامه اجرای قانون فرزندخواندگی کردیم و به این طریق به بهزیستی اجازه داده می شود که کودک را تا زمان تعیین تکلیف سرپرستی وی، به مراکز شبه خانواده یا موسسات خیریه خانواده محور بسپارد.
وی اضافه‌کرد: موسسات خیریه خانواده محور، مراکزی هستند که تعدادی خانواده دارای صلاحیت از کودکان نگهداری می کنند و مراکز شبه خانواده نیز فضاهایی هستند که تعداد محدودی از کودکان زیر نظر یک مربی و همراه مراقبت می شوند و بهزیستی بر چگونگی عملکرد هر ۲ محل نظارت دارد.
نصیری با بیان اینکه بهزیستی استان تهران طرح «خانواده میزبان» را اجرایی کرده است، گفت: در این طرح پس از آموزش مربیان و خانواده‌های متقاضی، نخستین کودک ۲ هفته قبل به یک خانواده سپرده شد که این کودک سه ساله مبتلا به سندرم داون بود.
مدیرکل بهزیستی استان تهران اذعان داشت: خانواده نیکوکار و با صلاحیتی که مسوئولیت این کودک را بر عهده گرفت، خود صاحب سه فرزند دیگر نیز بود.
وی تاکید کرد: همه دغدغه ما این است که برای همه کودکان در مراکز بهزیستی از این الگو استفاده کنیم و بدون شک برای یک‌هزار و ۴۰۰ کودکی که در مراکز ما نگهداری می‌شوند، به همین تعداد خانواده خیر برای نگهداری آنان وجود دارد.
نصیری افزود: معتقدیم که هر کودکی که وارد مراکز بهزیستی می‌شود، باید به خانواده میزبان سپرده شود تا بعد از آن یا به آغوش خانواده زیستی خود بازگردد، یا والدین میزبان یا خانواده جدیدی مسوولیت همیشگی وی را بر عهده بگیرند.
مدیرکل بهزیستی استان تهران با اشاره به انتقادات وارد به چنین الگویی مبنی بر آسیب روحی وارد شده به کودکی در جابجایی میان خانواده و مراکز، گفت: بدون شک آسیبی که به کودک در این شرایط وارد می شود، به مراتب کمتر از آسیب نگهداری آنان به دور از آغوش خانواده و در مکان‌های گروهی است.
وی تصریح‌کرد: کودک در آغوش خانواده مفهوم پدر و مادر، والدگری و برخورداری از خواهر و برادر را درک می کند، حریم خصوصی دارد و بر سر سفره خانواده بزرگ می شود، شرایطی که نمی‌توان آن را در مراکز نگهداری بهزیستی فراهم کرد.