نوه دختری آیت‌الله ارومیان روز چهارشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا بیان کرد: آیت‌الله ارومیان از پنج‌شنبه گذشته در بیمارستان بستری بود و شب گذشته و در ۹۲ سالگی به علت ایست قلبی به دیار باقی شتافت.
حجت‌الاسلام محمدعلی سلیمانی افزود: آیین تشییع و وداع با آیت‌الله ارومیان امروز در قم برگزار شده و پیکر ایشان برای دفن در گلشن زهرا(س) مراغه به زادگاهش انتقال می‌یابد.
این روحانی مبارز دوران انقلاب، دو دوره نماینده مردم آذربایجان‌شرقی در مجلس خبرگان رهبری و همچنین ۲ دوره نماینده مجلس شورای اسلامی بود و پس از آن نیز در دفتر استفتائات آیت‌الله العظما خامنه‌ای در تهران عضویت داشت.
سه فرزند شهید و یک فرزند جانباز داشت
سه فرزند آیت‌الله ارومیان در دوران دفاع مقدس به شهادت رسیدند و فرزند چهارمش نیز در جزیره مجنون و طی سال‌های پایانی جنگ به درجه رفیع جانبازی نایل شد.
آیت‌الله ارومیان همچنین مدتی هم امام جمعه میانه بود و سوابق بسیار درخشانی ایشان در مبارزه با طاغوت و هدایت مردم مراغه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، همچنان در محافل مردمی این شهرستان بازگو می‌شود.
آیت‌الله ارومیان تصویر ۲ فرزند شهیدش را همیشه در اتاق کارش داشت؛ خودش در مورد آنان گفته بود که «بچه‌ها در نجف اشرف متولد شدند. مهدی و رضا در سخت‌ترین شرایط که حتی دسترسی به قابله نبود، به دنیا آمدند. در واقع قابله زمانی رسید که بچه‌ها به دنیا آمده بودند. یکی در نیمه شعبان به دنیا آمد و نامش مهدی شد و دیگری در شب تولد امام رضا(ع) که نامش را رضا گذاشتیم.
اما آقا محسن، وقتی او به شهادت رسید، جز یک پلاک، نشانه‌ای دیگری از او به دستمان نرسید؛ عکسی هم از او نداشتیم که به دیوار بزنیم.
آری برای این پدر، حکایت آسمانی‌شدن سه فرزندش، حکایت «أحلی من العسل» داشت و به همین دلیل، وقتی از شهادتشان سخن می‌گفت، لبخند بر لب داشت.
«مهدی وقتی به شهادت رسید، پیکرش در خاک عراق ماند و ۱۴ سال بعد برگشت و در کنار برادرش رضا آرام گرفت اما از پیکر محسن، نشانی بر جا نماند چون هنگام شهادت در اثر انفجار شدید، پیکر پاکش از بین رفته بود.»
این عالم انقلابی از شاگران آیت‌الله میرزا مسلم ملکوتی در قم بود و در نجف اشرف نیز نزد آیات عظام سیدمحمود شاهرودی، سیدابوالقاسم خویی، سیدمحسن حکیم، سیدعبدالله شیرازی و امام خمینی (ره) بهره برده بود.
گفتنی است کتابخانه هفت هزار جلدی آیت‌الله ارومیان طی سال ۱۴۰۰ به بارگاه امامزاده سیدمحمد (ع) مراغه اهدا شد؛ از این عالم بزرگوار، همچنین آثاری چون چهارجلدی «تنقیح‌الاصول» آیت‌الله خویی، «کتاب‌الصوم»، «قطره‌ای از دریا»، «راه رستگاری» و «فلسفه روزه در اسلام» به یادگار مانده است.