امروز هفتم بهمن مصادف با ۱۵ رجب، درحالی ماتم وفات حضرت زینب(س) را در دل داریم که شاهد مقاومت زنان فلسطینی در مقابل جنایت های رژیم صهیونیستی در ۱۱۰ روز گذشته بودند؛ صبر و مقاومتی از جنس صبر زینبی که در مقابل ستم یزید و ابن زیاد سر خم فرو نیاورد و فرمود «ما رایت الا جمیلا». امروز زنان غزه و فلسطین هم درس آزادگی و مقاومت را از مکتب امام حسین (ع) می آموزند و اگرچه پیکر فرزندان خود را از زیر آوارها بیرون می کشند ولی همچنان فریاد آزادگی سر می دهند و خم بر ابرو نمی آورند.
شاهد این ادعا هم سخنان زنان فلسطینی است که یکی از آن ها به نام آلا در روز پرستار، سالروز ولادت حضرت زینب(س) گفت: زنان کشورم سال‌هاست که با شرایط جنگی زندگی می‌کنند. آنان از کودکی می‌آموزند که باید در شرایط جنگی بزرگ شوند و فرزندانشان را تربیت کنند. الگوی زنان فلسطینی، بزرگ بانوی دشت کربلا حضرت زینب(س) است. برای همین در برابر این میزان جنایتی که رژیم غاصب صهیونیستی انجام می‌دهد از خود صبوری و مقاومت نشان می‌دهند و چنین روحیه ای زیباست.
مریم نقاشان حقوقدان و نویسنده در همان مراسم گفت: این روزها با شجاعت و استقامتی که زنان فلسطینی از خود نشان دادند، مکتب زینبی برای ما نمود بیشتری پیدا کرده است. حضرت زینب (س) بانوی صبر و ایستادگی است و می‌توان خصلت آن حضرت را در زنان فلسطینی در تحمل حجم انبوه درد و غم ناشی از حملات رژیم صهیونیستی مشاهده کرد.
این سخنان در زمانی بیان شد که فقط ۴۰ روز از مقاومت شیرزنان غزه می گذشت و ۱۲ هزار نفر به شهادت رسیده بودند که ۷۰ درصد این شهدا یعنی بیش از پنج هزار کودک و سه هزار و ۳۰۰ زن بودند اما اکنون تعداد شهدای فلسطین از آغاز طوفان الاقصی غیر از شهدایی که در زیر آوارها هستند بیش از ۲۶ هزار نفر است.
فریبا پروینیان پژوهشگر حوزه زن و خانواده گفت: پس از عاشورا با تمام مصیبت‌هایی که حضرت زینب سلام‌الله علیها در سفر کربلا متحمل شد؛ از بی‌وفایی کوفیان و شهادت برادران و برادرزادگان و فرزندان تا تنهایی و شهادت امام حسین (ع)، در هیچ صفحه‌ای از تاریخ، سخنی از شِکوه و گلایه حضرت از سرنوشت و مقدرات الهی نیامده است. آن حضرت هنگامی که در قتلگاه بر بالای پیکر برادر قرار می‌گیرد، رو به آسمان کرده می‌فرماید «خداوندا، این قربانی اندک را از ما بپذیر». امروز زن مقاوم فلسطین که شاگرد همین مکتب است با مجاهدت و صبر و بردباری به مقام رضا رسیده و این مقام در تمامی برخوردهایش با جنایت‌های صهیونیست مشهود است.
وی افزود: آن بانویی که سه فرزند و مادر خود را در عملیات تروریستی ارتش اسرائیلی از دست داده با صبوری می‌گوید «چنانکه بدون بچه‌هایم زندگی می‌کنم؛ بدون خواهرم و بدون مادرم زندگی می‌کنم ولی آنچه برایم مهم است این است که کرامت داشته باشم و محبت اهل بیت در مسیر زندگی ام جاری باشد. من مادرم و فرزندانم را تقدیم کردم که برایم ارزشمند بودند و می‌دانم همدیگر را ملاقات خواهیم کرد.»
پروینیان اضافه کرد: وقتی خاندان اهل بیت (ع) در لباس اسرای جنگی وارد مجلس عبیدالله بن زیاد شدند، ابن زیاد با غرور از زینب کبری پرسید «آیا دیدی خدا با خانوادت چه کرد؟» هرچند با بردن نام امام حسین (ع) قلب حضرت زینب را شرحه شرحه کرد ولی دختر گرانقدر پیامبر (ص) با اطمینان و صلابت فرمود «جز زیبایی ندیدم! این خیل شهدا کسانی هستند که خدا شهادت را برایشان مقرر کرده بود و آنان به مشهد خویش شتافتند». امروز زن فلسطینی با آرامش قلب می‌گوید «حبّ دنیا را از قلب‌هایمان بیرون کشیدیم و کنار گذاشته‌ایم. باید قدرت ایمان در قلبمان باشد. بچه‌های من با پای خودشان راهی شهادت شدند.»
وی افزود: همین برخورد عاشقانه با حکمت الهی است که فضای مجلس ابن زیاد را علیه او دگرگون و او را تحقیر کرد و امروز علیه صهیونیسم است و دنیا را در مقابل صبر و اقتدار مردم مقاوم فلسطین به ویژه زنان ایشان شگفت زده کرده است. مادر فلسطینی در سخت‌ترین و هولناک‌ترین شرایط به فرزند خود می‌گوید «ما پیروزیم. با وجود همه سختی‌ها که کشیدیم، تسلیم نمی‌شویم. خدا با ماست و ما قوی هستیم.»
این کارشناس حوزه زنان با اشاره به صبر حضرت زینب در مقابل جنایت های یزید و یزیدیان گفت: این روزها نیز زن دست پرورده مکتب زینب (ع) در غزه با تمام توان می جنگد، از مجروحان پرستاری می کند، به یتیم داری می پردازد؛ پیکرهای کودکانش را با دست خود به خاک می سپارد و با کودکان بازی می‌کند تا اگر روز آخر زندگی‌شان است، از عاطفه مادری سیراب شده باشند. زن مسلمان غزه با الگو گرفتن از صبر و مقاومت حضرت زینت (س) برای زنان دنیا الگویی شده است و شاهدیم که اخیراً مشتاق خواندن کلام وحی شده و برخی نیز با خواندن شهادتین و گذاشتن حجاب بر سر به دین اسلام روی می‌آورند.
امروز پایداری زنان فلسطینی در برابر بی رحمی های جنایتکاران صهیونیستی به الگوی مقاومت و حماسه تبدیل شده است؛ زنانی که هر روز زیر بمباران های این رژیم کودک کش شاهد خاموش شدن شمع زندگی فرزندان معصوم خود هستند ولی همچون کوهی استوار از مقاومت و پیروزی سخن می گویند.
آمنه عسگری فرد پژوهشگر حوزه زنان در یادداشتی نوشت: از تربیت نسلی که در کنار آوارهای خانه در کنار پیکر خانواده شهیدش ذکر «یاربّ، یا ربّ» گرفته تا کودکان معصومی که در اثر موج انفجارهای پی‌در پیِ صهیونیست های زخم‌خورده به خود می‌لرزند اما فریاد «الله اکبر» سر می‌دهند؛ تا مادری که جگرش از شهادت نوزاد پنج روزه‌اش می‌سوزد، اما خدا را شکر می‌کند که توانسته سهمی در پایداری این مقاومت داشته باشد؛ تا تربیت کودک مقاوم فلسطینی که زیرِ تیغِ جراحی؛ بدون داروی بیهوشی، در زیر بمباران صهیونیست ها، پس از طوفان الاقصی با صدای بلند قرآن تلاوت می‌کند؛ تا رجزخوانی دخترک فلسطینی برای صهیونیست ها که همه آرزوهای کودکانه‌اش را یکباره از او ربودند، آنگاه که پیکر مادر شهیدش را از روی موهایش شناخت و تا ذکر حمد و سپاس خدا در اوج بلا و مصیبت، وقتی خانه و کاشانه بر سرشان خراب شده و عزیزانشان زیر آوار ماندند تا حفظ حجابِ اسلامی در تمامی سال های مقاومت.
وی افزود: در تمامی این روزها و ساعات و لحظات، بعد از شکستن هیمنه پوشالی اسرائیل و پیروزی قریب‌الوقوع مقاومت، حتی زمانی که با اشک و آه، پیکر مادران شهید از زیر تلِّ آوارها بیرون کشیده‌می‌شود، همین روزهایی که نگاهِ همه آزادگان جهان، خیره به مقاومت و صبر شما مانده و برای دفاع از مظلومیتتان به پا خاسته، همه و همه کار زنان عفیف و مادران مؤمن، غیور و شهیدپرور فلسطینی است؛ آنها که ۷۵ سال است به امید پیروزی فلسطین و آزادی قدس شریف، پا به پای مردان شجاع و مقاوم فلسطینی ایستادند و سربازان مقاومت را در دامان خود پروراندند و حماسه طوفان الاقصی را آفریدند.
حماسه حضرت زینب (س) در کربلا و شام ثابت کرد که کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا و امروز عاشورایی دیگر در فلسطین به وقوع می پیوندد و سرزمین غزه کربلایی دیگر است تا مظلومان و ظالمان را بهتر بشناسیم؛ هر چند کودک کشی های رژیم صهیونیستی روی یزیدیان تاریخ را سفید کرده و سکوت نهادهای بین المللی و مدعیان حقوق بشر نمی تواند روی سیاه و ظالم این رژیم را از جهانیان پنهان کند.