«بهرنگ بابایی» روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اشاره به انجام ۲ فصل کاوش در محوطه ساحلی در داخل شهر قصرشیرین (محدوده حد فاصل خیابان شهدا و خیابان ساحلی) که پیشتر موسوم به محوطه تاریخی ساحلی بود، افزود: این محوطه با مساحت حدودی ۲۵ هزار متر مربع در حاشیه رودخانه الوند قرار گرفته که از جنوب به میدان مرزبانی، از سمت شمال به کوچه روبروی مسجد جامع، از غرب به خیابان شهدا و از شرق به خیابان ساحلی منتهی می شود.
وی اظهار کرد: در دهه های ۸۰ و ۹۰ در پی خاکبرداری یا پی‌کنی بعضی از پلاک های این محوطه آثار و شواهدی از وجود دیوار چینی و کف سازی با مصالح و مواد تاریخی و فرهنگی روئیت و گزارش می شد که پس از بازدید کارشناسان میراث فرهنگی، به صورت موردی از ادامه ساخت و ساز این پلاک ها جلوگیری به عمل آمد.
رییس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری قصرشیرین گفت: در پی زلزله سال های ۹۶ و ۹۷ که تعدادی از واحدهای مسکونی و تجاری این محدوده آسیب و دچار خسارت شدند، با شروع خاکبرداری و پی کنی و عملیات ساخت و ساز، آثار و شواهد بیشتری از این محوطه تاریخی نمایان و بدست آمد که با ورود مجدد کارشناسان و هیأت های باستان شناسی محدوده تقریبی این محوطه تاریخی مشخص و پس از گزارش آن به پژوشکده باستان شناسی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کشور، از هرگونه ساخت و ساز و عملیات عمرانی در این محدوده تا زمان انجام مطالعات باستان شناسی و تعیین وضعیت نهائی جلوگیری بعمل آمد.
بابایی ادامه داد: با پیگیری های اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و نیز تأمین اعتبار لازم و اخذ مجوز کاوش از پژوهشکده باستان شناسی کشور، در سال ۱۳۹۹ اولین کاوش با هدف تعیین عرصه و حرایم و همچنین مطالعات تاریخی با انجام ۱۴ ترانشه به ابعاد( ۱ × ۱ و ۵/۱ × ۵/۱ )و برداشت نمونه مصالح و ملات به کار رفته در سازه های بدست آمده جهت انجام آزمایشات تعیین تاریخ و قدمت آن ها صورت پذیرفت.
وی اضافه کرد: در ۱۴ ترانشه ایجاد شده، در بعضی از نقاط دیوارهای به ضخامت ۵۰ تا ۱۰۰ سانتی متر با مصالح آجرهای به ابعاد (۴۰ × ۴۰ )سانتی متر و ضخامت ۱۰ سانتی متر و ملاک گچ و بعضی از نقاط آجر فرش های با آجرهای( ۲۰ × ۲۰ یا ۴۰ × ۴۰ )که مربوط به سازه ها و بناهای تاریخی می شدند مشاهده شد و از سوی دیگر نیز نتیجه آزمایشات صورت گرفته از مصالح برداشت شده مدارکی دال بر تاریخی بودن محل را نشان می داد.
رییس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری قصرشیرین گفت: با توجه به اینکه نتایج بدست آمده از اولین فصل عملیات گمانه زنی ناکافی و در مواردی ناقص بود، هیأت باستان شناسی تعیین عرصه و حریم این محدوده را مستلزم انجام فصل دوم کاوش و گمانه زنی اعلام کرد.
بابایی افزود: در نیمه اول سال ۱۴۰۱ فصل دوم کاوش گسترده در محدوده حد فاصل خیابان ساحلی و خیابان شهدا موسوم به محوطه ساحلی جهت تعیین عرصه و حریم و اختصاص ضوابط اختصاصی به منظور تعیین تکلیف ساخت و ساز املاک و پلاک های واقع در این محدوده با زدن چهار ترانشه با ابعاد( ۴× ۴ )که در حین کاوش نیز برای نمایان نمودن بهتر ساختارها ابعاد ترانشه ها بیشتر شد، آغاز شد.
وی گفت: ترانشه های فصل دوم کاوش که ابعاد بزرگتری نسبت به ترانشه های فصل اول داشتند با هدف تعیین لایه های تاریخی محوطه و نیز مشخص نمودن کاربری دیوارها و کف پوش های به دست آمده از فصل اول صورت پذیرفت.
وی اظهار کرد: پس از پایان فصل دوم کاوش و جمع آوری اطلاعات به دست آمده از لایه های زیرین دیوارها و کف پوش بخش های مختلف این محوطه و ارائه آن در کمیته های فنی و باستان شناسی میراث فرهنگی استان، مشخص شد که دیوارها و کف پوش های به دست آمده متعلق به سازه های دوران متأخر بوده که از مصالح آوار بناها و سازه های تاریخی همجوار (مصالح با کاربری مجدد) ساخته شده و فاقد دقت و ظرافت در ساخت آثار و بناهای تاریخی هستند و در رج های زیرین دیوارها از آجرهای نیمه و شکسته به صورت بی نظم استفاده شده است و این شواهدی بر تاریخی نبودن محوطه است.
شهرستان قصرشیرین دارای ۹۷ اثر تاریخی و طبیعی است که از این تعداد ۳۰ اثر در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
مهمترین این آثار کانال ساسانی، آتشکده چهارقاپو، عمارت خسرو، نهر شاه گدار، بان قلعه و کاروانسرای شاه عباسی که زندگی مردمان روزگار گذشته را برای مردم این شهرستان تداعی می‌کند.
قصرشیرین در غرب کرمانشاه بیش از ۲۷ هزار نفر جمعیت و ۱۸۶ کیلومتر مرز با عراق دارد.