به گزارش خبرنگار حوزه احزاب ایرنا، چند روز پیش راهبرد انتخاباتی جبهه اصلاحات منتشر شد. بیانیه‌ای که مضمون آن چیزی جز تکرار مواضع اصلاح‌طلبان در سال‌های اخیر نبود و آن تشکیک در صحت پیشینی انتخابات بود.
رادیکال‌های اصلاح‌طلب که در انتخابات ۸۸ با تمام قوا در برابر رأی اکثریت ایستادند و زیر میز انتخابات زدند و کشور را به لبه پرتگاه فتنه کشاندند، حالا مدعی رأی مردم شده و در عملکرد نهادهای قانونی حاکمیت خدشه می‌کنند که اگر انتخابات فلان‌طور و بهمان شکل که ما می‌گوئیم نباشد، «انتخاباتی تهی از معنا، غیررقابتی، غیرمنصفانه و غیرمؤثر در اداره کشور» خواهد بود و دلیلی ندارد ما در چنین انتخاباتی شرکت کنیم!
این بیانیه هم‌چنین هرگونه ارائه لیست در انتخابات را به ارزیابی و رأی جمعی در مجمع عمومی جبهه اصلاحات منوط کرده و احزاب اصلاح‌طلب را از اتخاذ هر موضع مستقلی باز داشته است.
گرچه ممکن است چنین به نظر آید که اما و اگرها و شروط مذکور حکایت از راهی میان «تحریم» و «مشارکت» در انتخابات داشته باشد، لیکن تعیین شرط و شروط برای انتخابات معنایی جز شاخ و شانه کشیدن برای ساختارها و قوانین رسمی ندارد و مشارکت در انتخابات با شروطی که عنوان شده «سالبه به انتفاء» موضوع بوده و فحوای آن چیزی جز عدم مشارکت در انتخابات نیست.
پیش‌تر نیز افرادی نظیر «سعید حجاریان» اما و اگرها و شروط زیاده‌خواهانه و فراقانونی‌ای را ذیل کلیدواژه «مشارکت مشروط» مطرح کرده بودند که عملا معنایی جز «تحریم انتخابات» نداشت.
خاتمی، در مسیر رادیکال شدن!
در راستای همین رویکرد دو روز پیش، محمد خاتمی در دیدار با اعضای دفتر سیاسی انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران با تأکید بر «انتخابات آزاد» به‌مثابه «شرط قطعی انتخابات مطلوب»، که در حقیقت زیر سؤال بردن انتخابات موجود و غیر آزاد جلوه دادن آن است، درواقع به تکرار موارد مطرح شده در راهبرد انتخاباتی جبهه اصلاحات پرداخت و بیانیه مذکور را «متین و خوب» عنوان کرد.
صرف‌نظر از اینکه مواضع اخیر خاتمی مؤید فاصله گرفتن او از مشی سابقش است که صبغه معتدل‌تری داشت، و او را به رادیکال‌های اصلاح‌طلبان نزدیک می‌کند، توجه به مواضع اعلام شده از سوی برخی دیگر از تشکل‌ها و احزاب اصلاح‌طلب حکایت از آن دارد که شکافی ترمیم ناپذیر در جبهه اصلاحات در مواجهه با انتخابات ۱۱ اسفند شکل گرفته و طیف‌های معتدل‌تر این جریان راه خود را از تندروها جدا کرده و به نوعی حتی از خاتمی در جایگاه رهبر معنوی اصلاحات نیز عبور کرده و عزم خود را برای شرکت در انتخابات جزم کرده‌اند.
کارگزاران زیر میز رادیکال‌های اصلاح طلب زد
بارزترین مصداق این امر مواضع انتخاباتی کارگزاران سازندگی به‌مثابه یکی از اصلی‌ترین و قدیمی‌ترین احزاب اصلاح‌طلب است که با وجود همه نقدهایش به فرآیند تأیید صلاحیت‌ها، اما هم‌چنان بر حضور در انتخابات تحت هر شرایطی تأکید کرده است.
مواضع اعلام شده از سوی برخی دیگر از تشکل‌ها و احزاب اصلاح‌طلب حکایت از آن دارد که شکافی ترمیم ناپذیر در جبهه اصلاحات در مواجهه با انتخابات ۱۱ اسفند شکل گرفته است
روز گذشته «حسین مرعشی» دبیرکل این حزب در نشست شورای مرکزی اعلام کرد: «در این شرایط از ما به عنوان کارگزاران سازندگی ایران تنها در درون حاکمیت امکان‌هایی برای اثرگذاری در جهت بهبود وضعیت کنونی وجود دارد. از این جهت انتخابات در هر شرایطی امکان مهمی محسوب می‌شود.»
مرعشی پیش‌تر نیز قهر با صندوق رأی را رد و تصریح کرده بود: «اگر بنا به تصمیم به بودن یا نبودن در سیاست بگیریم، حتما بودن در سیاست را انتخاب می کنیم»
هفته گذشته نیز دبیرکل و سخنگوی حزب اعتدال و توسعه بر حضور در انتخابات تأکید کرده بودند و مشارکت مدنی و حضور و ترغیب گروه‌های مختلف اجتماعی به شرکت در انتخابات را راهبرد انتخاباتی خود عنوان کرده بودند.
گرچه برخی از اصلاح‌طلبان سعی دارند با این بهانه که «اعتدال و توسعه» از احزاب رسمی جبهه اصلاحات نیست، آنها را از اردوگاه و گفتمان اصلاح‌طلبی خارج دانسته و به این ترتیب درواقع بر شکاف شکل گرفته میان طیف‌های معتدل و افراطی اصلاح‌طلبان درخصوص تحریم یا مشارکت در انتخابات سرپوش گذارند، اما این ترفند در مواجهه با رویکرد انتخاباتی کارگزاران به‌مثابه پدرخوانده این جریان راهی از پیش نمی‌برد و اصلاح‌طلبان دیگر نمی‌توانند واقعیت شکاف در این جریان را منکر شوند. چه اینکه ریشه‌دارترین حزب این جریان تصمیم خود را برای مشارکت در انتخابات گرفته و تحریمی‌ها حتی با موضع‌گیری‌های مبهم و دوپهلو نیز قادر به همراه کردن این طیف با خود نخواهند شد و تکنوکرات‌ها با راهبرد انتخاباتی خود در واقع زیر میز رادیکال های اصلاح طلب زدند!