به گزارش روز دوشنبه ایرنا به نقل از خبرگزاری کیودو، در حالی که برخی از به کار بردن هوش مصنوعی به عنوان ابزار نوشتاری جدید استقبال می‌کنند، برگزارکنندگان مسابقات کتاب ژاپن این سوال را مطرح می‌کنند که چگونه این فناوری بر خلاقیت نویسندگان تأثیر می‌گذارد، اگرچه اکثریت موافق هستند که هوش مصنوعی با تولید رمان‌هایی با کیفیت بهتر از نوشته‌های انسان، فاصله زیادی دارد.
داستان رمان ری کودان ۳۳ ساله با عنوان «برج همدردی توکیو» در آینده‌ای نه چندان دور در پایتخت ژاپن شکل گرفته است، یعنی زمانی که استفاده از هوش مصنوعی در همه جا فراگیر شده است. این کتاب جایزه صد و هفتادمین دوره جایزه آکوتاگاوا برای نویسندگان نوظهور را در ژانویه(دی-بهمن) به خود اختصاص داد.
هیاهوی پیرامون رمان کودان پس از آن به وجود آمد که وی در نشستی مطبوعاتی پس از دریافت این جایزه گفت: حدود پنج درصد از متن کتاب را به طور مستقیم هوش مصنوعی نوشته است.
شویچی یوشیدا، رمان‌نویس عضو هیات داوران این جایزه، گفت که موضوع هوش مصنوعی در طول فرآیند ارزیابی زیاد مطرح نشد و افزود که ممکن است صرفا به عنوان شخصیتی در داستان تلقی شده باشد.
اما اظهارات کودان درباره استفاده از هوش مصنوعی بحث‌هایی مهمی را در رسانه‌های اجتماعی به وجود آورد.
هوش مصنوعی قادر است با یادگیری ماشینی، متن، تصویر و سایر محتواها را تولید کند که اغلب تحت دستورات کاربر است. با این فناوری مردم می‌توانند بدون داشتن دانش تخصصی در زمینه‌ای خاص و تنها با فشردن یک دکمه، آثار ادبی و هنری خلق کنند.
از آنجایی که تعداد افرادی که از هوش مصنوعی استفاده می‌کنند به سرعت رو به افزایش است، نگرانی‌هایی مبنی بر اینکه ممکن است برای انتشار اطلاعات نادرست یا نقض حقوق مالکیت معنوی مورد استفاده قرار گیرد، وجود دارد و گفت‌وگوهایی برای تصویب دستورالعمل‌های استفاده از آن در حال انجام است.
صحنه‌ای در کتاب کودان وجود دارد که در آن «AI-built»، یک فناوری تخیلی که یادآور «ChatGPT» ساخته شرکت OpenAI در آمریکا است، به سؤالات قهرمان داستان پاسخ می‌دهد. کودان در مصاحبه‌ای توضیح داد که او از متون هوش مصنوعی صرفا برای نوشتن پاسخ‌های «AI-built» در داستان استفاده کرده است.
وی گفت: در حالی که در بخش‌هایی از هوش مصنوعی استفاده کردم، تغییرات مناسبی در داستان اعمال کردم تا جریان متن اصلی را مختل نکنم. وی افزود: وقتی دوباره آن را بخوانید، متن هوش مصنوعی به سختی یک صفحه کامل می‌شود و فکر می‌کنم اظهارات من بیش از حد بزرگنمایی شده بودند.
یکی از سردبیران باسابقه گفت در حالی که اثر کودان هیچ مشکلی نداشت، افشای استفاده از هوش مصنوعی بر دستورالعمل آثار ارسالی جدید در آینده تأثیر می‌گذارد.
این سردبیر گفت: فکر می‌کنم همانند افزودن استنادات، مایلیم که از پیش(درباره استفاده از هوش مصنوعی) مطلع شویم. از نظر واقع بینانه، تشخیص اینکه از هوش مصنوعی در طول فرآیند نوشتن استفاده شده است یا خیر، دشوار است و برخی از خوانندگان ممکن است اگر متوجه این مساله شوند، احساس فریب خوردگی کنند.
در حال حاضر تحولاتی در داستان های علمی-تخیلی رخ داده است و اغلب هوش مصنوعی موضوعی است که این ژانر به آن می‌پردازد.
جایزه هوشی شینیچی برای ادبیات علمی-تخیلی الزامات دقیقی را برای استفاده از محتوای تولیدی هوش مصنوعی در آثار ارسالی تعیین کرده است، از جمله این قوانین، ممنوع بودن گنجاندن نوشته هوش مصنوعی به همان شکل و بدون اضافات یا تغییرات قابل توجه در آن، و همچنین ثبت فرآیند نوشتن است.
با این حال، آکیرا اوکاوادا منتقد ادبی می‌گوید بسیاری از نویسندگان در حال حاضر از هوش مصنوعی استفاده می‌کنند تا به آن‌ها کمک کند ایده‌هایی برای مضامین یا ساختارهای نوشتاری بیابند. وی افزود: به نظر می‌رسد اظهارات کودان درباره چگونگی استفاده آزادانه از هوش مصنوعی در نویسندگی، این استدلال را تصدیق می‌کند.
اوکاوادا گفت: در حالی که هنوز نمی‌توانیم تنها با استفاده از متون هوش مصنوعی داستان‌هایی بهتر از نوشته‌های انسان خلق کنیم، باید درباره اینکه آیا این(در نهایت) جایگزین خلاقیت نویسندگان می‌شوند یا خیر، بحث کنیم.
این منتقد ادبی افزود بررسی پیچیدگی های اخلاقی یکی از جنبه های نویسندگی خلاقانه است که برای هوش مصنوعی هنوز سخت است. کودکان با رشد خود ظرافت‌های طبیعت انسان را یاد می‌گیرند، اما این کار و خلق آثاری که به طور عمیق به موضوعات اخلاقی می‌پردازد، برای هوش مصنوعی دشوار است.
رمان کودان به رابطه میان انسان و زبان و تلاش‌های او برای نگاه کردن به چیزی ورای دیدگاه‌های اخلاقی موجود می‌پردازد. او می‌گوید به شخصه از همزیستی با هوش مصنوعی راضی است.
کودان گفت: حتی اگر هوش مصنوعی از انسان تقلید کند و روزی متن بهتری بنویسد، من باز هم می‌خواهم خودم بنویسم. وی گفت: این میل من هرگز از بین نخواهد رفت.