به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، نهمین روز خانه جشنواره، به‌نوعی آخرین روز نمایش فیلم‌ها به حساب می‌آید و تلاقی این روز با جمعه سبب شد تا جمعیت زیادی در برج میلاد حضور به هم رسانند تا از آخرین فرصت جهت دیدار با دوستان استفاده کنند به همین دلیل، آخرین روز خانه جشنواره، با استقبال بسیارخوب اهالی رسانه و منتقدان همراه بود.
روز نهم به نام داریوش مهرجویی نامگذاری شد تا با پخش تصاویر این کارگردان تاریخ‌ساز، پیش از شروع هر سانس، تشویق‌های بسیارگرمی از سوی مخاطبان صورت بگیرد.
نخستین فیلم این روز، احمد بود. فیلمی که از همان ابتدا یکی از آثار مهم این دوره محسوب می‌شد و به نقش حاج‌احمد کاظمی طی ۲۴ ساعت نخست زلزله بم می‌پرداخت. نقش شهید کاظمی، بارها در طول فیلم از سوی مخاطبان مورد تشویق قرار گرفت و در پایان نیز حاضران در سالن نمایش، به‌صورت ایستاده، فیلم را تشویق کردند تا به این ترتیب، میزان رضایت خود را از احمد اعلام کنند.
فیلم دوم روز نهم، پرویزخان بود که از آثار پراقبال این دوره در سینماهای مردمی به حساب می‌آید. نکته جالب فیلم، بازیگران نقش جوانی احمدرضا عابدزاده، جواد زرینچه، صمد مرفاوی و . . . بود که شباهت زیادی با چهره کنونی این بازیکنان دارند. در طول فیلم و با هر افتخارآفرینی از سوی تیم ملی فوتبال کشورمان، حاضران به تشویق می‌پرداختند. در پایان فیلم نیز تشویق گرمی برای این فیلم صورت گرفت.
آخرین فیلم این روز نیز شور عاشقی بود که در چند نوبت، مخاطبانش را تحت‌تاثیر قرار داد و به‌نوعی دل‌ها را کربلایی کرد.
همچنین در این روز یک اتفاق خوب رخ داد و طی آن، تفاهمنامه‌ای سینمایی با ۷ کشور ارمنستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکیه، ازبکستان، روسیه و ترکمنستان به امضا رسید که ثمرات این تفاهمنامه، طی سالیان آتی مشخص خواهد شد.
سانس‌های فوق‌العاده نیز در این روز رکورد زد به‌طوری‌که در ساعات انتهایی جمعه، بیش از ۱۵ سانس فوق‌العاده برای فیلم‌های مجنون، تمساح خونی، تابستان همان سال، آغوش باز، احمد، قلب رقه، دو روز دیرتر و آسمان غرب تعریف شد که تاکنون سابقه نداشته است. همچنین انتظار می‌رود تا طی دو روز باقیمانده، تعداد سانس‌های فوق‌العاده طبق سنت هرساله، از این میزان هم فراتر رفته و به یک رکورد خوب دست یابد.
برنامه نمایش فیلم چهل‌ودومین دوره جشنواره فجر نیز به پایان رسید و کارنامه‌ای متنوع از حرفه‌ای‌گری در پیشگاه اهالی رسانه و منتقدان باز شد. آن‌چه مهم است تنوع سلایق مختلف در فیلمسازی است که نوید یک سینمای پویا و پرتحرک را برای سال آینده کشور دارد.