به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از شورای عالی انقلاب فرهنگی، مراسم افتتاحیه سازمان مشاوران و متخصصان ملل اسلامی با حضور حجتالاسلام و المسلمین عبدالحسین خسروپناه دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در محل خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در این مراسم؛ ضمن تبریک عید مبعث و ایامالله دهه فجر اظهار کرد: نبی اسلام آمده تا هم تزکیه به انسانها بدهد که از جان پاک برخوردار باشند، تزکیه شامل نسبت به انسانها حرمت نهادن، تواضع داشتن، خدمت ورزیدن، سوء ظن نداشتن، با زبان حسن سخن گفتن، مسئولیتپذیری و امانتداری است، طبیبی که امانتدار باشد او اهل تزکیه در طبابت است یا مدیری که امانتدار باشد مدیر تزکیه شده است.
خسروپناه بیان کرد: البته پیغمبر (ص) نیامده فقط قرآن یاد بدهد، بلکه حکمت هم به مردم یاد میدهد، کتاب قرآن دربردانده آیات وحیانی است و حکمت دستاوردهای زاییده عقل است، اینکه قرآن از اولیالباب یعنی خرد ناب سخن میگوید به این معناست که پیغمبر (ص) مبعوث شد که خرد ناب را به ما بیاموزد.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: خرد ناب هم از مجموع چهار عقل نظری، عملی، معاش و معاد حاصل میشود. عقل نظری درک هست و نیستها میکند، عقل عملی باید و نباید را درک میکند، عقل معاش تدبیرگر و برنامهریز است؛ عقل معاد آخرتاندیش است. اگر این چهار عقل با هم جمع شد، می شود «خرد ناب»، یعنی خرد ناب، جمع عقل نظری و عملی و معاش و معاد است. قرآن از این تعبیر به لبّ میکند، بر این اساس اگر عقل معاد کنار سه عقل ننشیند انسان اسیر هوای نفس میشود.
خسروپناه ضمن تبریک ایام الله دهه فجر افزود: امام (ره) آمد تا ما را با حکمت آشتی دهد و از حکمت حکیمانان بهرهمند شویم، مدیران که قرار است با روحیه جهادی در عرصه مدیریت مشورت دهند، هدایتگری کنند، چراکه جهاد فقط جهاد نظامی نیست، جهاد در عرصه خدمات به مردم و مدیران جهاد است.
وی افزود: در کشور کارهای بزرگی انجام میشود اما نتیجه و خروجی نسبت به تلاشها همگن نیست، یعنی کار فراوان میشود اما نتیجه نسبت به تلاشها کمتر است، علت آن این است ما ساحت مدیریت حکمرانی ضعیفی داریم، ممکن است حکومتداری داشته باشیم اما به شدت نیازمند فناوری حکمرانی هستیم.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه حکمرانی فرآیندی از نظریه، سیاستگذاری، تنظیمگری و تصدیگری است، بیان کرد: بهعنوان مثال وقتی قصد داریم در حوزه تعلیم و تربیت اقدامی را انجام دهیم، باید ابتدا نظریه تعلیم و تربیت را مشخص کنیم، سیاستهای کلان در تعلیم و تربیت را تعیین کنیم، سیاستهای کاربردی و عملیاتی را مشخص کنیم، بعد از آن تنظیمگری ساختار سازی، گفتمانسازی، نظارت و ارزیابی و اصلاح قوانین را مدنظر داشته باشیم.