میلاد محمدی طراح انیمیشن فیلم باغ کیانوش که در سودای سیمرغ چهل و دومین جشنواره فیلم فجر حضور داشت، در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا، درباره تفاوت این اثر با دیگر آثار کودک و نوجوان گفت: باغ کیانوش فیلمی رئال برای کودک و نوجوان است که انیمیشن نیز در بخش‌هایی از آن استفاده می‌شود. از طرفی نمی‌خواستیم انیمیشن در اینترنت اثر یک کارکرد فرمی صرف داشته باشد و می‌خواستیم از ظرفیت پوبانمایی به شکلی متفاوت استفاده کنیم.
باغ کیانوش فیلمی رئال برای کودکان است فقط بخش‌هایی از فیلم که تخیل بچه‌هاست به پویانمایی تبدیل شدمحمدی ادامه داد: بخش‌هایی از فیلم که تخیل بچه‌هاست را به پویانمایی تبدیل کردیم و سعی کردیم این فیلم از نظر فرم و هر کدام بسته به نوع نگاه بچه‌ها به دنیا، متفاوت باشد؛ مثلا یکی از بچه‌ها که ذهن ریاضی قوی داشت پویایی ذهنی‌اش شبیه کروکی پلان بود.
این طرح پویانمایی درباره شیوه متفاوت استفاده از انیمشین در این اثر توضیح داد: وقتی جنگ را از زاویه دید یک بچه روایت می‌کنیم، استفاده از پویانمایی خشونت جنگ را کم می‌کند. به علاوه هزینه‌های طرح به لحاظ اقتصادی کاهش می‌یابد؛ هرچند در ابتدای پروژه به این فکر نکردیم و بیشتر به دنبال کارکرد متفاوت پویایی بودیم.
وی با اشاره به اینکه سخت‌ترین چالش، پذیرش این شکل از اثر توسط مخاطب بود، گفت: بزرگ‌ترین نگرانی این بود که این یک محصول مستقل نیست و این در دل یک فیلم سینمایی قرار می‌گیرد و باید این پیوستگی حسی را ایجاد کند.
محمدی درباره ارجاع به آثار دیگر برای ساخت این فیلم گفت: در آثار ایرانی چنین نمونه‌ای نداریم، اگر هم بوده ما ارجاع ندادیم و به سمتش نرفتیم. در نمونه‌های خارجی چند فیلم سینمایی در همین حوزه ساخته شده بود.
پویانمایی در قصه‌های بزرگسال، نیاز به جاه‌طلبی دارد چه در سطح گذار و چه در سطح مولفان و سازندگان
این طراح پویا نمایی ادامه داد: استفاده از پویا نمایی در قصه‌های بزرگسال، نیاز به جاه‌طلبی چه در سطح سرمایه‌گذار و چه در سطح مولفان و سازندگان دارد، ولی ما همیشه محتاط هستیم و محافظه‌کارانه عمل می‌کنیم؛ در صورتی استفاده از پویانمایی هم از نظر اقتصادی و هم روایت قصه می‌تواند کار را جلو بیاندازد و به آن کمک کند.
وی افزود: در دو سه سال اخیر در حوزه فیلم کوتاه سیاست‌گذاری تغییر کرد و نتیجه آن را در جشنواره فیلم کوتاه دیدیم. بچه‌های فیلم کوتاه به سمت تولید گونه های دیگر رفتند آن هم در فیلم اکشن، جنگی و ترسناک که با جنس سینمای مرسوم اجتماعی فاصله دارد. این یک جریان است که در سینمای بلند هم ادامه‌دار می‌شود؛ البته که در سینمای دنیا هم این جنس فیلم‌ها هیچ‌گاه سینمای بدنه نبودند.