به گزارش روز سه‌شنبه ایرنا از کانال اخبار آسیا، سیاستمداران اندونزی در انتخابات ریاست جمهوری آتی اندونزی از کاربرد روایت‌های مذهبی یا قومی برای جمع‌آوری آرا خودداری کرده اند. رفتاری که در سال ۲۰۱۹ بسیار انجام شده بود و ناظران گفتند که در آن زمان، بسیاری از رهبران ملی برای افزایش شانس برنده شدن به سیاسی کاری در این زمینه متوسل شده بودند.
این بار به دلیل چند عامل مانند حمایت هر سه نامزد از سوی بخش‌های اسلامی و عدم حضور گروه‌های تندرو، دیگر این راهبرد مطرح نیست.
در گذشته، جشن های سال نو چینی برگزار نشده بود و تزئینات ویژه این مراسم مجاز به فروش و یا حتی دیده شدن در ملاء عام نبودند، این قانون در سال ۲۰۰۰ تغییر کرد، زمانی که رئیس جمهور سابق این کشور، عبدالرحمن وحید یا گاس دور، به همه اندونزیایی های چینی تبار آزادی داد تا این مناسبت را جشن بگیرند و این جامعه در نهایت می‌تواند در فعالیت‌هایی مانند روشن کردن ترقه‌ها، تماشای نمایش‌های رقص شیر و آویختن تزئینات آشکارا شرکت کند. سال نوی چینی که در اندونزی به نام «ایملک» شناخته می‌شود، یکی از بزرگترین جشن‌های اندونزیایی‌های چینی است که هنوز از آداب و رسوم اجداد خود پیروی می‌کنند.
جامعه چینی اندونزی امیدوار است که روسای جمهور بعدی این کشور بتوانند به حمایت از برابری برای گروه های اقلیت ادامه دهند.
انور بودیمان، بنیانگذار جامعه اندونزیایی چین، گفت: برابری به معنای ایجاد نکردن هرگونه تمایز ایست، خواه مسائل مربوط به مجوزها (برای اماکن عبادت) یا موارد دیگر باشد، و ما در مورد مسائل هویتی و غیره تفاوتی نداریم.
وی افزود: اگر برابری وجود داشته باشد، ما، مردم چین، احساس می‌کنیم که به این خاک تعلق داریم. ما در اندونزی به دنیا آمدیم و با دیگر اندونزیایی ها ترکیب شده ایم. حتی من، به عنوان مدیر کمیته، دیگر نمی‌توانم ماندارین (زبان چینی) صحبت کنم.
مناسبت‌های مانند سال نو چینی همچنین به نامزدهای ریاست‌جمهوری فرصت خوبی می‌دهد تا جامعه چینی را در مسیر مبارزات انتخاباتی مشارکت دهند.
آنیس باسودان نامزد این دوره از انتخابات اندونزی که به تازگی یک جلسه گفتگو با جامعه چینی در محله چینی جاکارتا برگزار کرده است، گفت: در هر انتخابات، انتخاب های متفاوتی وجود دارد و این انتخاب های متفاوت قطعا با نوعی قطب بندی همراه خواهد بود اما پس از پایان انتخابات، همه یک شهروند اندونزیایی هستند که حق یکسانی برای دریافت خدمات و فرصت‌های اجتماعی را دارند، بنابراین، پس از پایان انتخابات، رئیس جمهور منتخب باید همه را در آغوش بگیرد و با همه همکاری کند.
به گفته ناظران سیاسی، سیاست تاکید بر هویت قومی یا مذهبی ممکن است در رقابت امسال رایج نباشد زیرا هر سه نامزد توسط چهره هایی حمایت می شوند که دارای اعتبار اسلامی خوبی هستند.
جیادی حنان، مدیر اجرایی موسسه نظرسنجی اندونزی به کانال اخبار آسیایی گفت: هیچ موضوع منفی خاصی در رابطه با اسلام وجود ندارد که بتوان به هر یک از این نامزدها نسبت داد، بنابراین، استفاده از سیاست هویت برای مشخص کردن اینکه آیا کسی مخالف اسلام است یا نه، یا این ادعا که شما تنها نامزدی هستید که برای اسلام مبارزه می کند، دشوار است.
کاندیدای دیگر پرابوو سوبیانتو نیز در سال ۲۰۱۹ در جریان رقابت ریاست جمهوری علیه رئیس جمهور فعلی جوکو ویدودو به استفاده از سیاست هویت متهم شد. در آن زمان، او خود را با عناصر محافظه کار در کشور همسو کرده بود.
نصرون وحید، دبیر تیم مبارزات انتخاباتی ملی پرابوو- جبران، گفت: سیاست تاکید بر هویت این بار کاهش یافته است زیرا از قبل بین جوکووی و پرابوو وحدت وجود دارد.
وی گفت: بنابراین، پرابوو-جبران نماد آشتی، نماد وحدت، نماد همکاری متقابل و نماد تداوم است.
کارشناسان گفتند: سیاست هویت امسال به دلیل غیبت گروه های تندرو، مانند جبهه مدافعان اسلام که در سال ۲۰۲۰ منحل شد، کمتر به چشم می‌خورد.
تیم های تبلیغاتی نامزدها امیدوارند که این وضعیت ادامه یابد، حتی اگر انتخابات به دور دوم کشیده شود.
محمد زین المجدی، معاون رئیس گنجار، گفت: اگر مثلاً برای رفتن به دور دوم، دو زوج نامزد (نامزد اصلی به همراه معاون) وجود داشته باشد، امیدواریم که هر دو بتوانند کارزاری ایجاد کنند که به دور از سوء استفاده از سیاست هویتی باشد. اگر آنها بتوانند تفاوت ها را مدیریت کنند و الگوی خوبی باشند (و) بر اساس سیاست های هویتی فریبکاری ایجاد نکنند، فکر می کنم شرایط در دور دوم انتخابات نیز مساعد خواهد بود.
در همین رابطه روزنامه استریتس تایمز نوشت: مقامات اندونزی در آستانه انتخابات ۱۴ فوریه (۲۴ بهمن)، با حدود ۲۵ هزار پلیس برای تضمین امنیت در رقابتی که به عنوان آزمونی برای دستاوردهای دموکراتیک حاصل از پایان حکومت استبدادی ۲۵ سال پیش تلقی می شود، آماده سازی نهایی را انجام می دهند.
رئیس جمهور مستعفی جوکو ویدودو، در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴ فوریه به دلیل مداخله سیاسی و فشار برای ایجاد یک سلسله سیاسی مورد انتقاد قرار گرفت.
او به طور آشکار هیچ یک از سه نامزد ریاست جمهوری را تأیید نکرده است اما با فرمانده جنجالی سابق نیروهای ویژه پرابوو سوبیانتو، برنامه های تبلیغاتی زیادی داشته است و پسر بزرگش نیز برای معاونت رئیس جمهوری پرابو نامزد شده است.
دو نظرسنجی هفته گذشته نشان داد که پرابوو وزیر دفاع کنونی که برای سومین بار نامزدی خود را برای ریاست جمهوری اعلام کرده است، می‌تواند بیش از ۵۰ درصد آرا را در ۱۴ فوریه به دست آورد و این امر به او اجازه می دهد در یک دور پیروز شود. رقبای او آنیس باسودان و گنجار پرانوو به ترتیب حداقل ۲۷ و ۳۱ امتیاز از او عقب تر بودند.
فرصت تبلغیات برای نامزدهای انتخابات به پایان رسیده است. برگزاری انتخابات در اندونزی یک کار بزرگ است. مجمع الجزایر متشکل از بیش از ۱۷ هزار جزیره در سه منطقه زمانی و فاصله ای مشابه با سراسر آمریکا امتداد دارد.
مقامات انتخاباتی صندوق‌های رای و اوراق را به مناطق دوردست تحویل داده‌اند و در برخی موارد برای رساندن آنها به مراکز اخذ رای در سراسر این کشور ساعت‌ها با قایق، بالگرد یا گاری‌هایی که گاوها آن را می کشند سفر شده است.
رسانه ها از هشدارهای هواشناسی در جاوه غربی در روز رای گیری خبر می‌دهند. در همین حال، کمیسیون انتخابات رای‌گیری در ۱۰ روستای ایالت کرنگانیار در جاوه مرکزی را به دلیل جاری شدن سیل به تعویق انداخته است.
حمایت ضمنی جوکووی از آقای پرابوو به اتهاماتی منجر شده است که او قوانین انتخابات را زیر پا گذاشته است که او آنها را رد می کند.
در اندونزی، روسای جمهور مستقر می توانند برای نامزدها تبلیغ کنند، مشروط بر اینکه آنها از منابع دولتی استفاده نکنند و برای این کار باید مرخصی رسمی بگیرند اما مدیران فعلی معمولاً بی طرف بوده اند و دفتر ریاست جمهوری اندونزی نیز دخالت سیاسی جوکووی در انتخابات را رد کرده است.
به گزارش ایرنا، انتخابات اندونزی سومین دموکراسی بزرگ جهان، جانشین جوکو ویدودو را انتخاب خواهد کرد.
اندونزی که اکنون یکی از تعیین‌کننده‌ترین کشورها در اقتصاد و سیاست شرق آسیا و جهان است، بزرگترین انتخابات یک روزه جهان را برگزار می کند.
شعب اخذ رای در روز انتخابات از ساعت ۶ صبح باز است و ۲۰۴ میلیون و ۸۰۰ هزار اندونزیایی واجد شرایط رای دادن هستند. حداقل سن رای دادن در اندونزی، ۱۷ سال است، تنها در جزیره جاوه ۱۱۵ میلیون و ۴۰۰ هزار رای دهنده ثبت شده است و یک میلیون و ۷۰۰ اندونزیایی می توانند از خارج از کشور رای دهند.
در تاریخ اندونزی ۴ انتخابات ریاست جمهوری برگزار شده و ۲۰ هزار ۶۱۶ کرسی در این انتخابات وجود دارد. ۵۸۰ کرسی در مجلس ملی برای کسب آرا در نظر گرفته شده است، ۱۸ حزب در انتخابات پارلمانی شرکت می کنند، ۲۵۸ هزار و ۶۰۲ نامزد برای انتخابات ثبت نام کرده اند.