سیدحسن موسوی چلک روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با بیان اینکه مشارکت اجتماعی باوری است که طبق آن فرد خود را عضو حیاتی اجتماع می‌داند، افزود: سلامت اجتماعی زوایای مختلفی را پوشش می‌دهد که یکی از آنها مشارکت در تصمیم‌گیری و مشارکت در اجرای برنامه‌ها در چهارچوب قوانین و مقررات جامعه است.
وی اضافه کرد: همچنین قانون‌مداری به معنای عام اینکه مرتکب جرم نشوند و در برابر اطرافیان و نیازمندان احساس مسئولیت داشته باشند، شکل دیگر مشارکت است.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران، بیان آزادانه دیدگاه و نظرات برای اصلاح امور را فرصتی برای پرسشگری و مطالبه‌گری درون جامعه دانست و گفت: حتی مراقبتی که فرد از خودش دارد نیز نوعی از مشارکت در سلامت اجتماعی است.
موسوی چلک با تاکید بر ضرورت مشارکت اجتماعی اضافه کرد: از نظر دورکیم بنیان گذار جامعه شناسی، هر نوع قطع ارتباط بین فرد و جامعه، به گونه ای که افراد در چارچوب‌های اجتماعی جذب نشوند، زمینه ای مساعد برای رشد انحرافات اجتماعی است. در چنین حالتی یک نوع فرد گرایی افراطی، خواسته های فردی را در مقابل حیات اجتماعی قرار می دهد.
وی ادامه داد: فعالیت‌های داوطلبانه محرومیت زدایی، حمایت از بیماران و آزار نرساندن به دیگران از اشکال دیگر مشارکت اجتماعی است؛ علاوه براین ایجاد فرصت‌های شغلی برای افراد جویای کار، دادن حقوق مناسب به کارگران و ایجاد شغل و مسکن ایمن از دیگر مولفه هایی است که به حوزه سلامت اجتماعی بازمی گردد.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران تاکید کرد: شاخص‌های سلامت اجتماعی باید بتواند به نیاز درونی پاسخی بدهد و احساسات، تفکرات و رفتارهای فرد، رضایت او از محیط اجتماعی را نشان دهد.
موسوی چلک افزود: سلامت اجتماعی به مثابه جامعه سالمی است که در آن به طور کلی وضعیت اجتماعی بهتری را شاهد باشیم. در این حالت، سلامت اجتماعی بر اساس شرایط فرهنگی و اجتماعی هر جامعه‌ای می تواند شاخصی متفاوت داشته باشد. چنانکه به باور برخی جامعه شناسان، جامعه‌ای دارای سلامت اجتماعی است که در آن فقر، خشونت ، تبعیض جنسیتی و قومی، نژادی و منطقه‌ای وجود نداشته باشد. عده‌ای دیگر از جامعه‌شناسان نیز محیط زیست پاک و ایمن و دسترسی کافی به خدمات سلامت را از دیگر شاخص‌های سنجش سلامت اجتماعی برشمرده‌اند.
وی در بخش دیگری از گفت و گوی خود با ایرنا به رابطه نزدیک مفهوم سلامت روانی و سلامت اجتماعی اشاره کرد و گفت: نتایج مطالعات نشان داده‌اند که معیارهای سلامت اجتماعی همبستگی مثبت با معیارهای سلامتی روانی دارند اما در عین حال باید توجه کرد که سلامت روانی بیانگر بعد خصوصی و شخصی ارزیابی های عملکرد فرد است در حالی که سلامت اجتماعی بیشتر به ابعاد اجتماعی و عمومی که افراد توسط آن عملکردشان را در زندگی ارزیابی می‌کنند، توجه می‌کند.
ضرورت سیاستگذاری در حوزه سلامت اجتماعی
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران خاطرنشان کرد: نیازمند سیاستگذاری در حوزه سلامت هستیم. تدوین این سیاست ها کمک می کند تا نقشه راهی برای پیشگیری از آسیب های اجتماعی و افزایش سلامت اجتماعی، روانی و معنوی ترسیم شود. همچنین باید از سیاستگذاری های اجتماعی، روانی و فرهنگی سلیقه ای جلوگیری شده و از همه ظرفیت ها در قوای مختلف کشور و سازمان های غیردولتی استفاده شود.
موسوی چلک افزود: علاوه براین لازم است هماهنگی های بین بخشی و فرابخشی در حوزه سلامت همه جانبه از جمله سلامت اجتماعی، روانی و معنوی و آسیب های اجتماعی و جرایم که فقدان یا ضعف آن یکی از چالش های جدی کشور محسوب می‌شود، بهتر انجام شود و از سوی دیگر مدیریت بهینه منابع صورت گیرد.
وی خواستار تعیین اولویت‌های سیاستگذاریهای اجتماعی، روانی و فرهنگی در حوزه سلامت اجتماعی شد و گفت: باید احتمال فراگیری، جامعیت و کفایت برنامه‌های اجرایی ناشی از سیاستگذاریهای اجتماعی، بیشتر شود و تقسیم کار بهتری بین دستگاه‌های مرتبط در سطوح مختلف صورت گیرد.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران، استفاده از روش‌های علمی در تدوین سیاست ها، توجه به آینده نگری اجتماعی برای سیاستگذاری اجتماعی، در اختیار داشتن داده‌ها و اطلاعات مورد نیاز و در نظر داشتن امکانات کشور و تعیین انتظارات متناسب با توان جامعه را از جمله الزامات تدوین این سیاست در راستای ارتقای سلامت همه جانبه اجتماعی، روانی و معنوی و پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی برشمرد و گفت: باید از ظرفیت‌های موجود مرتبط برای سیاستگذاری اجتماعی و فرهنگی در حوزه سلامت اجتماعی، استفاده حداکثری شود.