به گزارش ایرنا به نقل از روابط عمومی و امور بین الملل سازمان منطقه آزاد قشم، عادل پیغامی روز دوشنبه در آیین اختتامیه نخستین جشنواره ملی آب و آوا، اظهار کرد: بررسی های تاریخی نشان می دهد که ساکنان جزیره جهانی قشم از سال های دور با روش های انسانی و تمدنی آبخیزداری آشنا بوده اند.
وی ادامه داد: امروز علاوه بر استفاده از روش های جدید در حوزه نمک زدایی و شیرین کردن آب، نیازمند آشنایی بیشتر و بهتر با شیوه های گذشتگان در حوزه آبخیزداری و مدیریت مصرف آب هستیم.
مدیرعامل سازمان منطقه آزاد قشم اضافه کرد: شهر قشم در آینده ای نزدیک به دومین شهر کشور در استفاده از سیستم هوشمند توزیع آب تبدیل می شود و امیدواریم در مرحله بعدی این فناوری برای تمامی جزیره قابل استفاده باشد و برای استفاده هوشمند و بهینه از آب در سطح جزیره برنامه ریزی شود.
پیغامی با بیان اینکه فرهنگ مصرف آب نیز موضوع بسیار مهمی در جزیره قشم است، افزود: در سازمان منطقه آزاد موضوع آبخیزداری، تهیه نقشه مسیر آب با استفاده از عکس های هوایی و شناسنامه دار کردن برکه های تمامی جزیره مورد نظر است.
وی تصریح کرد: خوشبختانه ساکنان جزیره قشم در حوزه مدیریت مصرف آب از تجربه و فرهنگ خوبی برخوردار هستند و باید بستری فراهم کرد تا گردشگران نیز در حوزه مدیریت آب با ساکنان این منطقه به خوبی همراهی کنند.
مدیرعامل سازمان منطقه آزاد قشم در پایان خاطرنشان کرد: برگزاری رویداد آب و آوا با حضور نمایندگانی از سایر استان های کشور در جزیره جهانی قشم می تواند پیام رسان مدیریت مصرف آب و ایجاد امنیت آب در نقاط مختلف کشور باشد.
به گزارش ایرنا، برکه ها و سازه های آبی جزیره قشم در طول تاریخ نقش پر رنگی در زندگی مردم بزرگ ترین جزیره خلیج فارس داشته اند و اکنون نیز ارزش خود را از دست نداده اند.
برکه ها بناهایی هستند که با سبک و معماری های هوشمندانه و دانش بنیان خود از دیر زمان برای گذر از مشقت های خشکسالی با استفاده بهینه از آب باران ساخته شده اند.
آب انبارهایی که به صورت سازه های گنبد دار است در گویش محلی بومیان قشمی برکه خوانده می شود.
برای ساخت برکه ها در گذشته از ساروج (یکی از مصالح ساختمانی قدیمی در ایران است که از ترکیب شن، ماسه و آهک ساخته می شود)، سنگ رودخانه و سنگ مرجان استفاده می شد که امروزه از سیمان و گچ نیز استفاده می شود.
آب این برکه ها، شیرین و در تابستان تا اندازه ای خنک بوده است که در دوران قدیم، با وسیله ای به نام کَندِر (چوبی است که روی دوش گذاشته و دو حلب آب در ۲ انتهای آن با طناب آویزان بود) به خانه حمل می شدند.
از جمله برکه های مشهور جزیره قشم، برکه موسوم به «بی بی» است که در شهر قشم در سال ۱۲.۲ هجری قمری به همت بانوی نیکوکاری به نام صوغیه (همسر شیخ عبدالله، حاکم وقت قشم) ساخته شده و بارها سقف آن را تجدید بنا کرده اند و تاکنون پابرجا مانده و به عنوان یک اثر تاریخی حفظ شده است.
علاوه بر برکه های آب، آب انبارهای بزرگ هم در جزیره وجود دارند که از آن جمله آب انبار شهر متروکه «خربس» است. این شهر در اثر زلزله تخریب شده و به طوری که نوشته اند این آب انبار از زمان ساسانیان به جای مانده که در سال های اخیر هم مرمت شده است.
جزیره قشم با وسعت یک هزار و ۵۰۰ کیلومتر مربع از تنگه هرمز به موازات ساحل جنوبی ایران به طول ۱۳۵ کیلومتر و عرض میانگین ۱۱ کیلومتر از توابع استان هرمزگان است و ۳۰۰ کیلومتر خط ساحلی دارد.
شهرستان قشم شامل جزیره های قشم، هنگام و لارک با حدود ۱۵۰ هزار نفر جمعیت از تنگه هرمز به موازات ساحل استان هرمزگان به طول ۱۵۰ و عرض میانگین ۱۱ کیلومتر در میان آب‌های خلیج فارس گسترده شده است.