به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، در سال جاری، چندین سریال در شبکه نمایش خانگی رونمایی شدند که آخرین مورد آن، افعی تهران است که نخستین قسمت آن، شانزدهم اسفندماه منتشر شده. آنچه سبب می‌شود تا کنجکاوی‌های بسیاری نسبت به این سریال وجود داشته باشد، نخست، حضور پیمان معادی به‌عنوان نویسنده و بازیگر نقش اول این کار است؛ افعی تهران، نخستین حضور معادی در شبکه نمایش خانگی است. همچنین سامان مقدم با این کار، پس از ۵ سال به عرصه تولید بازگشته است. کارگردان نکته‌سنج و سخت‌پسندی که حالا ۱۰ سال پس از تجربه قلب یخی، در دومین تجربه حضور خود در شبکه نمایش خانگی، با افعی تهران حضور پیدا کرده است.
نخستین قسمت افعی تهران، بالاتر از آنچه تصور می‌شد، ظاهر شد. داستان، سوپاپ اطمینان خود را از هم‌اکنون کشیده و خود را درگیر حشو و بزرگ‌نمایی‌های معمول فصل افتتاحیه نکرد. حال آن‌که طبق رسم معمول، افتتاحیه سریال‌ها با حادثه‌ای گل‌درشت مواجه است تا زمینه ترغیب کذایی مخاطب فراهم آمده و در ادامه، با فروکش کردن داستان، زمینه‌های نارضایتی مخاطب فراهم می‌شود اما آنچه در افعی تهران دیده شد، حرکت بر روی دور ثابتی از روایت‌گری است که می‌تواند با عطف‌های خود، مخاطب را مشتاق نگه‌دارد.
در قسمت نخست، ما با خطوط روایی متعددی مواجه هستیم که به‌خوبی می‌تواند وابستگی و ربط خود را به قطب اصلی داستان نشان دهد. این ارتباط مضمونی، وحدت بصری و محتوایی میزانی دارند و به رسوب نشانه‌گذاری‌های داستان در ذهن مخاطب، کمک بسیاری می‌کنند. هم پازل شخصیت‌پردازی آرمان بیانی را تکمیل می‌کنند و هم فرآیند قصه‌گویی را با مهارت به جلو پیش می‌برند.
ساختار منتظم روایی، اما برگ برنده این سریال است. سریال از دریچه روایی پیش‌برنده‌ای به داستان ورود کرده است. هم خلاقیت‌های بصری و تدوینی مکرری را در پیشگاه مخاطب قرار می‌دهد و هم با توجه به تعدد فضاهای روایی و شخصیت‌هایی که در توالی یکدیگر تعریف می‌شوند، می‌تواند علاوه بر جذابیت بهتر، ساختار استانداردی را به نسبت نمونه‌های رایج جهانی حفظ کند.
فارغ از این پارامترهایی که عنوان شد، سریال در قسمت نخست خود، در فیلمبرداری و موسیقی نیز موفق عمل کرده است. بازی معادی، پردازش‌شده است. آگاهانه وارد چنین پروسه پرچالشی شده و توانسته در همین قسمت نخست، تجربه متفاوتی از بازی خود را به نمایش بگذارد.
افعی تهران، با برخورداری از چنین امتیازهایی، در قسمت اول خود، نمره قبول خوبی می‌گیرد. سریالی که خوشبختانه، سالم است و می‌توان آن را در کنار اعضای خانواده تماشا کرد و در این مسیر، هیچ ارجاع کلامی و بصری مثبت‌هجده در آن مشاهده نمی‌شود. با این پارامترهایی که در قسمت نخست مشاهده کردیم، اگر سریال با همین دست‌فرمان ادامه داشته باشد، می‌تواند موفقیت‌های بسیاری را به لحاظ محتوایی و در زمینه جذب مخاطب به همراه داشته باشد که البته جز این نیز انتظار دیگری از دو قطب خلاق این سریال یعنی سامان مقدم و پیمان معادی نمی‌رود.