به گزارش ایرنا، این روزها در بازار بروجرد دیگ‌های سمنو روی چرخ دستی‌ها رونق دیگری به خود گرفته اند، تهیه سمنو و فروش آن یکی از مشاغل رایج برخی از مردم بروجرد در هفته های پایانی سال است و تعدادی از خانواده ها به طور سنتی هر سال در این حرفه موقت مشغول به کار می شوند.
معمولا با شروع اسفند ماه، بسیاری از خانواده های بروجردی اقدام به رویاندن جوانه های گندم در هفته های پایانی سال، آیین سمنوپزان را آغاز می کنند، کار پختن سمنو معمولا در شب انجام می شود و تا سپیده دم ادامه می یابد، مردم نیز بسته به میزان علاقه ای که به سمنو دارند، ظرفی کوچک یا بزرگ از آن را خریده و به خانه می برند.
برخی به صورت خانوادگی از گذشته تا به امروز همچون یک آیین به پختن سمنو وفادار هستند و مردم هم حوالی محله پخت سمنو را می شناسند و برای خرید راهی همان محله شهر می شوند، در مواردی هم زنان بروجردی به صورت گروهی کار پختن سمنو را مانند سایر آش های نذری انجام می دهند و در این کار با ذکر دعا و صلوات با وضو دیگ را هم می زنند.
از ویژگی های شهر بروجرد این است که معمولا، فلان محله یا شخص یا فروشگاه نام نیک اش برای خرید برخی اقلام مناسبتی بر سرزبان های می افتد و همه هم می‌خواهند از همان محل خاص و معروف جنس مورد نظرشان را تهیه کنند که در مورد سمنو هم همین گونه است.
هر چند گاه ازدحام و شلوغی خیابان باعث می شود مردم از دردسترس ترین چرخ دستی هم سمنو بخرند و همین باعث رونق بازار دست فروشانی می شود که دل به امید بازار نزدیک عید بسته اند، اما به عبارتی عامیانه تر می توان گفت که؛ اگر برای تکمیل شیرین ترین سین سفره هفت سین بخواهی بهترین سمنوی شهر را تهیه کنی همه نشانی سمنوی سید را می‌دهند و برای رسیدن به آن چاره ای نیست باید تا دل ترافیک مرکز شهر بروجرد پیش رفت.
شلوغ ترین میدان شهر را با تمام ترافیک در هم تنیده اش که رد کنی از کناره های مسجد معروف محل، کوچه تنگ و باریکی را باید در پیش گرفت و از میانه های آن باید کوچه تنگ دیگری را ادامه داد تا به سمنوی سید برسی! هر چند کوچه های گلی و تنگ و باریک می شوند و گاه شیب رو به پایین به خود می گیرند اما مجاورت شان با مسجد محل امنیتی شیرین به کوچه داده است.
کوچه هایی که اگر در جای دیگری بودند؛ آرامش خاطر عبور به تنهایی از آنها وجود نداشت، هر چند در این روزهای پایان سال در همان کوچه ها هم، حضور مردمی که پیش تر از شلوغی های روزهای پایانی سال آمده‌اند تا سمنوی سفره های هفت سین شان را تهیه کنند، خود امنیت خاطر برای آن کسی است که اولین بار این مسیر را می روند.
دیگ های بزرگ که از دور هم بزرگی شان پیداست و بخار غلیظی که از آنها بالا رفته و کسانی که دیگ های بزرگ را هم می زنند در پس آن بخار پیدا نیستند، هر نفر به کاری مشغول هستند.
مرحله قبل از دیگ‌های بزرگ و داغی که حرارت شان گرما بخش فضا شده کارگرانی هستند که از مدت ها قبل تدارک جوانه های گندم را دیده اند در گذشته‌های دور پخت سمنو توسط اعضای فامیل انجام می‌شد و امروز سمنو بیشتر در کارگاه‌ها تهیه می‌شود.
یکی از قدیمی ترین سمنو پزهای بروجرد که کارگاه سمنوی پزی او شهره شهر است و این روزها کارش رونق بیشتری گرفته، سمنوی سید است، نامش "حاج محمد تقی زاده " که علاه بر همسر و فرزندانش، زنان و مردان دیگری را هم به کار مشغول کرده و در تمام طول سال به جز سه ماه تابستان مشغول به این فعالیت هستند.
او که حالا قدیمی ترین و معروف ترین سمنو پزی بروجرد را دارد، از همان نوجوانی علاقه زیادی به پختن سمنو داشته و شغل پدر را ادامه داده است و اکنون نیز به همراه خانواده، کار پخت سمنو را ادامه می دهد، گندم ها را پس از شستشو خیس می کند و بعد از اینکه دانه رویید در ظرف های مخصوصی ریخته می شود تا بعد از جوانه زدن و سبز شدن، آبگیری و شیره گندم برای پخت سمنو آماده می‌شود.
آنها که در پخت سمنو مهارت دارند معتقدند که نوع گندم در پخت سمنو بسیار مهم است و نمی شود از هر گندمی استفاده کرد و پس از اینکه شیره گندم توسط دستگاه آماده شد، شیره های گندم در داخل دیگ های بزرگی ریخته و حدود ۲ روز زمان می برد تا سمنو آماده شود.
پخت سمنو این روزها رونق بیشتری به خود گرفته است، برای تهیه سمنو از ابتدای کاشت دانه گندم تا انتهای مرحله پخت ۲۲ روز زمان لازم است تا در این فاصله با طی کردن مراحلی خاص که زیر دست سمنو پزان با تجربه و کاردان می گذرد، سمنویی شکلاتی رنگ و با کیفیت آماده و راهی سفره های فاخر هفت سین شود.
هر چه به روزهای پایانی سال نزدیک می شویم تکاپوی پخت و پز سمنو در بروجرد بیشتر می شود و بوی سمنوی داغ که در شهر پیچیده است خبر از آمدن بهار می‌دهد.