به گزارش ایرنا، کمتر از ۲ دهه از تصمیم حامد امیری جوان لرستانی برای حضور در جمع مردان آهنین می گذرد جایی که آن زمان تلویزیون در ساعات پایانی شب های نوروزی برنامه ای با نام «مردان آهنین» کلید زد و در کمترین زمان به یکی از برنامه های محبوب رسانه ایران و جوانان تبدیل شد. امیری در رویای خود روزهایی را تصور می کرد که در آیتم های مختلف با ورزشکارانی مانند مهراب فاطمی، مجتبی ملکی و برادران قرایی رقابت می‌کند و در نهایت با اعلام تایم آیتم هایش، «فرامرز خودنگاه» داور مسابقات از وی به عنوان رکورد دار ایران و جهان یاد می‌کند.
او برای رسیدن به این رویا از خرم آباد به بروجرد می رفت و تمریناتش را با وسایل خود ساخته ادامه داد و در نهایت پس از چند سال موفق شد جواز حضور در مرحله نهایی این رقابت ها را کسب کند؛ در چند دوره مدعی بود و در چند آیتم نیز رکورددار جهان شد. تمرین برای رقابت در مردان آهنین به کار هر روزه امیری تبدیل شده بود و به صورت روتین مسیر خرم آباد – بروجرد را طی می کرد تا در دوره بعدی این رقابت ها دیگر به عنوان نایب قهرمانی ایران بسنده نکند بلکه با گذر از برادران فاطمی و قرایی قهرمان شود اما مسیری که او انتخاب کرده بود پر پیچ و خم و سخت مانند کوهستان‌های زاگرس بود تا جایی که در یکی از روزهای سخت سفر، فرمان تقدیر بر وفق مرادش نچرخید.
آن روز امیری با سهل انگاری راننده روبه رو از جاده منحرف و قهرمان آهنین ایران ویلچر نشین شد؛ امیدی باقی نمانده بود و وی از آینده مبهم خود اطمینان نداشت. اما همچنان که در رقابت های آهنین مردان ایران توانسته بود بر آیتم اسکات تعادلی غلبه کند بار دیگر بازگشت به ورزش را در ذهنش تداعی کرد و به اردوهای ورزشی جانبازان و معلولان رفت و در سرزمین آفتاب با رکورد شکنی قهرمان پارالمپیک شد تا آوازه او فراتر از مرزهای جغرافیایی باشد. امیری که اکنون یکی از شناخته شده‌ترین ورزشکاران پارالمپیکی به شمار می‌رود در اندیشه فتح پاریس است و می خواهد در کلاسی متفاوت قدرت خود را به رخ حریفان بکشد.
خبرنگار ایرنا در آغاز سال ۱۴۰۳ پای سخنان این قهرمان و مرد آهنین ورزش ایران نشست سخنانی که هم می‌شد در آن گلایه را دید و هم امید امیدی که به آینده بود و امیری در آن وعده تکرار طلا را داد وعده‌ای که قرار است در قلب اروپا محقق شود. البته وی پیش از سفر فرنگ بار دیگر به سرزمین آفتاب خواهد رفت تا در رقابت‌های جهانی ژاپن حضور پیدا کند رقابت‌هایی که می تواند پل موفقیت او در پاریس باشد.
متن کامل گفت وگو امیری با ایرنا در زیر آمده است؛
در سال ۱۴۰۳ بازی‌های پارالمپیک برگزار خواهد شد و همه از حامد امیری به عنوان یکی از نمادهای ورزش ایران انتظار جز طلا ندارند منتظر دبل طلای شما در قلب اروپا باشیم؟
مردم همیشه به من لطف داشتند و به عشق این مردم و کشورم برای سربلندی ایران تلاش می‌کنم. المپیک همیشه سخت است و کلاس مسابقه من نیز نسبت به توکیو تغییر کرده است باید تمام توانم را به کار بگیرم تا بتوانم به رکوردهای طلایی برسم البته فعلا از این رکوردها فاصله دارم. این فاصله در حدود ۲۵ سانتیمتر و قابل جبران است. امیدوارم شرایط اردو و تمرینات به گونه‌ای باشد که سربلند پاریس را ترک کنم. من از سال ۲۰۱۵ در کلاس F۵۴ مسابقه می دادم اما با توجه به قوانین جدید مجبور به تغییر کلاس شدم.
در مقطعی هم اعلام کردید شیطنت هایی علیه شما شد و مجبور به تغییر کلاسبندی شدید؟
بله متاسفانه، اما نمی‌خواهم وارد آن داستان‌ها شوم. زمانی که در پاریس سیدمحمدشروین اسبقیان دستور اعتراض برای کلاسبندی من داد اعلام کردم مشکلی نیست و من به کلاس جدید می‌روم و تمام توان خود را به کار خواهم گرفت تا بار دیگر در میادین بزرگی جهانی و پارالمپیک مدال طلا را برای ایران به ارمغان بیاورم. البته شرایط آسانی نبود و من هنوز به رکوردهای مورد نظرم نرسیدم.
تغییر کلاس مسابقه چه تاثیری می‌تواند در روند نتیجه‌گیری داشته باشد؟
اگر بگویم که این تغییر بدترین اتفاق بعد از تصادف برای من بود گزاف نیست اما با خود عهد کردم که در برابر مشکلات تسلیم نشوم و تا آنجا که بدنم اجازه دهد تلاش خواهم کرد. هیچ وقت تسلیم نمی‌شوم من در ۶ ماهی روزی ۲ جلسه تمرین می‌کردم و هنوز نمی‌دانم در آن ۱۸۰ روز چند هزار بار پرتاب کردم تمرینات سخت و طاقت فرسا بود اما به لطف خدا توانستم ثمره آن را در هانگژو بگیرم.
چه میزان فاصله رکوردی داشتید؟
من زمانی که در کلاس جدید تمرینات را شروع کردم بیش از یک متر اختلاف رکورد با آسیا داشتم و حتی برخی تصور رسیدن به این رکورد را نداشتند اما با تمرینات مداوم این فاصله را جبران کردم و به طلای هانگژو رسیدم. البته بعد از آن هم انتقاداتی بود و برخی می‌گفتند که امیری نهایتا بتواند در قهرمانی آسیا یا بازی‌های پاراآسیایی مدال کسب کند زیرا او از رکورد جهانی دور است اما در مسابقات امارات نشان دادم می‌شود به رکورد جهانی هم رسید. من الان کمتر از ۲۵ سانتیمتر با رکورد جهانی فاصله دارم و می‌توانم آن را جبران کنم.
تمرینات انفرادی دارید یا متمرکز؟
من در خرم‌آباد تمرینات انفرادی دارم و این تمرینات با هماهنگی کمیته ملی پارالمپیک و فدراسیون جانبازان است. البته تنها هستم و تمام کارهای تمرین را خودم انجام می‌دهم. خرم‌آباد یکی سالن بسیار استاندارد دارد که می تواند میزبان اردوها تیم ملی باشد. من در تهران با سختی‌های زیادی دست و پنجه نرم می‌کنم. مجموعه آفتاب انقلاب به عنوان محل تمرین ورزشکاران بیش از یکساعت با فدراسیون جانبازان فاصله دارد و من نیز به کمیته ملی پارالمپیک گفتم که خرم‌آباد برای مناسب‌تر است.
تمرینات انفرادی سخت نیست؟
چرا خیلی سخت است من حتی فیلم‌های خودم را باید روزانه بازنگری کنم تا نقاط قوت و ضعف مشخص شوند. همچنین پیش از تمرین بدنسازی دارم تمام این کارها به تنهایی انجام می‌شود در زمان تمرینات من کسی در سالن نیست. البته تمام تمرینات نباید در سالن باشد چون باید شبیه‌سازی لازم را برای مسابقه انجام بدهیم. مسابقه پرتاب وزنه در فضای بازی برگزار می‌شود. کشور ایران چهار فصل است و می‌شود تمرینات را در مناطق مختلف برگزار کرد.
داستان تغییر کلاسبندی شما از یک فیلم مستند آغاز شد، چرا برخی سنگ‌اندازی کردند؟
نمی دانم چه شد، فیلم مستند درست شد و این اول ماجرا بود تا برخی هجمه را وارد و حتی به کمیته بین المللی پارالمپیک ایمیل بزنند. زمان زیادی از کلاسبندی من می‌گذرد اما برخی کلاس‌بندی‌ها تا ۱۲ سال اعتبار دارد. همانگونه که گفتم من به این کلاسبندی اعتراض نداشتم اما برای من چیزی که جای تعجب داشت این بود که برخی قبل از شرکت در مسابقات دست به کار شده بودند تا مانع حضور من در رقابت‌هایی شوند که در فرانسه برگزار شد.
بعد از این حواشی چه کسانی از شما حمایت کردند؟
باید از اعضای فنی کمیته ملی پارالمپیک تشکر کنم. پیگیر کار من بودند و حتی امید و دلداری دادند. این برایم ارزشمند بود. روزهایی که برخی تصور می کردند ورزش من تمام است اعضای کمیته پشت من قرار گرفتند تا بتوانم با قدرت به کارم ادامه بدهم. من مشکلی برای حضور در کلاس F۵۵ ندارم زیرا بدنم قدرتس است و حتی در پرتاب وزنه سابقه دارم . من عنوان قهرمانی پرتاب وزنه مسابقات دانش‌اموزی را نیز در کارنامه دارم.
و پارالمپیک پاریس، چه انتظاری از امیری داشته باشیم؟
امیدوارم سال ۱۴۰۳ با مدال طلا برای من در پارالمپیک همراه باشد. من اردیبهشت‌ماه به مسابقات جهانی ژاپن می‌روم و بعد از آن نیز خود را برای آوردگاه پاریس آماده می‌کنم.