به گزارش خبرنگار ایرنا، پل تاریخی محمد حسن خان بابل که در سالهای اخیر زیر ضرب خودروهای سنگین و سبک قرار دارد بعد از کش و قوسهای فراوان و با پیگیری های بی وقفه دوستداران میراث فرهنگی با مصوبه شورای ترافیک شهرستان بابل در تاریخ ۲۶ دی ماه ۱۴۰۰ تردد خودروهای سنگین از زیر این پل تاریخی ممنوع شده بود.
بعد از ممنوعیت تردد خودروهای سنگین از زیر پل محمد حسن خان سازه های آهنی در زیر پل طراحی شد که مانع تردد خودروهای سنگین می شد اما در روزهای اخیر این مانع برداشته شد و تردد خودروهای سنگین و فوق سنگین از زیر این پل آزاد شد.
این پل ۳۰۰ ساله بابل با احداث پل جدید در کنار آن در تاریخ ۲۹ اسفند ۱۳۹۴ تردد خودرو از بالای این پل ممنوع شده است که این ممنوعیت همچنان برقرار است و از روی پل خودروی تردد نمی کند.
در روزهای اخیر تردد خودروهای سنگین در زیر این پل تاریخی موجی از نگرانی را در بین شهروندان بابلی به همراه داشته است که این ترددها لرزه بر اندام پل تاریخی انداخته و خطر ریزش پل را بیشتر کرده است.
شهروندان بابلی که از ترس رانندگان خودروهای سنگین به شکل مخفیانه زیر پل دیگر در کنار پل محمد حسن خان از تردد خودروهای سنگین فیلم گرفته و آن را در فضای مجازی پخش می کنند از مسوولان استانی و شهرستانی برای نجات این بنای فاخر کمک خواستند.
تردد خودروهای سنگین که سبب ریزش بخشی از طاق های این پل شده و شکاف های در سازه پل ایجاد کرد تردد مجدد خودروهای سنگین شکاف های روی پل را بیشتر کرده است.
این پُل تاریخی که از گذشته های دور شهر بابل را به جنوب این شهرستان در بخش بندپی شرقی، بندپی غربی و گتاب متصل می کرد و در یک مقطعی از تاریخ عبور احشام از روی این پُل انجام می شد، میراث فرهنگی با قرار دادن نماد از تندیس کوچ دامداران بر روی این پُل فضای خاصی را ایجاد کرده که احتمال فروپاشی این بنای تاریخی و پایان خاطره بازی روستانشینان جنوب بابل با این بنا هر روز برنگرانی آنها می افزاید.
تاریخ نویسان هزینه ساخت این پل را که تا سال ۱۳۴۳ تنها راه ارتباطی بابل به بندپی، آمل، تهران و روستاهای جنوب و جنوب غربی شهرستان بود، ۱۲۰ هزار ریال ذکر کرده اند. پُل محمدحسن خان با ۱۴۰ متر طول و ۶ متر عرض، دارای ۶ چشمه یا طاق اصلی و ۲ چشمه فرعی است و ارتفاع آن از بستر رودخانه ۱۱ متر است.
این پُل به سبک پُل های دوران صفوی و در اواخر دوران افشاریه ساخته شده است و از ویژگی های مهم آن استفاده از سفیده تخم مرغ و ساروج در ساختش است. پل تاریخی محمد حسن خان قاجار یک بار در زمان پهلوی اول ترمیم شد و در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۶ با شمارهٔ ثبت ۱۴۱۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شد. این پل ۳۰۰ ساله حدود نیم قرن پیش با ثبت نامش در فهرست آثار ملی به شماره ۱۴۱۴ به سن بازنشستگی رسیده بود، ولی به علت نبود پل جایگزین مناسب زیر بار ترافیک باقی ماند. عبور و مرور ماشین بر روی پل محمدحسن خان پس از بهره برداری از پُل سومی با همین نام در جوار آن در سال گذشته ممنوع شد.