به گزارش ایرنا، کرمان بیش از پنج هزار روستا دارد و نه تنها برای کسانی که از خارج از کرمان به این استان سفر می کنند بلکه برای بسیاری از کرمانی‌ها هم برخی از این روستاها ناشناخته هستند.
اگر اهل سفر و طبیعت باشید، می‌دانید که سفر به روستاهای دیدنی کرمان چه مزایای منحصر به فردی دارد، بیشتر روستاهای این استان زیبا طبیعتی بکر و دست نخورده دارند، آب و هوایشان دل انگیز و سالم است، خوراکی‌های جذاب و مخصوصی دارند، اهالی آنها نیز مهمان نواز هستند و از آداب و رسوم جذابی برخوردار هستند.
زمانی چند روز تعطیلی فرا می رسد و می توان بار سفر را از مرکز استان کرمان بست و به گوشه‌ای دنج سفر کرد، گزینه بیشتر ما روستاهای شناخته شده است یا به سِکُنج در مسیر شهر کرمان به ماهان می‌‍رویم یا کوهپایه؛ اگر خیلی بخواهیم دورتر برویم، بیدخوان بردسیر را تجربه می‌کنیم ولی کمتر کسی از ما فکر کرده که طبیعت استان کرمان، منحصر به این چند روستا نمی‌شود.
نبود شناخت از سایر روستاهای استان شاید یکی از مهمترین دلایل سفر نکردن به آنهاست، روستاهایی که هر کدام حرف‌های زیادی برای گفتن دارند و از طبیعت منحصر به فردی برخوردارند که در برخی مطالب ایرنا در ایام نوروز امسال به معرفی برخی از روستاها می پردازیم.
در این گزارش با روستای گُدار سبز در شهرستان بافت(گدار به معنی: جایی از رودخانه که گودی کمی دارد و می‌توان از آن گذشت) آشنا خواهید شد.
گُدار سبز روستایی است که به علت جاذبه های خاصش هر کرمانی و غیرکرمانی معرفی می‌کنم، البته دلیل دارد و همه اینها به سفری یک روزه به این منطقه بر می‌گردد، سفری در نوروز ۱۴۰۲ با جمعی از خانواده به جایی که نمی شناختمش؛ منطقه‌ای بکر و دست نخورده در مسیر جاده‌ای خاکی، نه از آن جاده های خاکی صاف که در ذهنتان می‌آید؛ جاده ای با فراز و نشیب‌های متعدد که هر بار بند دل آدم را پاره می‌کرد اما نمی‌شد که از این جاده دست کشید.
آسمان آبی با تکه‌هایی از ابر، کوهستان‌های مملو از سروهای کوهی و زمینی سبز و پوشیده شده از لاله‌های وحشی حواسمان را از جاده ناطراز و تکان‌های ماشین پرت می کرد.
مگر می‌شود همه زیبایی در یک جا جمع باشد، اینجا نه شمال بود و نه کوهستان‌های غرب کشور، اینجا روستایی در قلب کرمان است.
سروهای کوهی که به گویش محلی بافتی به آنها اُرس یا وُرس می گوییم با تنه‌های تنومندتر و قامتی استوارتر و البته خشن‌تر از سرو شیراز، کوه‌های اطراف جاده را پوشانده بود. هرچه جلوتر می رفتیم منطقه سبزتر و دست نخورده‌تر بود تا جایی که با رفتن، آنتن گوشی‌ها به همان چیزی که می‌خواستیم رسیدیم و آن همان آرامش بود. فارغ از هیاهوی دنیا در آنجا فقط صدای پرندگان و هوهوی باد شنیده می‌شد، چه خوب کردیم به اینجا آمدیم، با هم این را می گفتیم و هر کدام جایی را نشانه می‌رفتیم، آن درخت را می‌بینی آن کوه را می بینی؟!.
پدربزرگ، بزرگ شده منطقه است، سال‌هاست در این کوه‌ها زیسته و زندگی کرده، البته در روستایی کمی آن طرف‌تر، ولی گدارسبز را خوب می‌شناسد و زیاد آمده؛ همه جا را معرفی می‌کند، از کوهستان‌های مملو از درخت می‌گوید که پشت کوه می‌نامندشان از درختان اُرسی که در اثر صاعقه آتش گرفته‌اند، از روزی که بخشی از این منطقه طعمه حریق شده بود و آتش آن کیلومترها آن طرف تر هم دیده می‌شده، از شب‌هایی که در این کوهستان‌ها خوابیده و از جدالی که با طبیعتی خشن شب داشته است.
قدیمی‌ترها می‌گویند گُدار سبز در اثر خشکسالی، البته تغییر زیادی کرده ولی همچنان پا برجاست و حرف‌ها برای گفتن دارد ؛ اینجا هنوز چیزی از زیبایی کم ندارد، از روستاهایی مناطق سردسیرتر کشور نیز هم.
چطور به گدار سبز سفر کنیم؟
حال چطوری به گُدار سبز سفر کنیم؟ سفر به گُدار سبز کار سختی نیست و شما با طی مسیری ۱۵۶کیلومتری کرمان به بافت و بعد از آن مسیر جاده بافت به شهرستان اُرزوئیه به دو راهی زرآب می رسید.
کمی جلوتر از این دوراهی، جاده روستایی طرنگ و گوشک قرار دارد که باید به اواسط این جاده برسید تا تابلوی گدار سبز را ببینید.
ممکن است کمی دیدن این تابلو سخت باشد به خاطر همین پیشنهاد می‌کنم از اهالی روستاهای طول مسیر مثل گلی گوران و شادیان اطلاعات تکمیلی به دست آورید و جاده اصلی را پیدا کنید. یکی از مهمترین توصیه های سفر به این منطقه استفاده از خودروهای کوهستانی است چون مسیر کوهستانی و صعب العبور(سخت‌گذر) جاده کمی برای خودروهای سواری معمولی دشوار است ولی با این خودروها سواری هم نشدنی نیست و کمی به احتیاط نیاز دارد.
موضوع مهم دیگر در سفر به گدار سبز این است که محدوده های بسیاری از این منطقه آنتن و اینترنت ندارد و دیگر اینکه درختان منطقه سروهای کوهی و بنه های قدیمی هستند که سال‌هت در این منطقه استوار بوده اند پس تمهیدات لازم را داشته باشید و روی هیزم های این منطقه اصلا حساب باز نکنید.
نکته دیگر اینکه اگر به این مناطق رفتید بگذارید بکر بمانند و زباله در آنجا نریزید؛ اینجا شهرهای ما نیستند که ماموران شهرداری هر روز مشغول جمع کردن زباله‌ها از سطح خیابان باشند و هر زباله‌ای که در این منطقه بریزید زخمی بر چهره سبز آن وارد می‌کنید.