به گزارش خبرنگار گروه علم و آموزش ایرنا، جشنواره خوارزمی که در سال ۱۳۶۶ بنیان نهاده شد، اکنون باسابقهترین جشنواره علمی جمهوری اسلامی ایران است و جامعه برگزیدگان این جشنواره به اجتماعی چند هزارنفره میرسد. این جایزه بهتدریج تکامل یافت و جشنواره جوان خوارزمی نیز در سال ۱۳۷۸ به آن اضافه شد.
اولین دوره جشنواره نوآوری و فناوری خوارزمی نیز سال ۱۴۰۱ به دیگر بخشهای این جشنواره پیوست و این زنجیره را کامل کرد. سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران، متولی برگزاری جشنوارههای خوارزمی است و اعضای هیاتعلمی این سازمان در قالب گروههای مختلف تخصصی داوری اولیه را برعهده دارند.
جشنواره بینالمللی خوارزمی در چهار محور اصلی پژوهشهای بنیادی، طرحهای کاربردی، طرحهای توسعهای، نوآوری و فناوری و ابتکار و در ۱۸ گروه تخصصی شامل زیست فناوری، امنیت غذایی، بحران آب و کشاورزی و منابع طبیعی، صنایع و مدیریت هوشمند فناوری، مواد، متالوژی، نانو فناوری، فناوری اطلاعات، عمران، معماری و شهرسازی، هوافضا، هنر، فناوری های شیمیایی، هوش محاسباتی و فناوری کوانتوم، مکانیک، برق و کامپیوتر و طرح موفق در تولید ملی پذیرای آثار برتر است.
علاقمندان به شرکت در سی و هفتمین جشنواره بینالمللی خوارزمی، دومین جشنواره نوآوری و فناوری خوارزمی و بیست و پنجمین جشنواره جوان خوارزمی از ابتدای تیر تا پایان شهریور ۱۴۰۲ میتوانستند با مراجعه به پایگاه اطلاعرسانی سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران ثبتنام کنند.
بر اساس آمار دبیرخانه در مجموع ۱۴۰۵ طرح در سال ۱۴۰۲ به دبیرخانه رسید که از این تعداد ۴۸۰ طرح از ۴۷ کشور دیگر بود. مبلغ جایزه هم امسال ۱۰ برابر شد و برای برگزیدگان ایرانی یک میلیارد تومان و برای برگزیدگان خارجی ۲۰ هزار دلار بود.
در مجموع ۲۰ نفر در سه جشنواره برگزیده شناخته شدند؛ در بخش جشنواره بینالمللی خوارزمی ۱۲ نفر شامل هشت ایرانی و چهار خارجی در بخش جشنواره بینالمللی خوارزمی، ۶ نفر در بخش جشنواره جوان خوارزمی و ۲ نفر جشنواره فناوری و نوآوری برگزیده شدند. برگزیدگان جشنواره جوان خوارزمی تا ۴۵ سال باید باشند.
برگزیدگان این جشنواره هشتم اسفندماه با حضور وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، معاون علمی، فناوری و اقتصاد دانشبنیان رییسجمهور در مراسمی در سالن اجلاس سران تجلیل شدند و جوایز خود را دریافت کردند.
طرحهای برگزیده جشنواره فناوری و نوآوری خوارزمی
حامد کلانتری به نمایندگی از یک گروه تحقیقاتی با طرح ساخت ژنراتور سنکرون ۲۰۰ مگاوات رتبه دوم در دومین جشنواره فناوری و نوآوری خوارزمی در گروه تخصصی مهندسی برق و کامپیوتر به دست آورد. با توجه به نیاز صنعت برق به ژنراتورهای توان بالا در این طرح برای اولین بار ژنراتور سنکرون نیروگاهی با توان نامی ۲۰۰ مگاوات طراحی و ساخته شد. این دسته از ژنراتورها قابلیت تامین بخش زیادی از برق مورد نیاز شبکه قدرت را دارند. عوامل زیادی در طراحی ژنراتور سنکرون دخیل هستند و باید به نحوی تعیین و ترکیب شوند تا به ساختار بهینه دست پیدا کنیم.
با توجه به اینکه وزن کل ژنراتور تاثیر زیادی روی هرینه های تمامشده آن دارد، طراحی این ژنراتور به نحوی است که حداقل وزن ممکن را در این محدوده و توانایی رقابت با شرکتهای مشابه تولید کننده ژنراتور داشته باشد؛ به همین دلیل ژنراتور در این محدوده توانی طراحی شده است. ضمن اینکه وزن و هزینه های تمام شده ژنراتور باید حداقل وزن و حداکثر بازدهی را داشته باشد. ژنراتور ۲۰۰ مگاوات با در نظر گرفتن این دو عامل طراحی شد، ضمن اینکه ۱۰ درصد از نظر وزنی کوچکتر از ژنراتورهای تولید شده توسط شرکت های رقیب در دنیا و دارای بهرهوری مشابه با ژنراتورهای تولیدی این شرکت هاست.
یکی دیگر از ویژگی های این ژنراتور در تمایز با سایر ژنراتورهای طراحی شده، طراحی آن بر مبنای مفهوم ماژولار (modular design) است؛ به این معنا که این ژنراتور صرفا برای توان ۲۰۰ مگاوات طراحی نشده و طراحی آن به شکلی است که صرفا با تغییر طول این ژنراتور بتوانیم از این ژنراتور توان کمتر و بیشتر از ۲۰ مگاوات را با کمترین مقدار هزینه ممکن استحصال کرد. همچنین برای بهینه کردن ژنراتور از نظر وزن و بهره وری، از ابزارها و نرم افزارهای محاسباتی مختلفی استفاده و اکثر این نرم افزارها توسط گروه محققان توسعه داده شده اند.
ایوب عادلی کودهی نیز دیگر برگزیده این جشنواره بود که رتبه سوم نوآوری و فناوری را در گروه تخصصی مهندسی مکانیک با طرح طراحی، ساخت و دستیابی به دانش فنی مشعلهای کوآندا به دست آورد. این طرح شامل طراحی ساخت و توسعه مشعل با آلایندگی بسیار پایین با فناوری احتراق چند مرحله ای و برگرفته از پدیده Coanda برای بکارگیری در کورههای حرارتی صنایع نفت است. اثر کوآندا/ Coanda در علم مکانیک سیالات عبارت است از تمایل جریان خروجی سیال به سطح دارای انحنا.
این مشعل با خاصیت انتقال حرارت تشعشعی زیاد و با آلایندگی پایین طراحی و ساخته شده و شامل توسعه طراحی به این شرح است؛ مجهز به شیر جداکننده در مسیر گاز، به منظور ایجاد قابلیت خارج کردن ۵۰ درصد نازلها از مدار برای ارتقای دامنه تنظیم مشعل از ۱/۱۰ به ۱/۲۰، امکان عملکرد مناسبتر و شعله مستحکمتر در ظرفیتهای خیلی پایین، تغییر بادگیر مشعل برای جلوگیری از ورود هوای کنترل نشده و سهولت تولید و ارتقای مکانیزم حرکت صفحه بادگیر برای کاهش اصطکاک و توسعه بازه ظرفیت حرارتی مشعل از
۸۰۰ هزار تا چهار میلیون و ۵۰۰ هزار بر ساعت.