گروه جامعه ایرنا - دوشنبه ششم فروردین ۱۴۰۳ بود که روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران به مطالب دکتر ملک حسینی استاد دانشگاه علوم پزشکی شیراز درباره بازنشستگی دکتر رضا ملک‌زاده پاسخ داد.
دکتر رضا ملک‌زاده فوق تخصص گوارش و کبد و عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی است. وی همچنین سابقه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ایران در دولت اکبر هاشمی رفسنجانی، عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی و تدریس در دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران و شیراز را دارد. وی معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دولت دوازدهم بود.
در توضیح روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران آمده است: پرونده آقای دکتر ملک‌زاده با بالای ۴۰ سال خدمت و سن بالای ۷۰ سالگی و هفت استاد که شرایط مشابه داشتند در هیات امنا مطرح شد که هفت استاد دیگر شرایط لازم را کسب کردند.
این اطلاعیه افزود: با بررسی فعالیت‌های اخیر ایشان (آقای دکتر ملک‌زاده) در معاونت‌های آموزش، پژوهش و درمان این دانشگاه و با توجه به عدم حضور کافی و نداشتن حداقل فعالیت لازم در امور درمانی، پژوهشی و آموزشی دانشگاه در سال گذشته، با رأی اکثریت، قطع همکاری با ایشان اعلام شد.
در این اطلاعیه تصریح شده بود: با توجه به اینکه دانشگاه این اختیار قانونی را دارد که برای ادامه همکاری با اساتید دارای ۳۵ سال خدمت و ۶۵ سال سن و استادان ممتاز با ۴۰ سال خدمت و ۷۰ سال سن بر اساس معیارهای درمانی، آموزشی و پژوهشی تصمیم‌گیری کند و از آنجایی که ملاک فعالیت فعلی افراد است؛ بنابراین باید این موضوع در نظر گرفته شود.
براساس اطلاعیه روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در دانشگاه‌های معتبر جهان پرونده اساتید هر دو سال یکبار مورد بازبینی قرار می‌گیرد و چنانچه شرایط حضور در دانشگاه را نداشته باشند، قراردادشان لغو می‌شود.
پس از آن بود که نتیجه تصمیم‌گیری هیات امنای دانشگاه علوم پزشکی تهران برای وزارت بهداشت ارسال شد و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی هشتم فروردین تصمیم نهایی درباره ادامه همکاری دکتر ملک‌زاده با دانشگاه را اعلام کرد.
وزارت بهداشت اعلام کرد: «دانشگاه‌های علوم پزشکی طبق آیین‌نامه اعضای هیات علمی و با تایید وزارت بهداشت می‌توانند فعالیت اساتید ممتاز را تا سن ۸۰ سالگی بر اساس نیازهای آموزشی و پژوهشی تمدید نمایند؛ بنابراین با اختیار حاصل از این ظرفیت قانونی، بازنشستگی دکتر رضا ملک‌زاده مورد موافقت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی قرار نگرفته است.»