به گزارش ایرنا از وزارت جهاد کشاورزی، اکبر آهنگران با بیان اینکه از این سطح مبارزه، ۲۴۸ هزار هکتار فقط مربوط به بیماری زنگ زرد گندم است اظهار داشت: به دلیل مناسب شدن شرایط آب و هوایی و بارندگیهای مناسب در اسفند و فروردین ماه سال زراعی جاری، بیماریهای گندم و سطح مبارزه با آن افزایش چشمگیری داشته به طوری که در زمان مشابه سال زراعی گذشته ۲۸۰ هزار هکتار مبارزه با بیماریها در سطح مزارع انجام شده بود.
مدیرکل دفتر پیشآگاهی و کنترل عوامل خسارتزا در سازمان حفظ نباتات کشور با اشاره به این که حدود ۵۵ عامل بیماریزا زراعت گندم را تحت تاثیر خود دارد، تصریح کرد: از این تعداد حدود ۲۰ مورد از جمله زنگ زرد گندم، جزو مهمترین عوامل بیماریزا در زراعت گندم هستند.
آهنگران استفاده از رقم مقاوم گندم را یکی از راهکارهای اصولی برای کنترل زنگ زرد گندم عنوان کرد و گفت: در حال حاضر در کشور رقم مقاوم به این بیماری را نداریم و ارقامی که کشت میشود درجات متفاوتی از متحمل یا حساسیت به زنگ زرد را دارند.
وی ادامه داد: در حوزه گیاهی در صورت فراهم بودن سه فاکتور میزبان حساس، عامل بیماریزا و شرایط اقلیمی مناسب، بیماری ایجاد میشود.
مدیرکل دفتر پیشآگاهی و کنترل عوامل خسارتزا در سازمان حفظ نباتات کشور با بیان این که به علت افزایش دما تا ده روز آینده بیماری زنگ زرد را در مناطق گرمسیر استانهای جنوبی نخواهیم داشت، اذعان داشت: در استانهای مازندران، گلستان، اردبیل، کرمانشاه، لرستان، کهگیلویه و بویراحمد و مناطقی از فارس شرایط برای بروز و مبارزه با این بیماری مهیا است.
وی بر مبارزه به موقع با بیماریهای گندم بهویژه زنگ زرد تاکید کرد و از کشاورزان خواست در حفظ سلامت سه برگ انتهایی که به سنبله منتهی میشود، بکوشند، زیرا بیش از ۷۰ درصد عملکرد گندم به سه برگ انتهایی مربوط میشود.
آهنگران در همین حال گفت: زنگ زرد گندم در صورت اپیدمی شدن در مزرعه میتواند تا ۷۰ درصد عملکرد گندم را از بین ببرد.
وی درباره روشهای مبارزه با بیماریهای گندم گفت: روشهای مختلفی برای مبارزه با بیماریهای گندم داریم و مبارزه شیمیایی، آخرین روش و ابزار کنترل است.
آهنگران استفاده از ارقام مقاوم و یا متحمل، رعایت تناوب کشت، مصرف بذر گواهی شده سالم و رعایت تراکم کشت را از دیگر روشهای کنترل بیماریهای گندم نام برد.
وی به گندمکاران توصیه کرد در سال زراعی آینده نسبت به رعایت موارد فوق اقدام کنند و کشت بذر بیش از حد استاندارد در هر هکتار منجر به افزایش تراکم بوته و فراهم شدن شرایط بروز و گسترش بیماری در مزرعه خواهد شد.