مریم صیاد شیرازی در گفت‌وگو با خبرنگار ایثار و شهادت ایرنا اظهار داشت: بابا به خاطر وجود خواهرم مرجان بسیار شاکر خدا بود، او را برکت و لطف خدا می‌دانست و می‌گفت «مرجان الطاف خفیه الهی است، لطف خدا را در وجود مرجان می‌بینم، او ما را آن دنیا شفاعت می کند».
وی با بیان اینکه پدرم عضو انجمن کودکان استثنایی بود و هر کاری از دستش بر می‌آمد برای آنها انجام می داد، بیان کرد: وقتی پدر به خانه می‌آمد، مرجان همیشه در را باز می‌کرد و کیف او را از دستش می‌گرفت. وقتی بابا شهید شد، مریم تا یک ماه بی‌قراری می‌کرد و دوست نداشت در مراسم عزای پدر شرکت کند یا بر سر مزار وی برود؛ اگر چه او جزو کودکان استثنایی معلول ذهنی است، اما نبود بابا را حس می‌کرد.
دختر شهید صیاد شیرازی افزود: ما چهار فرزند مریم، مرجان، مهدی و محمد هستیم؛ مهدی با ۴۳ سال سن و مدرک دکتری علوم سیاسی در بنیاد شهید و امور ایثارگران مشغول به کار است و محمد با ۴۱ سال سن دارای مدرک پزشکی است و در حرفه دندانپزشکی به مردم خدمت می‌کند.
سیره رفتاری و اعتقادی شهید صیاد الگوی ماست
دختر شهید صیاد شیرازی توضیح داد: پدرم بیشتر از آنکه در کنار خانواده باشد در جبهه و جنگ بود و همرزمانش بیشتر از او خاطره دارند، اما نکاتی که در رفتار و سیره رفتاری، اعتقادی و عمل او می دیدیم به عنوان الگو برای ما ماند و هنوز با شنیدن برخی از خاطراتی که از همرزمان او در جبهه های جنگ می‌شنویم برخی از ابعاد وجودی پدر برای ما روشن می شود.
مریم که دارای مدرک دکتری روان‌شناسی است و اکنون به عنوان عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا (س) مشغول تدریس است در زمانی که پدرش در قید حیات بود ۲۴ ساله بود و ۲ فرزند داشت، وی در خصوص برخورد پدر با کودکان می گوید: پدر بچه‌ها را خصوصا بچه‌های کوچک را ا بسیار دوست داشت. یک شب که همسرم به یک ماموریت کاری رفته بود با فرزندانم به خانه پدر آمدیم پسر کوچکم بسیار بی‌قراری می‌کرد و هر کاری انجام می‌دادم ساکت نمی شد با اینکه پدرم بسیار خسته بود و خستگی از چشمانش هویدا بود گفت «اجازه دهید من او را ساکت کنم بچه را در بغل گرفت و به حالت گهواره، او را تکان داد و در گوشش ذکر گفت تا آرام شد و سپس خوابید.
وی بیان کرد: اگرچه پدر به خاطر حضور در جبهه کمتر در خانه و کنار ما بود، اما با اینکه ۲۳ سال از شهادت او می‌گذرد هنوز نبود او در زندگی برای ما خلاء بزرگی است، اما مطمئن هستیم نوع حضور بابا عوض شده و روح او همیشه در کنار ما هست و ما را دعا می کند و هر کجا به مشکل بر می‌خوریم به او متوسل می شویم و پدر به ما کمک می کند.
سپهبد صیاد شیرازی که بود
امیر سپهبد علی صیاد شیرازی در سال ۱۳۲۳ در شهرستان درگز از توابع استان خرسان رضوی و در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود. وی در سال ۱۳۴۳ در دانشکده افسری پذیرفته شد؛ از بدو ورود به دانشکده به جدیت در درس و پایبندی به مذهب شهرت یافت و در مهرماه ۱۳۴۶ در رسته توپخانه دانش آموخته شد و با درجه ستوان دومی به ارتش راه یافت.
وی پس از دوره آموزشی در شیراز و اصفهان به لشکر تبریز و سپس به لشکر زرهی کرمانشاه منتقل شد. این شهید سرافراز در سال ۱۳۵۰ برای گذراندن دوره آموزش زبان انگلیسی به تهران آمد و پس از پایان کلاس و جدیت در تحصیل سرانجام خود از استادان زبان انگلیسی شد.
صیاد شیرازی در سال ۱۳۵۲ به دلیل لیاقت‌هایش در کار، برای تکمیل تخصص توپخانه از سوی ارتش به آمریکا اعزام شد تا دوره هواسنجی بالستیک را بگذراند و پس از گذراندن دوره، با تخصص جدید و روحیه ای مضاعف به کشور بازگشت. وی همزمان با اوج گیری مبارزات ملت مسلمان ایران به رهبری امام خمینی (ره) در ارتش به طور علنی به دفاع از علمای اسلام و حکومت اسلامی پرداخت. در ۱۹ بهمن ماه دستگیر و زندانی شد، اما دیری نپایید که انقلاب به پیروزی رسید و او هم مانند همه مردم ایران از زندان پهلوی آزاد شد.
صیاد شیرازی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با سردار سرلشکر رحیم صفوی و حجت الاسلام سالک آشنا و با آنان پیمان می‌بندند که از پادگان‌های اصفهان حفاظت کنند. پس از حوادث کردستان، صیاد شیرازی با درجه سرگردی به همراه سردار رحیم صفوی به غرب اعزام شد و با هماهنگی ارتش و سپاه، سنندج را آزاد کردند.
لیاقت وی در کردستان موجب شد با درجه سرهنگی به فرماندهی عملیات غرب منصوب شود. اختلاف سرهنگ صیادشیرازی با بنی‌صدر موجب برکناری و خلع دو درجه وی گردید، ولی دیری نپایید که بنی صدر سقوط کرد و با انتخاب شهید رجایی به رییس جمهوری، صیادشیرازی با دو درجه ترفیع به غرب کشور عزیمت کرد در هفتم مهرماه ۱۳۶۰ به خاطر لیاقت‌ها و رشادت هایش توسط امام خمینی (ره ) به فرماندهی نیروی زمینی منصوب شد.
وی در عملیات طریق القدس، فتح المبین، بیت المقدس، رمضان، مسلم ابن عقیل، مطلع الفجر، محرم، والفجر(۱،۲،۳،۴،۸،۹) خیبر و بدر و قادر شرکت کرد و پیروزی های بزرگی را برای ایران اسلامی به ارمغان آورد. در سال ۶۷ در عملیات مرصاد که مرزهای غرب ایران مورد تهاجم منافقان قرار گرفته بود، شرکت کرد و با روحیه ای بسیجی به همراه دیگر رزمندگان اسلام ضربه محکمی بر پیکر مزدوران منافق وارد کرد.
شهید صیاد شیرازی در ۱۶ فروردین سال ۱۳۷۸ همزمان با عید خجسته غدیر با حکم مقام معظم فرماندهی کل قوا به درجه سرلشکری نایل آمد.
پسمانده‌های زخم خورده مرصاد در صبح روز ۲۱ فروردین ۷۸، فاتح بزرگ فتح‌المبین و بیت المقدس و یکی از بزرگترین سرمایه‌های کشور را جلوی در منزلش ترور کردند و سپهبد صیاد شیرازی به درجه رفیع شهادت نائل شد.