آتوسا مومنی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا اظهار داشت: افطار، در میان کشورهای متعددی به عنوان میراث ناملموس و میراث زنده بشری، مشترک است اما اکنون که در بین چهار کشور به طور مشترک به ثبت جهانی رسیده، برگزاری نشست‌های ارزشمندی مانند آیین جهانی افطار ملل با دعوت از کشورهای مختلف برای معرفی این پدیده فرهنگی سخاوتمندانه و با توجه ویژه نسبت به کسانی که بضاعت اندکی دارند، به عنوان میراث نبوی ما و گنجاندن و انتشار آموزه‌های اسلامی از منظر روزه و صوم، این میراث باارزش کاملا قابلیت انتشار را داشته است.
آیین افطاری نیازی به اقدام‌های حفاظتی و پاسدارانه ندارد
مومنی درباره اقدام‌های حفاظتی از سنت افطاری به عنوان میراث ناملموس ثبت شده در فهرست آثار جهانی یونسکو گفت: در خصوص آیین افطاری به عنوان یکی از مواردی که تاکنون در فهرست جهانی ثبت شده، اساسا نیاز چندانی وجود ندارد که بخواهیم اقدام‌های حفاظتی و پاسدارانه انجام دهیم.
وی اظهار داشت: در اصل، وقتی از موضوع میراث ناملموس صحبت می‌کنیم هدف ما نشان‌گذاری روی این میراث ارزشمند بشری است که از طریق آن بتوانیم مفاهمه فرهنگی را در میان جوامع و ملل مختلف ایجاد کنیم و یقینا برای هم‌افزایی در رونق اقتصادی و توسعه گردشگری از منظر میراث ناملموس و ظرفیت و قدرت این میراث، می‌توانیم بهره بگیریم.
توسعه پایدار یعنی اصول رونق گردشگریT اقتصادی و فرهنگ در جوامع مختلف
مومنی تاکید کرد: زمانی که پیوند ما مضاعف شود و نمودهای مشترکمان را برجسته کنیم و در کنار هم در مسیر حفاظت از آنها بایستیم، یقینا در مسیر توسعه پایدار قدم گذاشته‌ایم؛ معنا و مفهوم توسعه پایدار اصول رونق گردشگری و رونق اقتصادی و فرهنگ در جوامع مختلف است.
آیین‌های افطار در وجود مردم ایران جاری و ساری است و به برگزاری این سنت به طور جدی پایبند هستند
وی گفت: این چندمین برنامه ترویجی و تکریم از فرهنگ صلح‌پرور نوروز و افطار در تقارن مبارک با همدیگر است و خوشبختانه در وجود مردم ایران جاری و ساری است که به برگزاری سنت افطار به طور جدی پایبند هستند.
مرکز مطالعات منطقه‌ای پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی از سازمان‌های تحت نظارت یونسکو است که پس از عضویت ایران در کنوانسیون پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس (کنوانسیون ۲۰۰۳) و به دنبال توافق میان ایران و یونسکو به منظور تأسیس مرکز مطالعات منطقه‌ای پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی و تصویب مجلس شورای اسلامی در ۱۰ نوامبر ۲۰۱۲ به‌صورت رسمی افتتاح شد.
به گزارش ایرنا، پرونده «افطار و سنت‌های فرهنگی اجتماعی آن» به عنوان بیست و سومین عنصر میراث‌فرهنگی ناملموس ایران در پرونده‌ای مشترک به نام ایران، جمهوری آذربایجان، ترکیه و ازبکستان در فهرست جهانی میراث ناملموس یونسکو ثبت جهانی شد.
در همه کشورهایی که در پرونده جهانی افطار عضو هستند، افطار توسط افرادی از هر گروه سنی، جنسیتی، متعلق به پیشینه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی و آموزشی که اسلام را به عنوان دین خود می‌شناسند و این عنصر را به عنوان دین خود می‌شناسند، اجرا و از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود. افطار در واقع بخش جدایی‌ناپذیر از فرهنگ و هویت آنهاست، چه آنهایی که روزه می‌گیرند و چه افرادی که روزه نمی‌گیرند.
مسلمانان در نهمین ماه قمری از صبح تا غروب از خوردن و آشامیدن خودداری می‌کنند. آداب افطار در پایان هر روز انجام می‌شود و در جوامع مسلمان سعادت و شادی را پس از روزی سخت به ارمغان می‌آورد.