به گزارش ایرنا، سالهاست فوتبال ایران در بن‌بستی گرفتار شده که راه گریزی هم از آن نیست. انگار اراده‌ای وجود دارد تا فوتبال را در این وضعیت نگه دارد و قطعا چنین شرایطی برای عده‌ای هم نان دارد و هم آب. دیگر کسی حواسش به عقب‌ماندگی بغرنج فوتبال ایران به لحاظ فنی نیست؛ همه چیز در بیانیه‌هایی خلاصه شده که تعدادشان در همین یکی دو سال اخیر ۳ رقمی شده است. استقلال و پرسپولیس که عملکردشان نشان دهنده سطح فوتبال کشور است خودشان را در منجلاب بیانیه‌نویسی غرق کرده‌اند. در بیانیه‌های این دو باشگاه مدام از حق هواداران گفته می‌شود؛ غافل از اینکه هواداران برای آنها ذره‌ای اهمیت ندارد که اگر داشت حداقل عملکردشان در مستطیل سبز خیلی بهتر از نمایش‌های نه چندان دلچسب فعلی‌شان بود.
سطح توقع هواداران سرخابی که به ورزشگاه می‌روند آنقدر پایین آمده که با وجود ارائه بازی‌های بی‌کیفیت از سوی تیم‌های محبوب‌شان باز هم سکوهای ورزشگاه‌ها را خالی نمی‌کنند و این موضوع هم جای تامل بسیاری دارد.
پس از بازی شب گذشته پرسپولیس مقابل ملوان تا امروز شاهد انتشار بیانیه‌های تند و تیزی از سوی استقلال و پرسپولیس بودیم. آبی‌پوشان آغاز کننده این بیانیه‌ها بودند که به گل آفساید پرسپولیس و اینکه چرا پنالتی ملوان توسط داور گرفته نشده اشاره شده است.
بلافاصله پرسپولیسی‌ها پاسخ بیانیه استقلال را دادند؛ بیانیه‌ای که در آن ادعا شده استقلال با اشتباهات داوران صدرنشین لیگ شده است. بیانیه دوم استقلالی‌ها که امروز منتشر شد آتش اختلافات این دو باشگاه را شعله‌ورتر کرد. در این بیانیه ادعایی مطرح شده مبنی بر اینکه پرسپولیس در فصل جاری ۶ گل در شرایط آفساید به ثمر رسانده است.
نکته مشترک این ۳ بیانیه که در کمتر از ۲۴ ساعت منتشر شده‌اند زیر سوال بردن ارکان فوتبال کشور بوده است. استقلالی‌ها در بیانیه خود آورده‌اند: «از روسای محترم فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ تمنا داریم در این هفته‌های پایانی با نظارت جدی روی اتفاق هایی که دیگر نمی توان نام اشتباه روی آن گذاشت، از تخریب جایگاه عدالت در فوتبال ایران چلوگیری کنند وگرنه با ادامه این روند، شاید بهتر باشد لیگ برتر را همین جا تمام شده بدانیم و به این رقابت بی‌فایده تن ندهیم. روزی که مدیرعامل باشگاه استقلال در یک برنامه تلویزیونی به صراحت گفت: متاسفانه بیش از ۷۰ درصد داوران ما به یک رنگ خاص تعلق خاطر دارند، برخی عامدانه این هشدار را نادیده گرفته و به حرف علی خطیر برچسب کری خوانی زدند اما امروز می بینیم اغلب اشتباهات داوری به نفع همین رنگ خاص و در بازی‌های همین تیم خاص علیه رقبایش رقم می‌خورد.»
پرسپولیس هم در بیانیه خود به مصونیت باشگاه استقلال از سوی ارکان قضایی فدراسیون فوتبال اشاره کرده است.«همه این ها در حالی اتفاق می‌افتد که انتظار داشتیم کمیته‌های اخلاق و انضباطی فدراسیون فوتبال در تمام این سال‌ها جلوی این مساله را بگیرند. با آن برخورد مناسب و پیشگیرانه داشته باشند نه این به آنها احساس مصونیت بدهد و همین باعث شود این آفت به دیگر تیم‌ها هم سرایت کند.»
عجیب اینکه در همه این اتفاقات فدراسیون فوتبال هیچ واکنشی نداشته است و سکوت بالاترین مرجع فوتبال ایران باعث شده استقلال و پرسپولیس از بیانیه‌نویسی به عنوان اهرمی برای توهین به یکدیگر و حتی فدراسیون فوتبال استفاده کنند. در شکل‌گیری این وضعیت عوامل زیادی دخیل است؛ از مدیران رسانه‌ای ضعیف که برای بقای خودشان تلاش می‌کنند زبان حال هواداران احساسی باشند تا مدیرانی که عملکرد خودشان را پشت این بیانیه‌ها پنهان کرده‌اند.
معضل بیانیه‌نویسی حالا تبدیل به یک اپیدمی در فوتبال کشور شده و تیم‌های دیگر هم با الگوبرداری از سرخابی‌ها به انتشار بیانیه روی آورده‌اند. در این میان پای رسانه‌های زردنویس هم در میان است. آنها برای منافع خودشان تلاش می‌کنند هیزم آتش اختلاف استقلال و پرسپولیس باشند و بخشی از هواداران سرخابی هم به تاسی از این رسانه‌ها که عمدتا در مسائل دلالی هم نقش دارند از چنین بیانیه‌هایی استقبال می‌کنند.
فوتبال ایران دیگر حتی در آسیا هم حرفی برای گفتن ندارد؛ اما ما همچنان درگیر دعواهایی هستیم که هیچ فایده‌ای ندارد که اگر داشت حالا شرایط بهتری حداقل در قاره کهن داشتیم. لازم و ضروری است که یکبار برای همیشه فدراسیون فوتبال بساط این بیانیه‌نویسی را جمع کند و اجازه ندهد عده‌ای که خودشان را دلسوز استقلال و پرسپولیس جا زده‌اند اینگونه با آبروی این دو باشگاه بازی کنند.