به گزارش ایرنا، رشته سوارکاری از ورزش‌های پایه‌ای است که شاید فقط قشر خاصی در کشور به آن بپردازند و از نگاه خیلی از مردم به عنوان یک رشته پرهزینه و لاکچری شناخته شود. با این وجود فعالیت در این رشته از نظر دینی هم مورد تاکید است و بسیاری از کشورهای جهان برای کسب جایگاه در آن تلاش می‌کنند.
سوارکاری طی این چند سال با حاشیه‌ها و مشکلات زیادی همراه بود و طی ۲۲ ماه با سرپرست اداره می‌شد و مشکلات زیادی را برای این رشته به وجود آورده بود؛ اما بعد از حضور کیومرث هاشمی به عنوان وزیر ورزش و جوانان، برگزاری مجامع انتخاباتی فدراسیون‌ها در دستور گرفت و انتخابات فدراسیون سوارکاری ۲۴ اسفند سال گذشته برگزار و در نهایت محمد کاظمیان بعد از قریب به دو سال به عنوان رئیس فدراسیون سوارکاری انتخاب شد.
برای بررسی مسائل مختلف این رشته به سراغ محمد کاظمیان، رئیس جدید این فدراسیون رفتیم که مشروح این گفت‌وگو را در زیر می‌خوانیم.
از حضورتان در منصب ریاست فدراسیون بگویید که چطور به این جایگاه رسیدید؟
بیش از ۴۵ سال است که در سوارکاری هستم و بارها در مسئولیت‌های سرپرستی، دبیری و مدیریت خدمت کرده‌ام. به عنوان یک کاندیدا باید بگویم که با تمام مشکلات و حواشی که وجود داشت انتخابات خوبی برگزار شد و وزارت ورزش با بهترین روند این کار را مدیریت کرد. پس از انتخابات تعطیلات نوروز را در پیش داشتیم اما به خاطر کارها و مشکلات زیادی که وجود داشت، فقط روز اول عید را استراحت کردیم و باقی روزها را مشغول حل مسائل شدیم. از اول برنامه نداشتیم که همه افراد فدراسیون را تغییر دهیم و بیشتر دوستان در جایگاه خودشان باقی ماندند و حرکت فدراسیون را با سرعت بالایی در پیش گرفتیم.
اولین مشکلاتی که در اولویت قرار دادید چه بود؟
برخی مسائل حقوقی داریم که یک تیم را برای رسیدگی به آن‌ها انتخاب کردیم. آزمایشات ضد دوپینگ مسئله بعدی بود که به آن پرداختیم؛ در اساسنامه فدراسیون‌ها قید نشده که وظیفه ما نیست ولی ما جلساتی را برای هماهنگی با نادو (ستاد ملی مبارزه با دوپینگ) و سازمان جهانی ضد دوپینگ برگزار کردیم تا آزمایشگاه‌های دارای صلاحیت را برای تعیین تکلیف اسب‌ها مشخص کنیم.
موضوع بعدی گروه‌بندی اسب‌ها از نظر نژاد است که بر اساس پروتکل‌های مقرر، باید اسب‌ها را تقسیم کنیم. این مسئله اگر به درستی انجام شود در آینده تحقیقاتی در نژادهای مختلف نیز می‌توان انجام داد تا بتوانیم با ترکیب برخی نژادها، اسب‌هایی با ویژگی‌های خاصی تولید کنیم تا در مسابقات مختلف استفاده شوند.
مسئله اصلاح‌نژاد را بیشتر توضیح دهید که چطور و به چه شکلی انجام می‌شود؟
ما نژادهای اصیلی در کشور داریم مثل ترکمن داریم که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. باید آزمایش‌ها و رکوردگیری‌هایی انجام شود که ببینیم هر کدام از این اسب‌ها در چه رشته‌هایی بهتر هستند و توانایی بیشتری دارند. پس از تکمیل اطلاعات می‌توان برخی نژادها را با هم ترکیب کرد تا بهترین بهره‌وری را از آن نژاد تولید شده در یک رشته داشته باشیم.
برای مثال ترکیب چند نژاد که بهترین عملکرد را در کورس و سرعت دارند، می‌تواند نژاد تازه‌ای را بسازد که در آینده نه تنها موفقیت‌ها و پیروزی‌های زیادی را برای خودمان به ارمغان بیاورد بلکه از صادر کردن آن درآمد خوبی نیز برای کشور حاصل شود.
بهتر نیست که همان نژادهای اصیل را به کشورهای دیگر صادر کنیم؟
نژادها مثل منابع خام هستند و این کار شبیه به آن است که سنگ آهن خام را به کشورهای دیگر صادر کنیم. می‌توانیم آهن را تبدیل به محصول کنیم که ضمن توسعه تولید، درآمد هم داشته باشیم. به همین شکل در نژادها نیز باید عمل شود و با ترکیب برخی از آن‌ها بتوانیم بهترین نژادها را تولید کنیم. هم از تولید و هم از صادرات این نژادها می‌توان درآمد خوبی حاصل و به اشتغال‌زایی ملی نیز کمک کرد.
هزینه این برنامه‌ها را چطور تامین می‌کنید؟
بخش‌های دولتی وجود دارند که وظیفه آن‌ها تحقیقات و تولیدات خاص است که ما نیز در کنار آن‌ها خواهیم بود. با این حال تمام توان ما بر بخش‌ها و بودجه‌های دولتی نیست و اگر چنین مسائلی به بخش خصوصی محول شوند، خود مردم به سادگی آن‌ها را پیش می‌برند و موفقیت‌های زیادی خواهند رسید.
برای مشکل قرنطینه هم راه حلی پیدا کردید؟
موضوع قرنطینه در دنیا به این منظور به وجود آمده که از مریضی، گسترش ویروس در بین حیوانان، انتقال آن‌ها به انسان جلوگیری شود. به همین دلیل باید در منطقه مورد نظر بتوانیم همه ورود و خروج‌ها را کنترل کنیم و سلامت اسب‌ها را در آن منطقه تحت کنترل داشته باشیم. کنترل مرزهای وسیع ایران کاری پرهزینه و تقریبا غیر قابل انجام است، اما راهکار این است که یک منطقه پاک را درون کشور انتخاب کنیم و به جای تمام کشور، فقط همان محیط را کنترل کنیم. برای شروع اینکار یک فضایی در تهران را در نظر گرفتیم تا تایید شود و در طول زمان نیز می‌توان آن را به سطح شهر تهران گسترش داد و کم‌کم می‌توان تعداد این مناطق را در کشور زیاد کرد. می‌توانیم حتی برخی مسابقات بین‌المللی را نیز در این مناطق برگزار کرد.
سوارکاری ورزش گرانی است؟
شاید هزینه خرید اسب بالا باشد اما گسترش این رشته می‌تواند، فرصت‌های شغلی زیادی را ایجاد کند که این خودش یک صنعت بزرگ و اشتغال‌زا است. ورزش حرفه‌ای در هر رشته‌ای پرهزینه است اما همه مردم قرار نیست که اسب داشته باشند بلکه با حضور در بخش‌های مختلف این رشته می‌توان درآمدزایی کرد. در بخش واردات، تحقیقات، تولیدات و.... از مردم حمایت می‌کنیم و با همه در ارتباط خواهیم بود.
برای مسابقات بین‌المللی نیز برنامه‌ای دارید؟
از همین الان برای برگزاری مسابقات بین‌المللی برنامه‌ریزی کردیم و می‌خواهیم تیم‌های ملی را راه‌اندازی کنیم. باید از الان برای آمادگی تیم‌ها و سوارکاران تلاش کرد تا در آینده و در زمان برگزاری مسابقات، دیگر به فکر این نباشیم که چه کسانی را اعزام کنیم و حتی برای مسابقات ارتش‌های جهان نیز برنامه‌ریزی کردیم.
یکی از مشکلات ما در مسابقات بین‌المللی، انتقال اسب ورزشکاران بود که با برنامه‌ریزی انجام شده به زودی چنین مشکلاتی را پشت سر می‌گذاریم تا سوارکاران بتوانند با اسب‌های خودشان برای مسابقات مختلف اعزام شوند.
در بخش توان‌یاب‌ها و جانبازان نیز فعالیتی خواهید داشت؟
در برخی رشته‌ها مثل سوارکاری مسئولیت ورزشکاران توان‌یاب و جانبازان به خودشان سپرده شده است. در سوارکاری ورزشکارانی داریم که حتی شانس بسیار زیاد برای کسب مدال دارند و می‌توانند در عرصه‌های بین‌المللی نیز نتایج خوبی را حاصل کنند. می‌توانیم به جرات بگویم در پاراآسیایی و پارالمپیک شانس زیادی برای کسب مدال داریم و این کمیته را دوباره پس از مدت‌ها راه‌اندازی کردیم تا روحیه شادی و نشاط خاصی را برای این ورزشکاران ایجاد کنیم. خیلی از این بچه‌ها توان مالی بالایی ندارند ولی به آن‌ها قول می‌دهم تا شرایط مساعدی فراهم کنیم و از افرادی که توان بالایی در این رشته دارند، در این مسئله استفاده کنیم.