به گزارش روز یکشنبه ایرنا، روزنامه گاردین در مطلبی به تفصیل به تغییر جدی ناشی از حمله رژیم اسرائیل به ساختمان کنسولگری ایران در دمشق پرداخت که به‌طور خلاصه تغییر نوع بازی میان 2 بازیگر منطقه‌ای را مورد تأکید قرار می‌دهد.
براساس این گزارش، اگرچه پاسخ نظامی ایران به تجاوز نظامی اسرائیل در دمشق آگاهانه بود و تعمداً خسارت چندانی برای رژیم اسرائیل در پی نداشت، اما حاوی یک پیام مهم بود و آن تحول بین شکل درگیری 2 طرف منازعه است.
تحلیلگر گاردین اشاره می‌کند که با وجود اتهامات مختلف تل‌آویو علیه تهران، واقعیت این است که اسرائیل در حمله به مقر دیپلماتیک ایران در سوریه که به شهادت ۱۲ شهروند ایرانی از جمله ۲ مقام عالی‌رتبه نظامی ایران منجر شد، اشتباهی محاسباتی کرد که عبور از خطوط قرمز در حمله به خاک ایران تلقی می‌شود.
گاردین می‌افزاید: اسرائیل در حقیقت رویکرد استراتژیکی ندارد... اسرائیل تنها به‌واسطه در اختیار داشتن تسلیحات است که هدایت می‌شود اما قدرت محاسبه بین اقدامات نظامی خاص و منافع حاصل از آن هیچ‌گاه در سابقه رهبران این رژیم وجود نداشته است.
این تحلیل با اشاره به آراء برخی مفسران که اولین حمله به سرزمین‌های اشغالی از سال ۱۹۹۱ را محکوم به تلافی برمی‌شمارند، می‌افزاید: واقعیت این است که اصلاً حمله ایران در بحبوحه درگیری اسرائیل در غزه و مرز شمالی با حزب‌الله به این منظور بوده است که منابع و توان نظامی دشمن را به تحلیل ببرد.
این روزنامه بار دیگر با انتقاد از بنیامین نتانیاهو برای تلاش در جهت تشدید درگیری‌ها در حمله کنسولگری ایران این گزینه را محتمل‌تر می‌داند که این اقدام هم به اندازه واکنش افراطی به «طوفان الأقصی»، ناشی از اشتباه محاسباتی اسرائیل بوده است.
این گزارش با نقل قول از امیر هیمن افسر بازنشسته ارتش اسرائیل و رئیس سابق اطلاعات نظامی و مدیر عامل اندیشکده «مطالعات امنیت ملی»، خطای محاسباتی تل‌آویو را در زمان‌بندی خلاصه کرده و می‌نویسد: اسرائیل مشتاقانه سیاست کاهش تهدید ایران و متحدانش را بعد از «طوفان الأقصی» دنبال می‌کرد و تصور بر این بود که می‌تواند اهداف خود را بدون رویارویی مستقیم با تهران دنبال کند.
اسرائیل به‌واسطه سال‌ها حملات هوایی در خاک سوریه از جمله علیه چهره‌های نزدیک به ایران و شش ماه درگیری مرزی با حزب‌الله، این طور تصور می‌کرد که تهران به حمله مستقیم‌تر هم واکنشی نشان نخواهد داد، اما دید که این حمله تهران را در موقعیت استراتژیکی قرار داد که «اعتبار» ملی و منطقه‌ای‌اش در گروی واکنش به آن بود.
به تعبیر صنم وکیل، این حمله منجر به واکنش «بی‌سابقه» تهران به‌نحوی شد که برای اسرائیل قابل پیش‌بینی نبود.
این گزارش، خطر پیش‌روی اسرائیل و ایالات متحده در ساعات پیش‌رو را گسترش درگیری‌ها تا حد خارج شدن از کنترل همه طرف‌ها عنوان می‌کند که خود ناشی از کوتاهی دولت جو بایدن برای مهار تل‌آویو و پیشگیری از حمله به کنسولگری ایران در دمشق است.
در عین حال، گاردین اشاره می‌کند این واقعیت که تهران از متحدان خود در لبنان خواست تا زرادخانه بیروت را در طول پاسخ تنبیهی به اسرائیل رو نکنند، دست کم در شرابط حاضر کور سویی از امید برای جلوگیری از تشدید بحران باقی می‌گذارد.
همانطور که ها هلیر کارشناس خاورمیانه در «مؤسسه خدمات واحد سلطنتی» انگلیس در حساب کاربری خود در برنامه ایکس می‌گوید: با آن‌همه هشدار مقدماتی مقامات ایران، احتمال ایجاد صدمه به اسرائیل در نتیجه این حمله صفر بود؛ هدف این حمله تعیین قواعد بازی بود که محقق شد و نتیجه آن ارتقاء جایگاه «مقاومت» در سطح جهانی بود.